Búnaðarrit - 01.01.1895, Blaðsíða 194
190
tíð nokkru happasælli, en aptur var þar um haustver-
tíð aflalaust nær því með öllu. Á Yestfjörðum var afla-
tregða fyrst framan af, en seinna hluta ársins, um haust-
ið og fram eptir vetri, voru aflabrögð þar hin beztu.
A Austfjörðuin var viða góður fiskafli og síldargengd
mikil þar með köflum. Þilskipaafli varð hvervetna rýr
þetta ár. —- Hvalveiðar heppnuðust vel fyrir Norðmönn-
um hjer við land; fengu þeir alls 523 hvali. — Hval-
rekar urðu nokkrir. Hjá Hindisvík á Vatnsnesi náðust
2 hvalir, 2 hvali rak á Bjarnanesfjörur í Hornafirði.
Hval rak og í Smiðjuvík á Hornströndum, á Barðstöð-
um í Staðarsveit og hjá Breiðuvík í Norður-Múlasýslu.
Enn er þess að geta, að rostungur var unninn í Grinda-
vík um haustið. — Fuglveiðar heppnuðust allvel við
Drangey. í Vestmannaeyjum var fýlungatekja í bezta
lagi, en lundaveiði og svartfuglaafli minni.
Verzlun. Útlend vara var seld með lágu verði,
og innlendur varningur komst í sæmilegt verð, nema
sjávararður; varð þetta ár því yfirleitt eitt með hagstæð-
ari verzlunarárum fyrir landsmenn. Fjársala varð miklu
meiri um haustið til Bretlands en vcrið hefir uni nokk-
ur ár undanfarin. Brezkir f]árkaupmenn komu hjer við
land og keyptu fje, og mikinn fjölda fjár sendu lands-
menn sjálfir í umboðssölu; bætti þessi fjárverzlun mikið
úr peningaeklu, er verið hefir hjer á landi nokkra hríð
að undanförnu. Það kaupfjelag, sem fjársalan heppnað-
ist, bezt fyrir, fckk að jafnaði 17 kr. 0,4 a. fyrir sauði
sína, en það er lakast gekk 12 kr. 21 ey. Lægra varð
samt verð en þetta á fjárfarmi, er Borgfirðingar sendu
og Árnesingar.
Verð á íslenzkum varningi í útlöndum varð þetta:
Vorull (hvít) 60—71 ey. pd., mislit ull 43—52 au., svört