Morgunn - 01.06.1985, Qupperneq 32

yfir á annað með vissu millibili og hvenær sem birtir að
morgni á sér stað endurnýjun ytri starfsemi.
Við vitum að flókin líkamleg og líffræðileg form eru
alltaf byggð hægt og sígandi upp af einfaldara formi. Hug-
leiddu þá hina geysilega margflóknu sálaruppbyggingu vel
þroskaðs siðmenntaðs manns. Þó við lítum framhjá spurn-
ingunni um andann í bili og athugum aðeins það sem snýr
að vitsmunum, virðist þá ekki vera ógerlegt að maður
geti byrjað með tvær hendur tómar við getnað eða fæð-
ingu og þróað síðan á tuttugu til þrjátíu árum hina flóknu
uppbyggingu sem hinn siðmenntaði maður er? Hugsaðu
síðan um þau tilfelli sem eru ofar meðalmanninum, snill-
ingana sem eru jafnvel fjarlægari hugsviði villimannsins
en villimaðurinn er frá apanum. Hugsaðu út í þá staðreynd
að þegar snillingar eiga í hlut sjáum við stundum fjögurra
eða fimm ára börn sem hafa til að bera einbeitingargetu
sem er meiri en hjá mörgu fuilorðnu fólki. Hvernig gæti
hugurinn þroskast og vaxið úr engu upp í þetta stig á ör-
fáum árum?
Hin andlega heimspeki setur fram þá skýringu að til
staðar sé framþróun vitundar og innra lífs nákvæmlega
eins og í efnisheiminum. Lífið notar form sem lagað er að
þörfum þess er leggur síðan frá sér þegar það er orðið úr
sér gengið. Seinna birtist það í eilítið fullkomnari líkama.
Þegar heilagur andi umvefur sig ,,efni“ á leið sinni í þétt-
ari form er í fyrstu engin niðurgreining í einstakar sálir.
Lífskjarninn skilur sig hægt og sigandi í mismunandi teg-
undir eða hópa sem síðan skipta sér niður í fleiri minni
hópa, nákvæmlega eins og safi trésins smígur upp bolinn,
síðan út í greinar og að lokum í undirflokka smágreinanna.
Sál jurtar eða dýrs er hluti af hópsál og þegar einstök
planta eða dýr deyr og lífskjarni þess skilur við formið fer
þessi lífskjarni aftur til og sameinast hópsál viðeigandi
tegundar eða afbrigðis. Hvern þann lærdóm sem hlutað-
eigandi líf hefur numið, til dæmis að örn geti drepið hænu-
unga, mun á einhvern hátt mótast í hina sameiginlegu
30
MORGUNN