Andvari - 01.01.1985, Síða 22

20
SIGURÐUR STEINÞÓRSSON
ANDVARI
var lærð í frönsku og frönskum bókmenntum, og hafði fengizt við
ljóðaupplestur. Hin fyrstu hjúskaparár sín lifðu þau Sigurður við mjög
þröng kjör, eins og flest námsfólk. Eftir að Sigurður fór að vinna á rit-
stjórn Bonniers batnaði fjárhagurinn verulega. Hafa það vafalaust verið
mikil viðbrigði fyrir Ingu að flytjast hingað til lands í stríðslok með tvö
smábörn, efnin fremur lítil og Sigurður á tíðum ferðalögum. En hún
reyndist mikilhæf kona og manni sínum traustur og þolinmóður lífs-
förunautur.
Snjólaug, dóttir þeirra Ingu og Sigurðar, fæddist 12. febrúar 1943,
og urðu þær mæðgur að sitja eftir í Svíþjóð vegna æsku hennar þegar
Sigurður flaug heim rétt fyrir stríðslok. Sonur þeirra, Sven Þórarinn,
fæddist 26. júní 1945. Snjólaug er B. A. í ensku og fulltrúi hjá Lands-
virkjun, gift Friðleifi Jóhannssyni viðskiptafræðingi, en Sven Ph. D. í
reiknifræði, dósent við Háskóla íslands og kvæntur Mary Bache
menntaskólakennara, af skozk-enskri ætt.
IX
Það var upphaf tæplega hálfrar aldar samskipta Sigurðar Þórarins-
sonar við Vatnajökul og Grímsvötn, að morgun einn um mánaðamótin
marz-apríl 1934 las hann í einu Stokkhólmsblaðanna að farið væri að
gjósa í Vatnajökli og að vatnsflóð hlypi yfír Skeiðarársand. Hann hafði
þá dvalizt þrjá vetur við nám erlendis án þess að fara heim á sumrin, og
ætlaði ekki heldur heim þetta sumar. En fregnin um Skeiðarárhlaupið
varð til þess að hann tók fyrstu skipsferð frá Höfn til Reykjavíkur og
liélt austur á Skeiðarársand með Pálma Hannessyni rektor og danska
landfræðiprófessornum Nielsi Nielsen. Var Nielsen þá nýkominn úr
leiðangri til gosstöðvanna í Grímsvötnum ásamt Jóhannesi Áskelssyni,
Guðmundi Einarssyni frá Miðdal og fleirum. Var þetta í fyrsta sinn
sem jarðfræðingum hafði gefizt kostur á að kanna Grímsvatnagos og
Skeiðarárhlaup.
Þar sem Sigurður kannaði hin stórfenglegu ummerki hlaupsins,
vaknaði með honum aukinn áhugi á Vatnajökli og jöklafræði, og urðu
jöklarannsóknir meðal aðalviðfangsefna hans æ síðan. Sumarið eftir
var hann í leiðangri Pálma Hannessonar til að kanna Eyjabakkajökul,
en vorið og sumarið 1936 tók hann þátt í hinum langa sænsk-íslenzka
leiðangri á austurhluta Vatnajökuls, sem þeir stjórnuðu Jón Eyþórsson
veðurfræðingur og Hans Ahlmann. Höfðu þeir hundasleða til að létta
sér ferðir um jökulinn. Næstu tvö sumur hélt Sigurður áfram rann-
sóknum þess leiðangurs, og vorið 1938 varð enn stórhlaup úr Gríms-