Helgafell - 01.07.1943, Síða 65

FÆWwimm
USTIR
Páll ísólfsson fimmtugur
Einn ágætasti og vinsælasti sonur
íslands, Páll ísólfssort tónskáld, verður
fimmtugur 12. október n. k. Að þessu
sinni eru því miður engin tök á að gera
afrekum þessa frábæra listamanns
verðug skil, en hins vegar er það
Helgafelli mikil ánægja að geta skýrt
lesendum sínum frá því, að annar
ágætur tónlistamaður, Árni Kristjáns-
son píanóleikari, hefur góðfúslega orð-
ið við ósk tímaritsins um að skrifa
ýtarlegri grein um afmælisbarnið í
næsta hefti.
Páll ísólfsson hefur síðustu áratugi
verið einhver merkilegasti og athafna-
samasti fulltrúi og frömuður íslenzkrar
listastarfsemi og um leið einn þeirra,
sem vér hefðum allra sízt mátt án vera.
Þarf ekki mikla glöggskyggni til að
sjá, að allmiklu fátæklegra væri nú
umhorfs í menningarlífi þjóðarinnar,
ef hans hefði ekki notið við, og raunar
gamanlaust að hugsa sér sæti hans
óskipað. Það nær skammt að segja,
að slíkur maður hafi leyst af hendi
margra manna starf, því þótt Páll ís-
ólfsson hafi gert það flestum öðrum
fremur, sem tónskáld, organleikari,
hljómsveitarstjóri og kennari, þá verða
afrek hans í þessum greinum aldrei
metin til dagsverka, m. a. vegna þess,
að þótt hægt sé t. d. að flýta fyrir
hitaveitunni með því að fjölga starfs-
mönnum við hana, er þýðingarlaust
að ætla sér að smala mönnum saman
til að skrifa sígilt tónverk. Hitt er þó
HELCAFELL 1943
furðulegra, að samtímis því, að augu
þjóðarinnar hafa opnazt fyrir nauðsyn
skipulagningar á öllum sviðum, skuli
það enn viðgangast, að menn með
hæfileikum Páls ísólfssonar slíti kröft-
um sínum við störf, sem ætla mætti,
að aðrir gætu leyst sómasamlega af
hendi. Það er að vísu ánægjulegt, að
íslenzkir söfnuðir skuli eiga þess kost
að njóta jafn ágæts listamanns við
messugerðir og aðrar kirkjulegar at-
hafnir, en jafn vafalaust er hitt, að
gáfur hans gætu komið að varanlegri
notum með öðrum hætti. Væri það
ekki vonum fyrr, að Alþingi íslend-
inga kæmist til skilnings á jafn aug-
ljósum hlut sem þeim, að það mundi
reynast affarasæl menningarráðstöfun,
að búa Páli ísólfssyni þá aðstöðu, að
hann yrði frjáls að því að starfa að list
sinni á þann hátt, sem honum væri
geðfelldast.
Þótt tónlistin hafi verið Páli ísólfs-
syni ættarfylgja og örlög, er honum
engu að síður margt annað ,,til lista
lagt“. Allir hlustendur Þjóðkórsins
vita t. d., að hann er manna fyndnast-
ur og bezt máli farinn. Þá getur það
ekki verið neitt leyndarmál, að hann
á sér frábæra hermigáfu, enda kemur
kunningjum hans saman um, að hann
sé „skemmtilegasti maður landsins“.
Það verða því margir til að færa Páli
ísólfssyni þakklæti sitt og heillaóskir
á afmælinu og langar Helgafell til að
vera þeirra á meðal. T. G.
21