Eimreiðin - 01.07.1929, Blaðsíða 87

EIMREIÐIN
GRASAFERÐIR
271
í grasaheiði einn dag eða svo á milli mála, og mun þeim
heimilum heldur hafa fjölgað á seinustu árum.
Væri óskandi, að grasaferðir fækjust upp á ný, því það eru
éhemjumikil og holl næringarefni, sem fara til ónýtis árlega í
öllum þeim geysimikla grasaforða, sem þekja heiðar landsins
f s*órum svæðum. Qeta fjallagrösin, að nokkru, komið í stað-
inn fyrir útlendan kornmat, og mun þar sannast sem víðar, að
‘hollur er heimafenginn baggi«. Og þó vinna öll sé dýr, mundi
Paö óefað borga sig víða að senda fólk í grasafjall nokkra
ua9a á vorin.
Skal ég nú að nokkru reyna að lýsa grasaferðum eins og
voru hér í Þingeyjarsýslu um 1870 — bæði að heiman-
tjaldlegu, grasatínslu, og svo notkun grasanna til
— Er lýsingin tekin eftir skilgóðum og greindum
Sfasakonum, sem tóku þátt í þeim ferðum fyrir 60—70 árum.
húþarfa.
Pegar 10 vikur voru af sumri, var venjulegast farið að bú-
hl grasaferða. í góðum vorum kom þó fyrir að fyr var
. r,ö. en hitt var aðalvenjan. Einkum var það kvenfólk og ungl-
ln9ar, sem sendir voru, og var það mikið tilhlökkunarefni
Un9lingum að fá að fara á grasafjall. Þeir unnu frjálsræðinu
°9 víðsýninu, sem þeir nutu í leiðangrinum. Og þráin að
anna ókunna stíga var þrá æfintýramannsins, sem leggur af
aö að heiman til að vinna sér frægð og frama — til að
Sl9ra og tapa — tapa og sigra.
^ar sem margt fólk fór frá sama heimili, var venjan, að
^•nsta kosti einn röskur karlmaður væri sendur með til að
nfa umsjón með öllu og ráða fram úr, ef eitthvað bæri að
°ndum. Var hann nefndur grasaforingi, og þótti það virðu-
e9 staða.
^aginn áður eil ferðin átti að hefjast var alt undirbúið.
laldið tekið ofan af skemmulofti og skoðað. Tjaldtjóðrin at-
u9uð og bætt, ef þurfti. Nýir hælar telgdir og þeir síðan
Va öir innan í tjaldið, en tjóðurböndin vafin að utan og bundin
ff^.bezt. Tjaldsúlur og ás reynt að þoli og lagt hjá tjaldinu.
eniulega voru tjöldin úr hærudúk eða þá úr striga. Líka