Menntamál - 01.06.1950, Blaðsíða 51

MENNTAMÁL
113
INGA LAURIDSEN:
í Lundúnaskóla.
Hér fer á eftir kafli úr grein, sem birtist í danska tíma-
ritihu Pædagogisk-Psykologisk Tidsskrift, jan.—febr. 1949.
Virðist höf., sem er kennari, hafa fengið styrk til að
kynna sér enska skóla. Ritstj.
I fátækrahverfum austurbæjarins er auðveldara að reka
tilraunaskóla, þar eð aðeins mjög fá börn keppa að því
að komast í menntaskóla. Mér var vísað á allmarga skóla,
þar sem slík vinnubrögð voru um hönd höfð, og í för minni
með hóp amerískra kennara kynntist ég slíkum skóla, sem
einnig var álitinn heimsóknar verður meðal Lundúnakenn-
ara.
Skólinn stóð í hverfi, sem orðið hafði hart úti í loft-
árásum, nálægt höfninni, það var eitt þessara nöturlegu
hverfa, þar sem ekki hefur verið talið ómaksins vert að
leggja neðanjarðarbraut, því að fólkið þar hefði ekki
þörf á öðru en að komast til vinnu sinnar við höfnina.
Grá íbúðarhúsin liggja í óendanlegum röðum, nema þar
sem þýzkar sprengjur höfðu skilið eftir sig skörð. Hvergi
sá á tré og hvergi stingandi strá. Börn hverfisins eiga við
enn ömurlegri húsakynni að búa en fyrir styrjöldina, því
að fólk varð að þjappa sér saman í þeim húsum, sem eftir
voru skilin.
Skólastjórinn, ungfrú L. Pierotti, hafði skilið það, að
þessi börn þörfnuðust framar öllu athvarfs, þar sem þau