Dagblaðið Vísir - DV - 19.12.2002, Blaðsíða 19

FIMMTUDAGUR 19. DESEMBER 2002
23
DV
M
agasm
„Nei. Kristur
er hafinn yf-
ir alla póli-
tiska merki-
mióa. Hins
vegar gerir
boóskapur
hans kröfu
um um-
hyggju fyrir
öörum, sam-
stööu meö
nóunganum
og þeim
minni mótt-
ar. Oröræöa
Krists er
öörum þræöi
spómannleg
og ögrandi
viö valdhafa
í samfélag-
inu. Um-
bótamenn ó
öllum tímum
hafa sótt
skotfæri í
þann boö-
skap og þaö
er vel."
ur ber samt skylda til að stuðla að mót-
un þess þjóðfélags þar sem ríkir jöfnuð-
ur og réttlæti. Það á að vera eitt megin-
viðfangsefni okkar, ekki bara hér inn-
anlands heldur líka á alþjóðvettvangi.
Bilið milli allsnægta og örbirgðar er að
aukast í heiminum. Vonleysi hinna
snauðu og yfirgengileg auðsöfnun
hinna auðugu ógnar heimsfriðnum og
er stóralvarlegt mál fyrir framtíð
mannkynsins. Við erum að belgja okk-
ur út á sama tíma og heil álfa, Afríka,
er að farast úr hungursneyð og alnæmi.
Við látum eins og ekkert sé. Viljum
ekkert af þessum vandamálum vita.“
Leggjum viö of mikió upp úr verald-
legum gæöum og kannski yfirborös-
mennsku?
„Menning okkar og samtíð er undir-
lögð neyslunni. Við viljum verða ríkari
og álítum að vöxturinn eigi að vera tak-
markalaus. Við hugsum í auknum
stærðum og lítum á það sem sjálfsagð-
an hlut að allt vaxi og þenjist út. Þama
erum við að blekkja okkur. Gæði jarð-
ar eru ekki ótakmörkuð og vöxtur i
stærð er ekki það ákjósanlegasta. Risa-
eðlumar uxu og uxu en við vitum
hvernig það fór. Kannski erum við í
dag risaeðlur lífríkisins. Við hrifsum
til okkar æ meir af gæðum jarðar.
Hvað em lífsgæði? Þau felast ekki endi-
lega í því að eiga stærri og flottari bíla
íburðarmeira húsnæði eða meira úrval
neysluvöru. Lífsgæði eru allt annað.
Kærleikurinn er dýrmætastur alls.
Gott líf er ekki að hafa það gott heldur
að láta gott af sér leiða. Og mikið eig-
um við slíku fólki að þakka.“ -KB
s eru ástin, trúin og siðgæðið. Ast án trúar, ást án tryggðar, hvað er það? Og hvaö er slðgæði án kærleika? Þarf þetta ekki aö haldast í hendur? Ég held það.
Við þurfum á siðgæöinu að halda. Vlð þurfum á trúnni að halda. Við þurfum á tryggðlnnl við Guð og við annaö fólk að halda. Við erum ekki bara neytendur í
stórmarkaði. Vlð llfum í samfélagi þar sem hver og einn skiptir rnáli."
við skoðanir. Trú er hins vegar
samheiti við tryggð og traust. Það
er það sem skilur., á milli, að
treysta á Guð og halda tryggð við
hans orð þó að máður efist um eitt
og annað í glímunni við lífið. Þar
eru alltaf átök.“
Efeinhver afkomehda þinna segói
þér að hann vceri trúlaus, tœkiröu
þaó nærri þér?
„Já, af því að trúin er mér mikil-
væg. Auðvitað bið ég þess og þrái
að niðjar mínir njóti þess sem mér
er dýrmætast en það er ekki mitt
að ákveða það fyrir þeirra hönd.“
En þú heldur aö maóur án trúar
sé miklu verr staddur en maöur sem
á trú.
„Andlega er hann tvímælalaust
verr staddur, veraldlega kannski
alls ekki. Trúin leysir ekki öU
vandamál. Hún skapar margvísleg
vandamál. Á sama hátt og ástin
leysir ekki aUan vanda, hún getur
skapað ótal vandkvæði - en enginn
vildi án hennar vera. Aumur er
ástlaus maður. Það er eins með
trúna. GrundvaUarþættir í persónu
mannsins eru ástin, trúin og sið-
gæðið. Ást án trúar, ást án tryggð-
ar, hvað er það? Og hvað er sið-
gæði án kærleika? Þarf þetta ekki
að haldast í hendur? Ég held það.
Við þurfum á kærleikanum að
halda. Við þurfum á siðgæðinu að
halda. Við þurfum á trúnni að
halda. Við þurfum á tryggðinni við
Guð og við annað fólk að halda.
Við erum ekki bara neytendur í
stórmarkaði. Við lifum í samfélagi
þar sem hver og einn skiptir máli.“
Eiga prestar aö taka opinberlega
afstööu til þjóófélagsmála?
„Það er ekki hægt að neita prest-
um um þann rétt að taka þátt i
hinni pólitísku umræðu. Og jafnvel
tjá sig um hana á predikunarstóli.
Predikun sem ekki snertir með ein-
hverjum hætti málefni þjóðfélags-
ins er ekki góð en predikun sem er
pólitísk og er rökstuðningur fyrir
pólitískan málstað er heldur ekki
góð. Predikun á að hafa áhrif á
gildismat okkar og breytni. Ef hún
gerir það ekki er hún lítils virði.
En engin ein stjómmálastefna eða
stjómmálaskoðun getur haft einka-
rétt á fagnaðarerindinu.“
Þú vilt þá ekki meina aö Kristur
hafi veriö kommúnisti eöa jafnaöar-
maöur.
„Nei. Kristur er hafinn yfir alla
pólitíska merkimiða. Hins vegar
gerir boðskapur hans kröfu um
umhyggju fyrir öðmm, samstöðu
með náunganum og þeim minni
máttar. Orðræða Krists er öðrum
þræði spámannleg og ögrandi við
valdhafa í samfélaginu. Umbóta-
menn á öllum tímum hafa sótt
skotfæri í þann boðskap og það er
vel.“
Vonleysi hinna snauðu
Þaö er sífellt leitaö meira til Hjálpar-
starfs kirkjunnar, MϚrastyrksnefndar
og annarra líknarsamtaka. Er kirkjan
nógu virk í baráttunni fyrir því aó út-
rýma fátœkt? Á hún ekki að reyna aö
taka einhvern þátt í því?
„Áreiðanlega ekki. Það á að vera ein
af frumskyldum þjóðkirkjunnar að
standa vörð um velferðarsamfélagið í
landinu. Krafan um samfélagslega
ábyrgð er samofin arfi okkar þjóð-
kirkju. Það eru mjög alvarleg tíðindi
hversu margir þurfa að leita til líknar-
félaga, og ekki bara um jólin heldur allt
árið um kring. Þaö er ljóst að það eru
ýmsir sem velferðin nær ekki til. Hitt
er ljóst að það samfélag mun seint fyr-
irfinnast þar sem allir hafa nóg en okk-