Búnaðarrit - 01.01.1895, Blaðsíða 162

158
er fjel. fjekk úr landsjóði, og sömu reglu var fylgt næsta
ár, en þá að eins teknar 24,60 kr. af fjolagssjóði til
viðbóta við landssjóðsstyrkinn, sem þá var 55,40. kr.
Ætla mætti að þessi peningaútbýting hefði aukið fram-
kvæmdir fjelagsmanna að miklum mun, en því er ekki
að heilsa, og verður því að álíta þessa ráðstöfun á sjóð
fjelagsins afar óheppilega og fjarlæga tilgangi fjolagsins.
Nokkru meira var þó unnið að jarðabótum en undan-
anfaranda ár, þar á meðal voru 1017 □ f. sljettaðir.
Árið eptir, 1887, voru meiri jarðabætur unnar en
nokkru sinni áður. Eptir jarðabótaskýrlsunum voru þá
unnin í fjelaginu 360 dagsverk að ýmsum jarðabótum,
þar á meðal 1145 □ f. sljettaðir, og þó ber þess að'geta,
að alt fram að þeim tíma hafði miklu minna verið lagt
í hvert dagsverk, t. d. ekki nema um 7 □ f. í sljettu'.
En með árinu 1887 komust á ákveðnar reglur um það,
hversu jarðabætur skyldi leggja í dagsverk, og liafa þær
haldizt síðan með nokkrum breytingum, sem gerðar hafa
vcrið af þinginu. Fjelagið fjekk nú líka miklu meiri
styrk en áður, 187 kr. Á aðalfundi vorið 1888 lagði
fjelagsstjórnin það til, að verja fje þess á þá leið, að fá
búfróðan mann til þess að standa fyrir jarðabótavinnu
í fjelaginu, þá um sumarið, og láta 1 verkmann fylgja
honum; skyldi vinnunni skipt milli fjelagsmanna eptir
dýrleika ábýlisjarða þeirra, þannig að 2 dagsverk komi
á hver 6 jarðarhundruð, ennfremur að kaupa hlekkja-
herfi fyrir 37 kr.; var sú tillaga samþykt, en aptur á
móti var tillagan um að ráða monn til vinnu feld og
fjenu, að upphæð 150 kr. skipt á meðal fjelagsmanna
eptir dýrleilca ábýlisjarða þeirra! Lögum fjel. var nú
breytt í þá átt, að það skyldi eingöngu vinna að jarða-
bótum, eins og það reyndar hafði altaf gert, nema að
eins fyrstu árin, og nú var það eigi lengur talið sem