Valur 25 ára - 11.05.1936, Qupperneq 34

34
VALUR 25 ÁRA
19 1 1—1 9 3 6
NoJi&fys- oq, DaJWL&hJaoi^öx Vjoj&s 1935.
EFTIR FRlMANN HELGASON.
Frá því sumarið 1931, að Val-
ur fór utan, hefir Valsmönnum
fundist „íslands álar“ mun
mjórri en áður, og þegar einu
sinni var búið að vekja þessa út-
þrá, sem við íslendingar eigum i
svo ríkum mæli, með ágætri ferð
til nágrannanna, létu Valsmenn
sér ekki í augum vaxa, að hugsa
um aðra ferð. Um þetta var oft
rætt, og loks snemma á árinu
1934 var sú ákvörðun tekin, að
fara utan 1935, um sumarið.
Þá þegar var farið að undir-
búa ferðina, bæði heima og
heiman. Það starf er mikið og
krefst nákvæmni, þvi sé ekki alt
í lagi í byrjun, hefnir það sín
síðar.
Að vísu var liægara að byggja
á þeirri reynslu, sem ferðin 1931
gaf, um undirbúning allan, þó
þessi ferð væri að mörgu leyti
umfangsmeiri og fjölþættari, og
auk þess erfiðleikar nú, sem ekki
voru þá.
Undirbúningsstarfinu var reynt
að koma þannig fyrir, að sem
flestir a|f þátttakendum ferðar-
innar bæru ábyrgð á einhverju,
er að þvi laut.
Þetta gafst vel. Heima og heim-
an gekk undirbúningurinn vel.
Okkur var það i upphafi ljóst,
að slík för sem þessi, gæti ekki
orðið nein sigurför livað snertir
unna kappleiki, þegar tekið er
tillit til þess, að mörg þau félög,
sem við keptum við, standa
framarlega í knattspyrnu og svo
þess aðstöðumunar, sem við liöf-
um til æfinga og þeir. En aftur
á móti vorum við vissir i að af
slíkum flokkum gátum við séð
og lært eitthvað, af því, sem
okkur liér lieima vantar og tek-
ið það með heim. Með það fyrir
augum og eins hitt, að koma þann-
ig fram, bæði utan vallar og inn-
an, að frændur vorir og nágrann-
ar sannfærðust um, að á íslandi
byggi menningarþjóð, en ekki
hálfgerðir „skrælingjar“, lögðum
við í þessa ferð. Hvort okkur hef-
ir tekist það eða ekki, má sjá af
ritdómi, sem um flolckinn er hirt
rétt eftir að liann yfirgaf Noreg,
skrifuðum af þektum verkfræð-
ingi og íþróttafrömuði, sem kynt-
ist Val. Hér má og taka með þá
skemtun og þá menningu, er slík-
ar ferðir veita þátttakendum.
Hinn fyrirfram ákveðni farar-
stjóri, Reidar Sörensen, gat ekki
komið með, vegna verslunar sinn-
ar. Var það mjög leiðinlegt, i
fyrsta lagi vegna þess, að hann
var svo mikið virkur i undirbún-
ingsstarfinu, við æfingar og ann-
að, þar sem hann sýndi sérstak-
an dugnað og fórnfýsi. í öðru lagi
vegna þess, hve kunnugur hann
er í Noregi. Voru því kosnir í
fararstjórn þeir Frímann Helga-
son, Jóhannes Bergsteinsson og
Hólmgeir Jónsson. Gjaldkeri
ferðarinnar var kosinn Sveinn
Zoega.
Þess má og geta, að 3 af leik-
mönnum Vals tóku konur sínar
með, þeir Frímann, Agnar og
Hólmgeir (brúðkaupsferð).
Ferðin til Noregs.
Glaðir og reifir stigum við um
horð í „Lyra“ 13. júní, sem átti
að flytja okkur í austurveg. Það
skygði nú ekki á gleðina, að við
höfðum tveggja daga gamlan „Is-
landsmeistara-titilinn“ á sam-
viskunni. Fjöldi fólks liafði safn-
ast niður á „Sprengisand“ til að
kveðja Val. Ben. G. Waage ósk-
ar i nafni Í.S.Í. góðrar ferðar. Að
því loknu þrumar mannfjöldinn
ferfalt liúrra fyrir Val, sem við
svörum með ferföldu húrra fyrir
Reykjavík.
Skipið líður frá. Vasaklútar eru
teknir upp, þeir tala sínu máli,
bæði blautir og þurrir. Við erum
á leið til æfintýranna — óviss-
unnar, en fólkið, — vinirnir á
„Sprengisandi“ — halda heim
aftur til þess hversdagslega.
Snemma morguns 14. júní, er
komið að Vestmannaeyjum. Stíga
nokkrir á land til að hitta kunn-
Danmerkur- og Noregsfararnir 1935.