Iðjuþjálfinn - 01.12.2001, Blaðsíða 9

Iðja - heilsa - vellíóan
- frásögn þátttakanda
Ágæti lesandi.
í þessari grein ætla ég að segja frá iðju-
þjálfaráðstefnunni, Iðja-heilsa-velltðan
sem haldin var á Akureyri 7.-8. júnt' 2001.
Þetta verðttr ekki fræðigrein utn innihald
fyrirlestra og veggspjalda heldttr ætla ég
að reyna að gefa ykkttr stná inttstjn t'
mtna persónulegu upplifun af ráðstefn-
unni. Eg var búin að hlakka lengi til
þessarar ráðstefnu og hefði þurft ntikið
til að ég sleppti hetttti. Eg fór ekki tneð
neinar fyrirfratn ákveðnar væntingar,
ætlaði bara að njóta hverrar mínútu.
S
g lagði af stað frá Hornafirði til
Reykjavíkur með flugi miðviku-
dagsmorguninn 6. júní og ætlaði
að taka flug til Akureyrar um hádegi
þann sama dag til að geta hlustað á
lokaverkefni útskriftarnema. Því miður
var flug fellt niður þannig að ég náði ekki
nema síðustu tveimur verkefnunum sem
mér fundust mjög áhugaverð og spenn-
andi. Það sem eftir lifði dagsins var ég að
ganga frá veggspjaldinu rnínu um iðju-
þjálfun á vettvangi í litlu sveitarfélagi.
Þar sagði ég frá hlutverki mínu hjá sveit-
arfélaginu, tók dæmi úr daglegu starfi og
fleira. Um kvöldið var farið í hópum á
hina ýmsu veitingastaði Akureyrar og ég
naut samvista við „gamla" vinnufélaga.
Á fimmtudeginum 7. júní skartaði Akur-
eyri sínu fegursta, sól og blíðu þrátt fyrir
kuldahret daginn áður. Fram að hádegi
var hátíðleg dagskrá með setningar-
ávarpi, tónlist og heiðursávarpi. Eftir
hádegi kom að því að velja fyrirlestra og
var það ekki auðvelt því allt var svo
spennandi. Allir þeir íslensku fyrirlestrar
sem ég valdi að hlusta á þennan dag
voru mjög fræðandi og vel uppsettir.
Islendingar eru alveg ótrúlega fljótir að
tileinka sér alla nýjustu tækni og vakti
aðdáun mína leikni fyrirlesaranna í að
nýta tölvutæknina til að gera fyrir-
lestrana meira grípandi og lifandi.
Eftir þennan áhugaverða dag var boðið
upp á ferð út í Hrísey. Eg ákvað að drífa
mig þar sem ég hafði aldrei komið þang-
að. Það var nokkuð svalt í veðri og var
mörgum orðið ansi kalt í sjóferðinni sem
varð lengri en til stóð því skipverjar fóru
nokkra útúrdúra í leit að hvölum til að
sýna erlendu gestunum. Engir sáust þó
hvalirnir og höfðum við ekkert upp úr
þessu nema bláa fingur og rautt nef.
Þegar lagst var að bryggju í Hrísey mætti
okkur töluverður snjór á götum eyjar-
innar þrátt fyrir að komið væri fram í
júní. En skipverjar gengu rösklega að
veitingastaðnum sem var hlýr og nota-
legur og bauð upp á gómsætt grillað kjöt
og brjóstbirtu með. Það voru því rjóðir og
sællegir iðjuþjálfar sem sneru til baka til
skips og fundu ekki fyrir kulda á leiðinni
heim.
Annar dagur ráðstefnunnar heilsaði
okkur með sól og blíðu. Þessi dagur var
ekki síður áhugaverður en sá fyrri. Mikið
af spennandi fyrirlestrum sem unun var
á að hlýða. Allar pásur voru vel nýttar til
að skoða metnaðarfull veggspjöld og
spjalla við kollega. Um kvöldið var svo
hátíðarkvöldverður í Oddfellowhúsinu
þar sem fagnað var 25 ára afmæli Iðju-
þjálfafélagsins. Kristjana Fenger, Margrét
Sigurðardóttir, Guðrún Pálmadóttir og
fleiri góðar voru með mjög skemmtilegt
ágrip af sögu félagsins í bundnu máli og
myndum. Svo voru sungnar alþjóðlegar
vísur og gamlir íslenskir slagarar á milli
þess sem veislumatar var neytt. Að lok-
um var stiginn dans fram á nótt og mikið
tjúttað og tvistað. Þar birtust nýjar stjörn-
ur á dansgólfinu sem sýndu frábæra
leikni í dönsum hinna ýmsu tímabila.
Þá rann upp laugardagurinn 9. júní jafn
sólríkur og fallegur og hinir dagarnir
höfðu verið. Þetta var líka stór dagur í
sögu Iðjuþjálfafélagsins, fyrstu iðjuþjálf-
arnir sem menntaðir eru á íslandi útskrif-
uðust þennan dag. Ég var við útskriftina
og var þetta hátíðleg, falleg og metnaðar-
full athöfn. Ég fylltist ótrúlegu stolti
þegar Guðrún Pálmadóttir og Snæfríður
Þ. Egilson útskrifuðu nemana sína. Við
iðjuþjálfar sem vorum þarna brostum
hringinn eins og þetta væru allt okkar
börn. Þessi athöfn var hápunktur frá-
bærra daga á Akureyri.
Ég vona að ég hafi komið því til skila í
þessum línum mínum hversu metnaðar-
full og vel skipulögð þessi ráðstefna var í
alla staði. Ég upplifði mjög sterkt þann
metnað og kraft sem er í Háskólanum á
Akureyri. Sú fræðsla og þær upplýsingar
sem ég fékk úr fyrirlestrum og af vegg-
spjöldum eiga örugglega eftir að nýtast
mér í starfi.
Síðast en ekki síst er svona ráðstefna
mjög mikilvæg fyrir okkur iðjuþjálfa til
að hittast og bera saman bækur okkar. Ég
kom á þessa ráðstefnu eftir að vera búin
að vinna lengi alein úti á landi. Oft hef ég
spurt sjálfa mig að því hvort það sem ég
var að gera væri í raun iðjuþjálfun. En
þau viðbrögð og áhugi sem ég fékk á
ráðstefnunni kom mér skemmtilega á
óvart. Eftir að hafa borið mig saman við
kollega mína varð mér ljóst að vinna mín
var iðjuþjálfun og meira en það, ég var
einnig brautryðjandi í iðjuþjálfun í litlu
sveitarfélagi á landsbyggðinni. Þetta
fyllti mig krafti til að halda áfram á sömu
braut. Ég fór þreytt heim en full af krafti
og stolti yfir því að vera iðjuþjálfi. Þetta
var á við margar vítamínsprautur.
Kærar þakkir fyrir frábæra ráðstefnu.
Marett Ósk Sveinbjörnsdóttir
iðjuþjálþ á Fræðslu- og félagssviði
Hornafjarðarbæjar.
IÐJUÞJÁLFINN 1/2001 g