Tíminn - 12.12.1951, Side 3

282. blað.
TÍMINN, miðvikudaginn 12. 'desember 1951.
3,
/ siendingajpættir
Áttræð: Helga Ásgeirsdóttir
Áttræð verður í dag merkis-
kona í Dölum vestur, Helga Ás-
geirsdóttir í Glerárskógum i
Hvammssveit.
Helga er fædd í Ásgaröi, en
þar bjuggu foreldrar hennar,
Ásgeir Jónsson, og kona lians,
Heiga Jónsdóttir frá Gierár- j
skógum, Árnasonar. Voru þau
hjón komin af góðum bænda-
settum í Dölum. Paðir Ásgeirs
og afi, Jónar tveir Jónssynir,
bjuggu á Hróð'nýjarstöðum í
Laxárdal, en móðir hans, Helga,
var dóttir Ásgeirs á Jörfa í
Haukadal, bróður Bergþórs hins
fyrra á Leikskálum, Þorvarðs-
sonar. — Móöir Helgu í Ásgarði,
Sigríður Daðadóttir frá Hólum
í Hvamnxssveit, Magnússonar, i
var tvígjft. Var Helga dóttir
seinna mannsins, en meöal
barna af fyfra hjónabandi var
Snorri Jónsson, faðir Hjartar
alþrn. í Arnarholti.
Helga Ásgeirsdóttir ólst upp
hjá foreldrum sínum í Ásgarði.
Árið 1895 giftist hún Sigurði
bónda Magnússyni í Sælingsdai,
en hann hafði þá fyrir tveimur
árum misst fyrri konu sína, Sig-
ríði, systur Helgn, frá þremur
ungum börnum. Var það erfið
s^aða, er beið Helgu, þegar hún
tók að sér forstöðu heimilis í
Sælingsdal. Ofan á venjulegar'
heimilisannir bættist gestanauð
allmikil, einkum á vetrum, því
aö þá var tíðförult yfir Sælings
dalsheiði milli Hvannnssveitar
og Saurbæjar. í Sælingsdal
bjuggu þau Sigurður og Helga
til vors 1907, en fluttust þá að
Skerðingsstöðum í sömu sveit.
En Sigurður lézt á fyrsta ári
þeirra þar, 23. febrúar 1908. |
Sigurður og Heiga eignuðust >
tvö börn. Þau eru: Sigríður, hús !
freyja í Sælingsdalstungu, og
Geir, bóndi á Skerðingsstöðum.'
Helga Ásgeirsdóttir giftist- i
annað sinn 19. febrúar 1910. Var
seinni maður hennar Sigurbjörn
Magnússon, bóndi í Glerárskóg
um, hálfbróðir fyrra manns
henpar. Hafði Sigurbjörn þá
fyrir sex árum tékiö að fullu við
búi í Glerárskógum eftir föð-
ur sinn látinn, og veitti stjúpa
hans, Sigurlaug Jónsdóttir,
heimilinu forstöðu innan húss.
til þess er Helga tók við. í Gler-
árskógum hafði verið myndar-
búskapur í fornum stíl og efna-
hagur góður, en jörðin erfið og 1
eigi unnt að hafa þar stórt bú j
nema með miklu hjúahaldi. Sig
urbjörn var mikill atorkumað-
ur og einnig stórhuga og for-
sjáll, svo að af bar. Hann keypti
það, sem samerfingjar áttu í
jörðinni, og hóf þegar umbætur,
sem á þeim tíma máttu kallast
stórfelldar.
Steinsteypt íbúðarhús og pen
ingshús risu frá grunni, öll
með myndarbrag. Túnbætur
voru gerðar, til þess að létta af
erfiðum engjaheyskap. Sam-
tímis stækkaði búið og fóður-
birgðir voru jafnan drjúgum
meiri en til þurfti að taka. Þá
lét eigi heldur húsmóðirin sinn
hlut eftir liggja. Mikil störf
þurfti að inna af höndum inni
við, eigi síður en utan húss, á
hinu fjolmenna heimili, sem þá
var í Glerárskógum, og reyndi
jafnt á hvort tveggja: Að hús-
móðirin kynni sjálf vel til verka
og að henni léti vel heimilis-
stjórn. En óhætt er aö segja,
að Helga átti með starfi sínu
og stjórnsemi engu minni þátt
í að 'efla velgengni heimilisinsj
en maður hennar, enda skorti
ekki á viðurkenningu lians um
að hennar liiutúr væri mikill
í því efni. Er varla hægt að
hugsa sér sámhéntári hjón en
þau voru, Sigurbjörn og Helga.
Hjónaband þeirra var ástúð-
legt, virðing gagnkvæm og
traust óbilugt frá beggja hálfu
í hverjum vanda. En Sigur-
björns naut of skammt við.
Hann varð úti 7. des. 1925, tæp-
lega hálfsextugur.
Sigurbjörn og Helga eignuð-
ust þrjú börn, sem eru þessi:
Magnús, bóndi í Glerárskógum,
Guðbjörg, húsfreyja í Hólum í
Hvammssveit, og Sigurborg,
húsfreyja á Vígholtsstöðum í
Laxárdal. — Öll börn Helgu,
bæði af fyrra og síöara hjóna-
bandi, eru ágætu atgervi búin,
enda vinsæl og vel metin, og
heimili þeirra styrkar stoðir
síns byggðarlags.
Helga bjó áfram í Glerárskóg
um eftir fráfall manns síns,
unz Magnús sonur hennar tók
þar við búi. Hefir hún á siðari
árum notið meiri hvíldar og
betra næðis en fyrr á starfs-
árum. Enn er þó óbilaður starfs
hugur hennar og áhugi um að
fylgjast meö í merkustu mál-
um samtíðar sinnar. Hún er
við góða heilsu, eftir því sem
verða má á hennar aldri, og un-
ir lífinu vel, örugg í sinni björtu
lífstrú og vermd af ástúð á-
gætra barna sinna og barna-
barna. Og fullviss má hún vera
um það, að hvarvetna rneðal
vina og kunningja að fornu og
nýju er hennar minnzt með hlýj
um huga, þakklæti og virðingu.
Vér vildum allir, vinir hennar,
geta rétt henni hlýja hönd á
þessum merku tímamótum ævi
hennar, en það eru fjarlægðir
og vetrarsnjóar, sem hamla
því, að húsfyllir verði og út úr
dyrum í Glerárskógum í dag.
En vér erum þar staddir í anda,
samfögnumst með henni yfir
því, hve vel hún ber aldurinn
eftir langt og mikið ævistarf
og biðjum þess, að hún megi er.n
lengi njóta góðrar heilsu og á-
nægjulegra samvista með ást-
vinum sinum.
Jón Guðnason.
Örlagabrot
Þessi litla bók er einhver
allra sérstæðasta og hugnæm-
asta íslenzka bókin, sem nú er
á jólamarkaðinum, og nafn
hennar er svo vel valið, að vart
verður á betra kosið. Þarna rek-
ur Ari Arnalds í stuttu og ein-
földú máli ævisögu tveggja
mannsbarna, og þó fleiri. Hann
stiklar á staksteinum, nemur
staðar í áföngum og bregður
þaöan ijósi yfir farinn veg, svo
að mannsævin er manni ótrú-
lega ljós í liuga, þótt ekki hafi
i verið sögð fuilkomin ævisaga.
| Þættir bókarinnar -eru tveir.
Er annar þeirra miklu lengstur
og greinir frá manni, er hann
kallar Hjörleif Hjörleifsson, en
hinn örstuttur, aldargömul
saga færð í rómantískan og hug
næman búning, ástar- og rauna
saga fagurrar konu.
| Sa^an af Hjörleifi Hjörleifs-
syni er meistaralega scgð ævi-
saga. Yfir henni hvílir heiðríkja
og manngöfgi lífsviðliorfs, alda-
mótaáranna. Þar er leiddur
fram kynlegur glæsi- og mann-
kostamaður, sem á sér mikil ör-
lög og mikla sögu, en hún er
sögð í svo fáum og skýrum drátt
um, að hún verður enn Ijósari;
og maourinn skýrari en greint
væri í langri sögu og ýtarlegri.!
Málið er hreint og fagurt, róm-
antísk heiðríkja yfir frásögn-
inni og mildi liins lífsreynda
NÚ
er koiniiiii tími tll
að kaupa ðE
til {ólanna.
H.F. ÖLGERÐIN
EGILL SKALLAGRÍMSSON
SÍMI 1390
WJVW.^SV.V.VV.V.V.VW.W.V.V.VAWdV.S'.WNWV
Lokunartimi
sölubúða
Samkvæmt samkomulagi við Verzlunarmannafélag
Reykjavíkur verða. sölubúðir vorar lokaðar um jól og
nýár 1951, sem hér segir:
Laugardaginn
15. des. opið til kl. 22.00
manns. Sorgin kemur þar til
dyranna beiskjulaus og gleðin
hógvær, en innileg. En samt
leita efni og persónur sögunnar
svo fast á huga lesandans, að
hann les bókina í einni lotu
eins og viðburðaríka og stór-
brotna skáldsögu.
Ævintýrið um grasakonuna
við Gedduvatn er fögur og slíp- \
uð perla með annan fótinn í
álfheimum en hinn í mannheim
um. Samt er þetta undarlega
glögg og greinargóð ævisaga
sögð á örfáum blaðsíðum og
bregður undarlega skörpu ljósi
yfir örlagavalda lífshamingj-
unnar.
Ari Arnalds er orðsins snili-
ingur í hógværð og lítillæti hjart
ans, frásögn hans seiðir og lokk
ar, skírir og meitlar, og þrátt
fyrir dulúðuga mýkt á yfir-
bragði, vefst söguefnið aldrei í
þoku eða viðjar.
Búningur bókarinnar frá
hendi Hlaðbúðar er fagur og
vel vandaður, verðug umgjörð
þeirra fögru mynda, sem Ari
Arnalds hefir brugðið upp.
A. K.
Fimmtudaginn 20. — — 19.00 R í
Föstudaginn 21. — — 19.00 i. t:
Laugardaginn 22. — — 24.00 % B 1
Aöfangadag, mánudaginn 24. — — 14.00 •. B ^l!
Fimmtudaginn 27. — opnað kl. 10 árd. ■ B
Gamlársdag, mánudaginn 31. — opið til kl. 14.00 ti - r
Teli að mér
BÓKHALD
fyrir smáfyrirtæki
bókhaidskennsia.
— emmg
Friðjón Stefánsson
Blönduhlíð 4. Símar 6384 og 5750
Skozk ullarefni
LÍFSTYKKJABÚÐIN
Hafnarstræti 11.
Miðvikudaginn 2. janúar lokaö allan daginn vegna
vörutalningar. — AHa aðra daga verða sölubúðir vorar
opnar á venjulegum tíma.
Félag Mómaverzlana
Félag’ foúsáhalda* og já emiviiruka u |»■
mairna
Félag' ísl. bókaverzlana
Félag kjötverzlana
Félag leikfangasala '2 y
Félag matvörukaupmanna
Félag raffækjasala
Félag lóliííks- og sælgætisverzlana
Félag vcfiiaðarvörukaupmanna
Skókaiipniaiinafélagið
Kaupfélag Reykjavíkur og
nágrennis
Kaupmaimafélag HafnarfjarfSar
Kaupfélag Elafnfiróiuga
I
|
í
í
I
i i
I B ■ ■ ■ ■ ■ I
I *■_■_■■ ■ ■ ■ I
í
»*oi