Samvinnan - 01.08.1957, Blaðsíða 14

íslenzk húsgögn í nútímastíl
Bræðurnir Jón og Guðmundur Benediktssynir á Laufás-
vegi 18 vinna jöfnum höndum að myndíist og húsgagna-
smíði og hvorttveggja ber svip hins nýja tíma
Laufásvegurinn er ein fallegasta
gatan í Reykjavík. Hann er breiður
sunnantil, þar eru myndarleg hús og
afburða skemmtilegir garðar. Galta-
fell Bjarna Jónssonar setur líka sinn
svip á götuna, hvítt hús í traustum
kastalastíl. Þar mjókkar gatan til
norðurs og úr því er gatan mjög
hversdagsleg, húsin ná út á gangstétt
og fátt er um dýrðir. Það eina sem
fangar augu athuguls vegfaranda er
lítill búðargluggi á móti ameríska
sendiráðinu.
Bak við þessa glerrúðu gefur að
líta merkilega hluti. Þar er úrval af
afburða fallegum húsgögnum og
margvíslegum húsbúnaði í nútíma-
stíl og er gleðilegt til þess að vita, að
íslenzkur húsgagnaiðnaður skuli á svo
góðum vegi staddur eins og raun ber
vitni um á þessum stað.
Þegar betur er að gáð, er þarna
einnig nrjög smekklegt úrval af ljósa-
búnaði, listvefnaði og leirmunum. Það
hljóta að vera listfengir menn, sem
hér ráða húsum og ég geng inn og
hyggst kynna mér málið nánar. Það
verður enn ljósara, þegar inn er kom-
ið, að hér er um úrvals húsgagna-
framleiðslu að ræða, sem vert er að
halda á lofti. Hér eru stakir stólar,
sófar og sófaborð úr eik eða teak. Yf-
irleitt eru bök og setur úr yfirdekkt-
Myndin er tekin á heimili Jóns Gaðmundssonar
og eins og að líkum lœtur, er þar marga jagra
muni að sjá. Stóllinn, sófinn og sójaborðið er
smíðað á verkstœði þeirra brœðra, en hóggmynd-
in cr ejtir Jón. Málverkið er aj gjá á Þingvö l-
um og það er ejt'r Kjarval.
um svamp og eins og hjá öllum góð-
um húsgagnasmiðum er Gefjunar-
áklæði mjög í hávegum haft. Vinnan
virðist vera traust og vönduð, formið
er létt og listrænt í samræmi við nú-
tíma húsgagnastíl. Æðarnar í viðnum
koma skýrt út eins og flöktandi loga-
tungur.
Verzlumn heitir Húsgagnaverzlun
Benedikts Guðmundssonar og er nán-
ar tiltekið á Laufásvegi 18. Húsgögn-
in eru smíðuð á verkstæði, sem einn-
ig er þar í húsinu. Bræður tveir, Jón
og Guðmundur Benediktssynir eru
eigendur fyrirtækisins og kraftur
þeirra hluta, sem þar gerast. Faðir
þeirra, Benedikt Guðmundsson stofn-
aði verkstæðið og verzlunina og hún
ber nafn hans. Benedikt lærði hjá Ey-
vindi Arnasyni, líkkistusmið, sem
hafði verkstæði á Laufásvegi 2. Að
loknu námi þar vann hann á ýmsum
verkstæðum við trésmíðar, þar til
hann stofnaði eigið verkstæði og
verzlun, sem fyrst var til húsa á
Freyjugötu 40.
Jón hóf nám hjá Björgvin Her-
mannssyni, en kom á verkstæðið til
f -------------------------------------------—\
Ny Gefjunaráklæði
Skylt er skeggið hökunni, segir gamalt máltæki og þegar gerð er
að umtalsefni góð húsgagnaframleiðsla, liggur beint við að minnast
eitthvað á áklæði þau, sem nú er völ á.
Notkun erlendra áklæða fer minnkandi ár frá ári, þrátt fyrir aukna
framleiðslu húsgagna og ástæðan er einfaldlega sú, að íslenzkur iðn-
aður „slær í gegn“ á þessum vettvangi. Gefjunaráklæðin hafa unnið
sér orðstý sem afburða góð vara og margir þekktir húsgagnaframleið-
endur telja þau taka erlendum áklæðum fram á margan hátt.
Það er eitt af lögmálunum, að tízkan breytist eftir því sem tímarnir
líða. Fyrir nokkru voru í tízku þung og stoppuð húsgögn með silki-
damaskáklæðum. Nútíminn vill aftur á móti létt húsgögn úr kjörviðar-
tegundum. Til samræmis við það verða áklæðin að vera margbreytileg
i litum og formum. Abstrakt form í áklæðum hafa unnið sér mikla
hylli, en stundum fara einlit áklæði betur. Það fer eftir öðrum litum
og aðstæðum. Sömuleiðis er gerð vefnaðarins þýðingarmikið atriði fyrir
heildarsvipinn.
í áklæðaframleiðslu Gefjunnar er alls þessa vel gætt. Fjölbreytni
áklæðanna er næstum ótrúleg, þegar um svo unga framleiðslu er að ræða.
Þar hefur íslenzkur iðnaður rekið af sér sliðruorðið svo um munar.
14 SAMVINNAN