Morgunn


Morgunn - 01.12.1946, Síða 65

Morgunn - 01.12.1946, Síða 65
MORGUNN 135 stundum verður mikið uppnám út úr ýmiss konar örðum á híði einhvers málkjarna. Alltaf eru einhverjir reiðubún- ir til að sæta tækifærinu, menn sem finnst þeir þurfa að pipra svolítið sína tómlegu og hugsjónasnauðu tilveru, og gera það, ef ekki er annars kostur, með ólátum og öskrum, og þá er einhver hefur byrjað, verður þetta eins og hjá öpunum, sem taka undir, þegar höfðingi þeirra rek- ur upp fyrsta morgungólið. Stundum virðast ólætin vera eins og farsótt, sem sé svo mögnuð, að menn verði jafnt undirlagðir, þó að þeir hafi í sér það móteitur, sem ætla mætti að duga mundi; og oft virðist þá þessi veiki leggj- ast á heilar ættkvíslir, og jafnvel vera sérstaklega skæð innan ákveðinna stétta, og þá ekki sízt þeirra, sem mest ættu að hafa móteitrið, móteitur þekkingar og kunnustu til rökréttrar hugsunar. Getur sýkin orðið svo mögnuð, að hálært fólk viðhafi orðbragð og rök, sem vandfundið sé meðal þeirra manna, sem fyrir sakir illrar aðbúðar á flestan veg hafa lent hálfvegis út úr mannlegu samfélagi. Eitt af þeim málum, sem oft og tíðum hefur orðið að sæta árásum af þessu tæi, er spíntisminn — eða hin svo- nefnda andatrú. Nú skal það þegar í stað játað, að ýmiss konar misnotkun og svik hafa komið fram í sambandi við spíritismann hér á landi. Ötíndir afglapar og dónar hafa náð tökum á fólki, sem hefur haft til að bera meiri eða minni miðilshæfileika, og gert sér síðan fé úr því, að mið- ilsfundir eru mjög eftirsóttir af þeim, sem skortir andlega rnenningu eða almenna greind og rökvísi. Orsakirnar til fíkni slíks fólks í svona fundi eru ýmsar, oftast forvitni, stundum sefjun, en oft líka löngun til að létta harma sína —• eða að minnsta kosti gera sér lífið fullnægjuríkara af vissunni um það, fenginni frá látnum aðstandendum, að ekki sé allur dagur af lofti, þó að þennan þrjóti. Slík mið- ilsstarfsemi hefur auðvitað alltaf endað í upplausn eða með skelfingu, enda framferði og fyrirbrigði á slíkum fund- um oft verið lítið mennilegt af hendi þeirra, sem um þá hafa séð og eins sumra hinna, sem þá hafa sótt. En er
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100

x

Morgunn

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunn
https://timarit.is/publication/668

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.