Jazzblaðið - 01.04.1950, Blaðsíða 10
gætum haldið áfram að hæla plötun-
um klukkustundum saman, klukkustund-
um, sem við allir mundum nýta betur
með því að hlusta á þær“.
Seint á árinu 1947 komu þær fregnir
að Oscar Moore væri hættur í tríóinu
— verra gat það varla verið, hinn töfr-
andi leikur Oscars í hljómsveitinni hafði
sett ekki hvað minnstan svip á hana,
og nú var hann hættur. En maður kem-
ur I manns stað, og Cole útvegaði sér
guitarleikara að nafni Irving Ashby.
Irving hafði áður leikið með Lionel
Hampton, en frá 1942 eða þar um hafði
hann leikið með litlum hljómsveitum i
Hollywood. Oscars varð ekki saknað
lengur, það kom nefnilega í ljós, að
Irving gaf honum ekkert eftir, og í
1950. — Joe Comfort bassi, Jaclc Co-
stanzo bon(/o og conga trommur, King
Cole píanó og lrving Ashby guitar.
sumum tilfellum var hann Moore
fremri.
Ekki er ein báran stök •— þegar Ir-
ving var orðinn vel æfður með þeim
Johnny Miller og Cole, hætti Miller.
Nú þurfti Cole að útvega sér nýjan
bassaleikara, og æfa hann upp með
hljómsveitinni. Þetta tókst, hinn nýi
bassaleikari var Joe Comfort. Illjóm-
sveitin lét mikið á sjá við þessi skipti
fyrst í stað, en Cole kveið engu, „lrving
og Joe voru þeir, sem mig upphaflega
langaði til að fá í tríóið“, sagði hann.
Fyrir tveimur árum fengu Banda-
rískir hljómsveitarstjórar þá flugu í
höfuðið, að bæta einum hljóðfæraleik-
ara í hverja hljómsveit — hann lék á
tvennskonar gerð af trommum — conga-
trommu og bongo-trommu.
Þetta heppnaðist misjafnlega. Þó
tókst þetta bezt í hljómsveitum þeirra
Dizzy Gillespie og Stan Kenton, en í
hinni síðarnefndu var Jack Constanzo.
Kenton hljómsveitin leystist upp fyr-
ir rúmu ári og King Cole tríóið varð að
kvartett með því, að Constanzo var
bætt við.
Nokkrar plötur hafa þegar verið gefn-
ar út, er sýna, að King Cole kvartett-
inn stendur King Cole tríóinu ekkert að
baki og mun framtíðin leiða í ljós hvort
að hann á ekki eftir að gera enn betur
en tríóinu tókst nokkurn sinni að
gera. Svavar Gests.
ÁRNI ELFAR framh. af bls. 5.
leirmynda hans. Þá er og mynd af
teikningu, sem hann hefur gert, og allir
teiknuðu dálkhausarnir í þessu blaði
(nema á bls. 6) eru gerðir af Árna.
S. G.
10 $a~lUd