Iðunn : nýr flokkur - 01.01.1918, Qupperneq 58

216
Ágúst H. Bjarnason:
[ IÐUNN
Loks er enn ein afleiðingin af þessari breyttu kenningu
um alstaðar-nálægð lífsfrjóanna í himingeimnum sú,
að lífsverurnar í alheimsgeimnum muni vera sama
eðlis og orðnar til úr frumum, er verða til úr kol-
efnis-, valnsefnis-, súrefnis- og köfnunarefnissam-
höndum. Hugarburðurinn um, að lil séu heimar,
þar sem lífsverur séu orðnar til úr öðrum efnum
eins og t. d. silicium eða titan i stað kolefnis,
verður fyrir hragðið enn ólíklegri. Líflð á öðrum
hnötlum er að líkindum líks eðlis og liér á jörðu.
Ennfremur getum vér ályktað, að lífið hljóti al-
staðar að þróast frá hinum lægstu lífsverum til hinna
æðslu, eins og hver einstaklingur, hversu hált sem
hann kemst í þróuninni, verður að byrja á ein-
frumuðu egginu og fara síðan um öll þróunarstig
sín. — —«
Svo mörg eru nú þessi orð. En þenna langa kafla
hefi ég nú þýtt til þess, að menn bæði geti kynt sér
skoðun Arrheniusar í orðum og búningi hans sjálfs,
svo og til þess að menn sjái, hversu mikilli skarp-
skygni og djúphygli hann hefir orðið að beita — og
hún er á köflum aðdáanleg — bæði til þess að gera
sem mest úr viðhaldshæfileika þessara lillu lífsfrjóa
og eins til þess að gera sem minsl úr öllum þeim
óliemjuvoða, er fyrir þeiin liggur á fluginu [im him-
ingeiminn eða er þau loks lenda á einhverri jarð-
stjörnunni. Og þó á ekki nema eill billiónasta eða
eitt trilliónasta að frelsast úr öllum þessum háska.
Og Arrhenius lýkur máli sinu með því, að öll séu
þes'si lífsfrjó þó í fyrstu orðin til á sama liátt, úr
kolefnis-, vatnsefnis-, súrefnis- og köfnunarefnis-
samböndum. En með því játar liann alveg ósjálfráti,
að lífsgátan sé ekki ráðin með þessu »himinflugi«
lífsfrjóanna — þótt aldrei sé það nema mögulegt —
og að einhverntíma og einhvernsstaðar hljóti lííið
því í fyrstu að vera til orðið. En hví gelur það þá