Morgunblaðið - 15.10.2012, Side 11

Skemmtilegur strákur Hann Ólíver berst meðal annars hetjulega við hákarla í ævintýrinu.
um sinum á ári,“ segir Birgitta Sif.
Fann sinn stað
Sagan um Ólíver varð til þegar
Birgitta Sif var í meistaranámi í
barnabókateikningum við Cam-
bridge School of Art.
„Bókin Ólíver er um
strák sem líður
svolítið öðruvísi
og bókin er um
það að vera
öðruvísi í stórum
heimi, líða vel
með það og vera
kannski svo
heppinn að finna
einhvern sem er
eins og þú. Á þessum tíma var ég
nýbúin að kynnast manninum mín-
um, Borgþóri og við pössuðum svo
vel saman. Það var eins og ég hefði
alltaf þekkt hann og mér fannst lífið
svo dásamlegt, að finna eitthvað sem
maður vissi ekki einu sinni að mann
vantaði. Ég var loksins búin að finna
minn stað, heimilið mitt, og Borgþór
er að mörgu leyti mín Ólivía, en hún
er ein sögupersóna bókarinnar.
Draumurinn rættist
Birgitta Sif var farin að eyða
mjög löngum tíma á barna-
bókadeildinni á bókasafninu og von-
aði að barnabækur myndi verða
hluti af lífi sínu. Hún var í starfs-
þjálfun hjá barnabókaútgefandanum
Candlewick Press í Boston og eftir
það lá leið hennar til New York þar
sem hún vann í barnabókadeildinni
hjá Henry Holt & Co og síðar sem
hönnuður í barnabókadeildinni hjá
Harper Collins. Að því loknu tók
meistaranámið við í Cambridge
School of Art í Englandi, en Birgitta
Sif segir það hafa verið mikla lífs-
reynslu fyrir sig að starfa náið með
hæfileikaríkum kennurum og sam-
nemendum. Hún hafi lært mikið á
þessum tíma.
„Stærsti hluti námsins var helg-
aður því að teikna og læra að búa til
sögur. Við fengum marga fræga
teiknara og höfunda til að koma leið-
beina okkur og deila sinni reynslu.
Okkur voru sett fyrir verkefni til að
vinna við og hópurinn hittist reglu-
lega til að ræða þróunina á sögunum
okkar. Lokaútgáfan var síðan gagn-
rýnd af samnemendum okkar og
kennurum. Þá fórum við á barna-
bókamessuna í Bologna á Ítalíu og
þar voru sett upp viðtöl við stóra út-
gefendur til að við gætum sýnt bæk-
ur sem við höfðum búið til. Einnig
tóku allir nemendur þátt í Macmill-
an bókaútgefenda verðlaununum
(Macmillan Prize), þar sem ég fékk
heiðurstilnefningu fyrir tvær sögur
sem ég sendi inn og ég var svo hepp-
in að vera ein af þeim sem var með
sýningu í London. En lokaverkefnið
í skólanum var einnig sýning í
London þar við sýndum bæk-
urnar sem við höfðum bú-
ið til . Ólíver var eitt af
mínum lokaverkefnum. Eftir
sýninguna höfðu margir útgef-
endur samband við mig og varð til
þess að ég samdi á endanum við
Walker Books UK. Ég gerði tveggja
bóka samning við þá og er að vinna
að næstu bók núna,“ segir Birgitta
Sif að lokum.
DAGLEGT LÍF 11
MORGUNBLAÐIÐ MÁNUDAGUR 15. OKTÓBER 2012
Taktu bleikan bíl næst flegar flú pantar leigubíl!
„Bleika slaufan” er til sölu í bílunum okkar frá 1. – 15. október.
Taktu bleikan bíl næst flegar flú pantar leigubíl!
Með hverri pantaðri ferð styrkir þú verkefni Krabbameinsfélagsins
til að berjast gegn krabbameini hjá konum.
Af því tilefni höfum við sérmerkt bílana okkar enn á ný með bleikum taxaljósum
og munu bílstjórarnir taka fagnandi á móti þér.
Hreyfill/Bæjarleiðir er styrktaraðili árveknisverkefnis
Krabbameinsfélagsins í október og nóvember
Tökum bleikan bíl!
Síðastliðinn laugardag var opnuð í
Hofi á Akureyri Fræðslu- og
ljósmyndasýning um kjarnorku-
sprengjurnar sem varpað var á Híró-
síma og Nagasaki, um margvíslegar
afleiðingar þeirra og viðleitni al-
þjóðasamfélagsins til að vinna gegn
útbreiðslu kjarnavopna. Um er að
ræða framhald sýningar, sem opnuð
var í Reykjavík þann 9. ágúst sl.
Sýningin fjallar á áhrifamikinn hátt
um geigvænleg áhrif kjarnorku-
sprengnanna á íbúa og mannvirki í
Hírósíma og Nagasaki. Alls létust
strax eða á fyrstu mánuðunum eftir
að sprengjurnar féllu um 214.000
manns og álíka margir hafa fram til
ársins 2012 látist af eftirköstum
kjarnorkuárásanna. Enn þjást um
227.500 manns, sem bjuggu í Híró-
síma og Nagasaki árið 1945, vegna
sjúkdóma sem raktir eru til spreng-
inganna. Á sýningunni er m.a. fjallað
um skammtíma- og langtímaáhrif
kjarnorkusprenginga á líf og heilsu,
um kjarnorkusprengjur, áhrif tilrauna
með kjarnavopn á menn og dýr og um
tilraunir til samningagerðar á al-
þjóðavettvangi um takmörkun og
eyðingu kjarnavopna.
Út frá sýningunni var unnin ítar-
legur kennsluvefur ásamt leiðbein-
ingum, til að búa nemendur undir
sýninguna, gefa þeim tækifæri til að
tileinka sér efni hennar og vinna
áfram með það, þegar komið er til
baka í kennslustofnuna. Kennsluefn-
ið nýtist einnig þeim sem ekki hafa
tök á að sjá sýninguna.
Sýningin kemur til Íslands á vegum
The Nagasaki National Peace Me-
morial Hall for the Atomic Bomb,
sem hefur það hlutverk að vinna með
fræðslu og upplýsingamiðlun að því
markmiði að kjarnorkuvopnum verði
aldrei beitt aftur og að varðveita
minningu þeirra sem létust í kjarn-
orkuárásunum eða af afleiðingum
þeirra. Sýningin stendur til 29. okt.
www.HirosimaNagasaki.is
Fræðslu- og ljósmyndasýning í Hofi
Áhrifamikið Ein af mörgum ljósmyndum sýningarinnar.
Aldrei aftur kjarnorkusprengjur
best er auðvitað að sjóða kraft af
beinum bráðarinnar og á það sér-
staklega við um rjúpuna. Sá villi-
bráðarkraftur sem til er í verslunum
er býsna góður þó hann komi auðvit-
að ekki í staðinn fyrir heimagerðan
kraft. Þegar gerður er kraftur af
rjúpnabeinum, fóarni og ýmsum af-
skurði eru beinin og annað sem er
notað brúnað á pönnu eða í ofni þar
til beinin eru orðin dökkbrún. Þau
eru svo sett í pott, þá vatn, svo fljóti
vel yfir þau, og því næst 5 korn af
hvítum pipar og 3 einiber (í einn lítra
af vatni). Allt er svo soðið þar til að
rúmur helmingur vatnsins hefur
gufað upp. Beinin, fóarn og af-
skurður er síað frá og kastað. Soðið
sett aftur í pottinn og enn soðið nið-
ur, gott er að bragðbæta soðið svo
með ögn af kálfakrafti til dæmis frá
Oscar eða Bong. Óþarfi er að nota
grænmeti þegar lagaður er kraftur
af rjúpnabeinum, það dregur bara
úr hinu ljúffenga rjúpnabragði. Best
er að þykkja villibráðarsósur eins
lítið og hægt er og þá helst með ma-
ís- eða kartöflumjöli og svo rjóma í
hófi. Sósurnar má svo krydda og
bragðbæta með ýmsum hætti, til
dæmis með bláberjum, rifs- eða sól-
berjahlaupi, púrtvíni, gráðosti,
dökku súkkulaði og jafn vel mulinni
lakkrísrót. Skemmtilegast er að
veiðimaðurinn sjálfur, sá sem felldi
bráðina, matreiði hana, matreiðslan
er beint framhald veiðiferðarinnar
og að snæða svo ljúffenga villibráð í
faðmi fjölskyldu og góðra vina eru
lok hennar.
Morgunblaðið/Ómar
Rjúpa í haustlitunum Mikil er fegurð náttúrunnar á þessum árstíma.