Ljósmæðrablaðið - 15.06.2005, Page 46

RÁÐSTEFNUR, NÁMSKEIÐ OG FUNDIR
Málþing um málssóknir gegn
heilbrigðisstarfsfólki
Þann 8. apríl síðastliðinn hélt fræðslu-
nefnd Ljósmæðrafélagsins, í samvinnu
við Félag íslenskra fæðinga- og kven-
sjúkdómalækna, málþing um máls-
sóknir gegn heilbrigðisstarfsfólki.
„Breytt vinnuumhverfi“ var heiti mál-
þingsins sem vísar til þess breytta
vinnuumhverfis sem við þurfum að
vinna við í dag þar sem hvert óhapp eða
mistök í vinnu getur leitt til þess að
heilbrigðisstarfsfólk verði kært og jafn-
vel þannig að það sé gert fyrir allra aug-
um, á forsíðum dagblaða.
Að lenda í aðstæðum sem leiða af
sér kærumál getur á margan hátt verið
mjög erfitt fyrir þann sem í því lendir.
Það er því að mörgu að huga í erfiðum
aðstæðum og þetta breytta vinnuum-
hverfi getur hreinlega valdið því að fólk
hrekist úr þessum störfum eða velji síð-
ur að mennta sig til þeirra. Markmiðið
með málþinginu var að varpa ljósi á
það hvernig við getum komist hjá því
að lenda í aðstæðum sem leiða af sér
kærumál og svo hvernig hægt sé að
bregðast við því ef heilbrigðisstarfsfólk
lendir í sliku. Leitast var við að hafa
efni fyrirlestra sem ijölbreyttasta og fá
sjónarmið sem flestra.
Fyrst tók til máls Ingibjörg Georgs-
dóttir, barnalæknir sem starfar bæði hjá
Breytt vinnuumhverfi?
Tryggingastofnun ríkisins og Land-
læknisembættinu. Hún ijallaði um
sjúklingaöryggi, læknamistök og sjúkl-
ingatryggingar. Sjúklingatryggingin er
frá því 2001 og er ætlað til að auka
bótarétt sjúklinga. Til þess að sækja um
þessa tryggingu þarf ekki að sýna fram
á að einhver hafi gert eitthvað sak-
næmt. Sjúklingatryggingunni er ætlað
að bæta tjón vegna meðferðar. Hún
veitir rétt til bóta fyrir líkamlegt eða
geðrænt tjón sem verður í tengslum við
sjúkdómsmeðferð eða rannsóknir. Sem
dæmi má nefna ef tjónið má rekja til
þess að ekki var staðið rétt að meðferð
eða tjón sem hlýst af bilun tækja eða
áhalda. Einnig ef tjón er af völdum
fýlgikvilla miðað við upphaflegt mein.
Ingibjörg lagði mikla áherslu á að heil-
brigðisstarfsfólk benti skjólstæðingum
sínum á sjúklingatryggingar og hvetti
þá sem þyrftu, til þess að notfæra sér
þessar tryggingar. Það kom fxam í máli
hennar að sjúklingatryggingar gætu
mögulega dregið úr lögsóknum og
sjúklingar geta sótt sinn rétt án þess að
það hafi átt sér stað mistök frá hendi
heilbrigðisstarfsmanns. Það gæti svo
mögulega dregið úr lögsóknum á hend-
ur heilbrigðisstarfsfólki. Góð og ýtarleg
grein hefur birst í Læknablaðinu (9. tbl.
89. árg. 2003) og er ljósmæðrum sem
ekki komust á þingið bent á að kynna
sér efni hennar.
Gísli Tryggvason, hdl. og fram-
kvæmdastjóri Bandalags háskólamanna
fjallaði um réttarstöðu og æruvernd
heilbrigðisstarfsmanna í réttargæslu
vegna málssókna notenda. Hann velti
því meðal annars upp hvort ljósmæður
hefðu sérstöðu miðað við lækna þar
sem læknar komi oft að sem álitsgjafar,
meðdómendur eða sérfræðivitni í
dómsmálum en ljósmæður hafi ekki
enn slíka stöðu. Einnig er staða lækna í
heilbrigðiskerfinu sterkari en ljós-
mæðra, þeir hafi til að mynda land-
lækni og læknaráð sem kannski ætti
e.t.v. fremur að vera skipað fleiri sér-
fræðingum heilbrigðisvísindanna eins
og t.d. ljósmæðrum.
Jón Hilmar Alfreðsson, fæðinga- og
kvensjúkómalæknir og yfirlæknir a
kvennadeild LSH kaus að kalla sína
framsögu „Hvers vegna við?“ Jón
Hilmar taldi að það gæti jafnvel verið
okkur sjálfum að kenna hvernig komið
væri og færði rök fýrir því þannig að
heilbrigðisstarfsfólk væri búið að setja
sjálft sig á of háan stall hvað varðar
þekkingu og getu. Við ættum fullkomin
tæki og með þeim væru okkur allir veg-
46 Ljósmæðrablaðið júní 2005