Tímarit lögfræðinga - 01.12.1988, Síða 47

hafa allii’ einhver ákvæði, misnákvæm þó, um farmflytjandann, þ.e.
þann sem tekur að sér gegn gjaldi að sjá um flutning á farminum til
áfangastaðar. Sáttmálarnir eru hins vegar afar fáorðir um það hver
sé hinn aðilinn að flutningasamningnum og hver hafi rétt til að stefna
farmflytjandanum. Það er alfarið komið undir landsrétti að ákveða
það.
Aðrir sáttmálar en Haag-Visby reglurnar hafa að geyma ákvæði um
viðkomandi flutningsskjöl, efni þeirra og eðli. Ekkert ákvæði er að
finna í Haag-Visby reglunum sem segir hvað farmskírteini er, sbr.
hins vegar 6. mgr. 1. gr. Hamborgarreglnanna. Þess eru þó engin dæmi
að það hafi nokkurn tíma valdið vafa hvað væri farmskírteini enda
á það sér langa hefð í alþjóðlegri verslun. Það var einfaldlega engin
þörf að setja sérstakar reglur um farmskírteini sem slík þegar Haag-
reglurnar voru samþykktar 1921. Það vissu allir hvað það var. Ákvæði
Hamborgarreglnanna gera í raun ekkert annað en að skrásetja þær
venjur sem gilt hafa um farmskírteini.
2.1.5 Túlkun
Aðeins í Hamborgarreglunum er að finna ákvæði um túlkun. I 3. gr.
þeirra segir mjög almennum orðum að við túlkun og beitingu sátt-
málans beri að taka tillit til alþjóðlegs eðlis hans og þeirrar nauð-
synjar að stuðla að réttareiningu. Ákvæðið hefur ekkert sjálfstætt
gildi því að þetta sjónarmið gildir við skýringu á öllum alþjóðlegum
sáttmálum. Við túlkun á Hamborgarreglunum sem og hinum sáttmál-
unum gilda því almennar reglur þjóðaréttarins eins og þær er m.a. að
finna í Vínarsamningnum frá 1969 um alþjóðasamninga.
2.1.6 Lögfesting í landsrétti
Aðildarríkjum að alþjóðlegum sáttmála er í sjálfsvald sett hvernig
þau taka sáttmálann upp í löggjöf sína svo fremi sem virtar eru þær
þjóðréttarlegu skyldur sem sáttmálinn mælir fyrir um. Efni hans má
ekki breyta með landsrétti nema til þess sé heimild í sáttmálanum
sjálfum.
Tvær aðferðir eru algengastar við að lögbinda flutningasáttmála í
landsrétti. Sú fyrri er nefnd „promulgation" aðferðin. Sáttmálinn
óbreyttur að efni og orðfæri er gerður að lögum í landsi’étti. Þannig
hafa t.d. Englendingar lögfest Haag-Visby reglurnar, Varsjár-Haag
og CMR sáttmálana og Norðurlöndin (að Islandi undanskildu) Haag-
reglurnar (frá 1924), CMR og COTIF sáttmálana og íslendingar Haag-
Varsjár sáttmálann, sbr. 1. 41/1949 og 1. 46/1956.
245