Eimreiðin - 01.07.1929, Blaðsíða 141

EIMREIÐIN
GUÐFRÆÐINGAR OG ÞJÓÐIN
325
undur ekki hjálpað mér nokkra vitund til að skilja Krist. Ég
vona þeir verði ekki nema tiltölulegar fáir, íslenzkir guðfræð-
In9ar, sem falla í yfirlið við lestur þessara orða. Því að ein-
^vern tíma verður þetta að segjast. Það markverðasta um Pál
Setn kristinn rithöfund er vitaskuld sú staðreynd, að hann
skildi hvorki upp né niður í Kristi. Mér verður væntanlega
á, að Páll sé aðalheimildin fyrir allri fræðslu um það,
hvernig frumkristnin leit á Jesú. Má vera. En stendur ekki
^ikilvægi frumkristninnar fyrir oss í beinu hlutfalli við réttan
skilning hennar á þessari persónu? Hreinskilnislega sagt er
’ysrgt sem til þess bendir, að skilningur frumkristninnar standi í
^u3u hlutfalli við mikilvægið, sem guðfræðinámið eignar henni.
Mér er nú tjáð, að þær bækur, sem lesnar séu í deildinni
1 trúfræði og siðfræði, séu aðrar en lesnar voru í minni tíð.
að fylgir og sögunni, að þessar bækur hjálpi nemandanum
skilnings á hinu »afmarkaða og ákveðna verkefni« guð-
r^ðinnar — Kristi. Mér þykir vænt um þessar fréttir. Bæk-
Urnar hljóta þá að vera mjög ólíkar þeim sem ég las. Það
regur úr fögnuði mínum, sem sagt er að öðru leyti í sam-
andi við bækurnar, t. d. það, sem sagt er um þá vitneskju,
Sern nemandanum aflist um nútímamenn og þeirra hugsanir.
9 drep nánar á það efni eftir stundarbið.
þá er það kirkjusagan. Það er rétt hjá K. A. að ég
sðeins óbeinlínis að henni í grein minni, og gef ég því
, Plega tilefni til þeirra hugleiðinga, sem hann kemst inn á
! j3^' sambandi. Að minsta kosti á ég örðugt með að trúa
ví. að K. A. hafi viljað segja, að vér höfum erft frá fyrri
Ynslóðum það ættarmót að vera menn eins og þeir. En að
'usögunámi hafði ég vikið í þessari setningu: — »Lang-
^arnlega mestur tími námsmanna fer í það að átta sig á gyð-
9 egum siðum og hugmyndum fyrir og um daga Krists og
111 samruna gyðinglegra og hellenskra hugmynda, sem nafnið
Kristindc
Eins
s°gum
omur var látið tákna lengi fram eftir öldum«.
og getið hefur verið um hér að framan, er kirkju-
arninu talið það til gildis, að með því fræðist nemand-
Um þau áhrif, sem stafað hafi frá Jesú öld frá öld og
r Un e- sagan) sýnir, hvernig kynslóð eftir kynslóð hefur
á sinn hátt að láta áhrif hans verða sér til blessunar*.
mn