Jazzblaðið - 01.04.1950, Blaðsíða 4

ÁRIM I ELFAR
Ámi Elfar píanóleikari í hljómsveit
Bjöms R. er ekki eingöngu þekktur
meðal hljóðfæraleikara og jazzunnenda
í Reykjavík fyrir góðan píanóleik. Hann
hefur ennfremur vakið athygli á sér
fyrir mikið hrokkið hár, þykk horn-
spangargleraugu, góðan smekk á plöt-
um og frábæra teiknihæfileika. Árni
er fæddur á Akureyri 5. júní 1928, en
hann fékk fljótt leiða á Akureyri — þá
var ekki búið að byggja Hótel Norður-
land — svo að hann fluttist (ásamt
foreldrum sínum) til Reykjavíkur eins
árs að aldri. Hann var ekki mikið eldri
en sex ára, þegar hann tók fyrstu
kennslustundina í píanóleik, hjá móður
sinni. „En þær urðu aldrei margar“,
segir Árni, „sá sem ætlar að læra á
píanó ætti að fara til kennara, þar dug-
ir engin óþekkt".
Siðan var hann lítið riðinn við tón-
listina, þ. e. a. s. ekki fyrr en skósmið-
ur nokkur hér í bæ seldi honum gamlan
klarinet-hólk fyrir 200 krónur. Á ein-
hvem óskiljanlegan hátt tókst honum
að festa hljóðfærið saman og nú var
tekið til við Gamla Nóa, Yfir kaldan
o. s. frv., unz Árni var farinn að impró-
visera eins og innfæddur New Orleans
klarinetleikari, og var „vibrasjónin"
eftir því.
Hann lék á skólaböllum með Óla
Gauk og Steina Steingríms — tók í
píanóið í ,,pásu“.
Um áramótinn 1947—’48 byrjaði hann
með hljómsveit Björns R. Einarssonar,
þar sem hann hefur verið síðan „og
enginn veit nema það verði nokkur ár í
viðbót“, segir Ámi, sem sennilega er
4 ^azzltaÍlí