Samvinnan - 01.08.1957, Blaðsíða 17

í boði Kaupfélags Austur-Skaftfellinga
verða að veruleika
i
i
í sínu eigin tjaldi, andað að sér skóg-
arilmi til næringar með brauðinu úr
ferðaöskjunni og fengið sér sopa með úr
svalköldum lækjum er streyma út í Lag-
arfljótið er lokar Víkinni á einn veg.
En mesta dásemd annara dásemda
var að skoða HaUormsstaðarskóg, gróðr-
arstöðina og Guttormslund undir leið-
sögn skógræktarstjórans þar.
Egilsstaðir á Völlum eru miðstöð allra
samgangna um Héraðið, enda lágu leiðir
okkar mest um þann stað og nutum
við hinnar beztu hótelvistar þar á allan
hátt. Ur Héraði var haldið beint norður
í land. A langri leið ferðamannsins kemst
hann í snertingu við breytileg umhverfi
eftir hvar leiðin liggur og eins var hér.
Það er heldur ekki hægt að segja annað,
en smá æfintýri hafi sótt okkur heim og
það sum svo falleg að af þeim legur
æfintýraljóma.
Það getur til tíðinda talist fyrir um
40 konur að mæta jafn mörgum karl-
mönnum upp á reginfjöllum, án þess að
um nokkurt stefnumót sé að ræða, en
þar var á ferð hin þekkta Sinfóníu-
hljómsveit íslands suður Hólsfjöll til að
halda liljómleika víðsvegar á Austur-
landi.
Höfðu atvikin hagað samfundunum
nokkuð óvenjulega, þar sem fólkið þurfti
að fara út úr bílunum meðan smávegis
vegaviðgerð fór fram, en hún gekk bæði
fljótt og vel eins og allt nú til dags, svo
ekki vannst tími til að taka lag fvrir
okkur, enda var það aukaatriði, aðeins
það eitt að sjá jafn fríðan og frægan
flokk, var okkur nóg ánægjuefni lengi
á eftir.
Að kvöldi annars dags fararinnar var
komið að Mývatni og borðað og gist að
hótel Reynihlíð. Má geta þess að aldrei
þurfti að bíða eftir mat eða gistingu
neinsstaðar, svo hver stund notaðist til
hins ýtrasta.
Var mest áherzla lögð á að sjá sem
mest úti í ríki náttúrunnar. Fór því all-
ur hópurinn brunandi á báti út í Slút-
nes að loknum kvöldverði. Var varn-
ingnum raðað vandlega í bátinn, sem
þurfti að fara 2 ferðir með fólkið.
Sjón er sögu ríkari, urðum við allar
enn fróðari um Skógareyjuna fögru, hið
friðsæla heimkynni fuglanna og með
dvínandi geislum hnígandi kveldsólar,
bauð hún gestum sínum góða nótt að
lokinni heimsókn. Þá voru og skoðaðar
borholur brennisteinsnámanna í Náma-
skarði, sem eru mjög áberandi hvítir
gosstrókar hátt í loft, hið mesta undrun-
arefni Skaftfellsku fólki, sem ekki á slíku
að venjast, eins og raunar öðrum náttúr-
unnar fyrirbærum á þessum slóðum.
Að morgni 3ja dags, var lagt af stað
enn á ný að loknum morgunverði á
hótel Reynihlíð.
Var ekið meðfram Mývatni, gengið
upp á Héðinshöfða, en þaðan er útsýni
Nokkrar svipmyndir frá Ilöfn í Homafirði og
næsta nágrenni. Húsið með fánaum er verzlun-
arhús kaupfélagsins.
fagurt og sérkennilegt. Síðan ekið áfram
hina venjulegu leið áleiðis lengra norð-
ur, um blómlega dali og fram hjá fræg-
um höfuðbólum, þar sem nafnþekktir
menn hafa slitið barnsskónum.
Af þjóðveginum sést mjög vel heim
að Laugum, hinu mikla menntasetri
Þingeyinga. Sól var á lofti og bjart um
að litast á báðar hliðar, þó hvíldi skuggi
yfir staðnum þennan dag í öðrum skiln-
ingi, þar sem einn kennari skólans var
til moldar borinn.
Umsamið var að fara ekki fram hjá
Ilveravöllum í Reykjahverfi, án þess að
framleiða myndarlegt hvergos og var
það gert með grænsápu, sem keypt hafði
verið á Laugum í þessum tilgangi, og
vakti það eigi alllitla hrifningu meðal
áhorfenda.
Frá Hveravöllum var ekið beint í
Húsavík, sem eins og áður er sagt, var
endastöð þessa ferðalags.
Þá vorum við og einnig staddar á
þeim stað þar sem hugsjón samvinnu-
hreyfingarinnar var fyrst gróðursett. Sá
nýgræðingur sem mestum og glæsilegasta
þroska hefur náð í íslenzku þjóðlífi; í
menningar-, framfara- og þjóðlífsrækt.
Það má segja að þessi fyrsti vísir beri
nú orðið svo glæstan árangur, að vér
Islendingar gerum oss vart sjálfir ljóst,
hve fjölþættur hann er í svo viðtækri
merkingu. A Húsavík var miðdegisverð-
ur snæddur i boði Kaupfélags Þingey-
inga. Kaupfélagsstjórinn Finnur Krist-
jánsson ávarpaði gesti og bauð þá vel-
komna, en Asgrímur kaupfélagsstjóri
þakkaði fyrir hönd ferðafólksins.
Viðdvöl var heldur lítil á Húsavík,
flestir held ég hafi þó komið í kaupfé-
lagið, þá miklu byggingu og eins vannst
tími til að skoða kirkju kaupstaðarins,
sem er vönduð og vel gerð á allan hátt.
Þrjár aðrar kirkjur voru og skoðaðar í
förinni, ein af þeim var kirkjan á Djúpa-
vogi, sem er Berfirðingum til mikils
sóma.
A Húsavík var fagurt um að litast og
skyggni ágætt út yfir hinn norðlenzka
sjó, þar sem tugir skipa sigla um dag-
lega í leit eftir hinni eftirsóttu síld. En
þrátt fyrir glæsilegar síldarfréttir af og
til undanfarið, hafði þó engin síld enn
borist til Húsavíkur og voru það fólk-
inu mikil vonbrigði, sem skiljanlegt er.
Þá vendi ég mínu kvæði í kross. Húsa-
vík er kvödd; ferðafólkið sest í bílana
aftur og ekur heim á leið. Reykjarheið-
SAMVINNAN 17