Árdís - 01.01.1933, Síða 7

Eg veit, er veður breytist
Eg veit er veður breytist,
Og vakna brátt, ef stormur hvín.
Ef skýin óvænt skyggja,
Þá skelí'ist innri vitund mín,—
Því nú á eg son á sænum.
Mig grát-kend angist gripur,
Ei' grúfir þokan út við sund;
Því óvissan er afdjúp,
Sem ógnum lengir hverja stund,
Ef maður á son á sænum.
Eg skil ei liví eg skelfist—
Eg skil ei þennan næma streng.
-—öil tilvera mín titrar
Ef tvisýnt er um skip—og dreng.
—En margur á son á sænum.
Mun framþróun í framtíð,
Slíkt frjómagn veita móður-ást,
Að næmur strengur nötri,
Ef nokkru bnrni verndin brást,
Á æstum og sollnum sævi.
Jnkobína Jolmson.