Tímarit Máls og menningar - 01.09.1987, Qupperneq 86

Tímarit Mals og menningar
4 „Le monde moderne" var algengt að samtíminn væri kallaður á þessum árum. Skáldið
og rithöfundurinn Charies Péguy taldi „nútímaveröldina" hefjast um 1S80.
5 Bellanger, Godechot, Guiral, Terrou(undirþeirraútgáfustjórn), Histoiregénéraledela
Presse fran^aise, T. III, 1871-1940 eftir P. Albert, L. Charlet, R. Ranc, F. Terrou,
París, Presses Universitaires de France, 1972.
6 Hér er átt við Les Quatre Evangiles (Guðspjöllin fjögur), sem komu út á árunum 1898-
1902 og skiptust í Fécondité (Frjósemi), Justice (Réttlæti), Travail (Vinna) og Vérité
(Sannleikur).
7 í formála að bókinni Dans la Maison, sem kom fyrst út í tímaritinu Cahiers de la
Quinzaine árið 1909. Hér er vitnað í Livre de Poche n° 806, bls. 490, en hún er gerð eft-
ir Albin-Michel útgáfunni frá 1931.
8 Um breytingar á siðferðilegu gildismati á eftirstríðsárunum, sjá meðal annars: Ph.
Bernard: La Fin d'un monde (1914-1929). Nouve/le histoire de la France contemporaine,
París, Editions du Seuil, 1975.
9 Frægust skáldsagna hans er Atlantide (1919), saga um ótrúlegustu ævintýri í
ímynduðu landi.
10 Sjá bók Jacqueline Chénieux-Gendron: Le Surréalisme et le Roman, Lausanne, L’Age
d’homme, 1983.
11 M. Raimond: La crise du roman du lendematn du naturalisme aux années vingt, París, José
Corti, 1966, bls. 172.
12 Sjá Gérard Genette: FiguresIII, París, Seuil, ritröð „Poétique", 1972, bls. 41 ogáfram.
13 Marcel Proust: Du coté de chez Swann, París, Gallimard, 1919, bls. 48.
14 André Malraux: La condition humaine, París, Gallimard, „Folio” n° 1. bls. 258.
15 Clarté var í upphafi alþjóðleg friðarhreyfing sem stofnuð var af rithöfundinum Henri
Barbusse og fleirum árið 1919. Málgagn hennar, tímaritið Clarté fór að koma út árið
1921, en 1923 eftirlét Barbusse það ungum byltingarsinnum og anarkistum, og það
voru þeir sem súrrealistar gengu til liðs við.
16 Louis Aragon: Oeuvre Poétique, Tome VI (1934—1935), París, Livre-club Diderot, 1974,
bls. 233 til 258.
17 R. Barthes: Le degré zéro de Técriture, París, Editions du Seuil, ritröð „Points", 1953,
(tilv. er tekin úr útg. frá 1972, bls. 56).
18 Jean-Paul Sartre: Présentation des „Temps Modernes", 1945, tilvitnunin er tekin úr bók
Maurice Nadeau, Le roman fran^ais depuis la guerre, Gallimard, ritröð „Idées”, París,
1970, bls. 245.
19 Jean-Paul Sartre: „M. Fran^ois Mauriac et la liberté”, tekin upp í Situations I, París,
Gallimard, 1947.
20 Um kenningar Sartre í sambandi við skáldsagnagerð, sjá t.d. Situations II, París,
Gallimard, 1948.
21 Albert Camus: La Peste, París, Gallimard, „Folio” n° 42, bls. 208.
22 Fleiri höfundar geta flokkast undir nýsögumenn, svo sem Claude Ollier, Jean Ricar-
dou og Robert Pinget, jafnvel fleiri. En þau fjögursem hér eru nefnd, eru frumkvöðlar
nýsögunnar.
23 Tilvitnunin er tekin úr bók Maurice Nadeau: Le roman frangais depuis la guerre, Galli-
mard, ritröð „Idées”, París, 1970, bls. 283.
348