Æskan - 01.11.1978, Blaðsíða 64

Hver kemur
meö jóla-
gjafirnar?
U m síðustu jól ræddi ég við jólasveininn. Sá, sem ég
talaði við, var jólasveinn að atvinnu, einn af þeim, sem
stórverslanir ráða til sín fyrir jólin til að skemmta börnum
og auka söluna á þeim varningi, sem verslanir hafa á
boðstólum. Næstum allan desembermánuð stóð hann
með sekkinn sinn og tók á móti óskaseðlum frá þús-
undum barna, en því miður gat hann ekki komið því viö
að heimsækja öll þessi börn á aðfangadagskvöldið.
Samt var hægt að fá hann heim samkvæmt pöntun til að
útbýta gjöfunum við jólatréð. Alveg eins og aðrir sem eru
jólasveinar að atvinnu gat hann komið því við að fara í
10—15 hús á aðfangadagskvöld. Jóladagana kom hann
fram á ýmsum jólatrésskemmtunum. Þetta var dugnað-
arforkur og hann hafði ágætt upp úr þessu. Þetta var
sem sé snjall og slyngur jólasveinn.
Ég var með nokkrar spurningar um klæðnað hans. —
Eins og þér sjáið, kæri herra, sagði hann, þá er ég ysí
gamall og góður jólasveinn — Santa Claus, eins og hann
er kallaður í Bandaríkjunum, — en þegar ég fer úr þess-
ari rauðu skikkju, þá er ég allt í einu orðinn góður og
gildur danskur jólasveinn, í rauðri peysu og gráu bux-
unum. Sumir vilja nefnilega fá Santa Claus í heimsókn,
en aðrir bara venjulegan jólasvein. Fólk verður að geta
fengið það, sem það vill, og maður verður að vera snar
að hafa fataskipti, ef því er að skipta.
Trúin á jólasveininn
er gamalt fyrir-
brigði, og í þessari
grein er sagt frá
uppruna hennar og
þeim breytingum,
sem hún hefur tekið
með árunum
L