Tíminn - 25.03.1956, Blaðsíða 9

T í MIN N, sunnudaginn 25. marz 1956
9
•••♦♦♦••♦•♦•♦♦♦♦•♦♦*•♦♦♦•**•♦♦•••••«♦♦♦«♦•♦<
♦••♦♦ttf
::
Eftir HANS
MARTIN
-==s ♦♦
BOSTON
Sígild nýjung í skóáburði
71 ] þykja vænt um mig, þegar þú'; komið í bifreið með bróður
— Ég kem bráðum og sé hús I getur málað mig á þennan | sínum og kunningja. Marí-
ið, má ég það, Bernard?
— Ég get næstum ekki hugs
að mér húsið án þin lengur,
Soffía. Þegar ég sat við ofninn
í gærkvöldi, saknaði ég þin
mjög._. .
— Ég saknaði þín hka. En
ég hafði túlípanana frá þér.
Þeir hafa snúið sér eftir ljós-
inu, eins og þú sagðir. Segöu
mér líka frá inálverkinu.
Hvernig lítur það út?
— Það getur ekki verið satt.
Er það satt, Bernard? Nú roðn
uðu vangar hennar og augun
tindruðu.
— Já, það er rifið, dottið upp
úr því og ýmislegt aflaga far-
ið, en samt er það fallegt.
Glæsileg, heillandi ung stúlka,
tvítug, sem ég er bálskotinn
í. Allar minningarnar komu
aftur. Fyrstu stundir okkar
saman. Dagarnir, þegar þú
komst til mín, og við eyddum
tímanum í örmum hvors ann-
ars.
— Hættu nú. . . Hún rétti
höndina yfir boröið, og þrýsti
handlegg hans fast.
Þau þögðu bæði, dálítið feim
in vegna hinnar vakandi á-
stríðu, vegna hins liðna, sem
nú blossaði upp á ný.
Rauðvínið gerði þau róleg
og dreymandi. Þau skáluðu
hvort við annað.
Eins og með þegjandi sam-
komulagi óku þau heim til
Bernards, og strax í bifreiðinni
mættust varir þeirra.
Þau gengu upp stigann og
inn í stofuna án þess að
kveikja ljósið. Hann heyrði
hana sparka af sér skónum í
flýti, og síðan heyrðist skrjáf
í silkifötum hennar.
Eins og í gamla daga mætt-
ust þau í ástríöuhita, sem
veitti að lokum fullkomna
svölun. Það var eins og þegar
hátt. Og fyrsta myndin, hvar! anna hafði flýtt sér að pakka
er hún?
Hann leiddi hana niður í
vinnustofuna.
— Já, sagði hún dreymandi.
— Þannig leit ég út, þegar ég
var tvítug. Guð minn góður,
Bertie. Hún vafði hann örm-
um og lagði enni sitt að öxl
hans. — En hve við höfum
valdið hvort öðru mikilli sorg
algerlega að óþörfu. Við, sem
tilheyrðum hvort öðru, vorum
sköpuö hvort fyrir annað.
— Það var mér að kenna,
Soffía.
— Nei, mér, svaraði hún.
— Kannske að það hafi
alls ekki verið okkur að
kenna sagöi hann. — Nú verð
ur þetta að minnsta kosti
öðruvísi, og við munum ekki
eitra hamingju okkar með
reiði. Ég vil að við látum vigja
niður, og farið með þeim.
. Soffía fann lika herbergi
dótturinnar í hinni mestu
ringulreið, og á loftinu vant-
aði eina töskuna.
Skyndilega létti henni við
tilhugsunina um nokkra frí-
daga. Hún myndi fara þegar
snemma næsta morguns, og
kcma Bernard á óvart.
— Þú varst orðin tvitug aít-
ur, hafði Bernard hvísiað í
eyra henni. Henni 'fannst hún
lika vera það. Ástfo.ngin og
yfir sig hamingjusöm, en þó í
vafa innst inni, hvort slík ham
ingja gæti raúnverulega en?:t.
Ætti hún að taka með sér
tösku til Bernards og búa hjá
honum í nokkra daga? Já,
hugsaði hún, þá væru þau
laus við þessar kvöldheimsókn
okkur saman á ný. Ég var aö ir> °§ hina leiðinlegu kveðju
hugsa um það í nótt. Húsið
mitt er varla nógu stórt handa
tveim. En hér getum við feng
iö að vera í friði. Og alia þá
erfiðleika, sem þú enn átt viö
að stríða, skal ég hjálpa þér
að reyna að leysa. Ég skal
stjana í kring um þig. Ég skal
vinna eins og þræll. Við get-
um ennþá orðið hamingjusöm,
einmitt eftir alla óhamingju
okkar.
— Það væri dásarnlegt, ef
bara ekki. . .
— Við munum finna ein-
hverja leið fyrir Maríönnu,
greip hann fram i.
Þegar Soffía kom heim síðla
nætur, fann hún bréf frá Marí
önnu, þar sem hún tilkyiinti,
að hún hefði farið í heimsókn
til gamallar skólasystur í
Gelderland, sem hún hefði hitt
af tilviljun. Móðir hennar gat
vel unnt henni þessarar tíl
blossandi flugeldum er skotið breytinSar' Vinkonan haföi ingju þeirra.
hátt á loft, en er beir deyja út
virðist kyrrðin meiri og him-
ininn hærri.
Soffía, hvíslaði hann, — Þú
varst orðin tvítug aftur.
Hún þagði ,en strauk hár
hans með sömu hreyfingunni
og áður.
— Veizt þú hvað, sagði hún
loks með hlýrri, dálítið hásri
rödd sinni. — Ég held að ég
hafi aldrei hætt að vera konan
þín. . eöa þú maðurinn minn.
Varir þeirra mættust aftur,
og nú voru þær svalar.
— Þú verður að vera hjá
mér, Soffía, sagði hann. — Að
búa með þér, þaö væri dásam-
legt.
— Maríanna. Hún nefndi að
eins nafnið.
Hún kveikti sjálf á litla
lampanum við rúmiö, og sem
hin stolta ástmær sýndi hún
honum líkama sinn, eins og
áður fyrr.
—• Er ég hin sama ennþá,
Bertie?
Hann kinkaði kolli af ákafa.
Soffía dró höfuð hans ástúð
lega að brjóstum sér.
stund i hvert sinn. En skyldi
það valda Bernard erfiðleik-
um? Væri einveru hans ekki
lokið of snögglega með því
móti? Myndi honum finnast
hún ágeng?
Nei, hún myndi ekki fara
svo snemma, og ekki með
ferðatösku, ákvað hún.
Ilmur hennar var enn í
svæfli Bernards. Hann lá með
hendurnar undir hnakkanum
og hugleiddi, hvernig líf þeirra
myndi verða.
Nú var skyndilega rofin ein
vera langra ára, sem stundum
hafði haldið fyrir honum vöku
heilu næturnar. Gamla ham-
ingjan var fundin á ný. Hana
yrði hann að halda í.
Þau voru nú orðin þrosk-
aðri, höfðu dýpri skilning á
lífinu og meiri samúö til að
bera. Þessi tryggi bústaður
myndi verða athvarí ham-
:♦ Allir litir af Boston-Blacking skóáburði fyrirliggjandi í
::
II túpum og glösum. Höfmn einnig Boston rúskinnsáburð,
♦4
♦♦
jj Bosfon guii- og silfuráburð, Bosfon Eiflausan áburð og
M
M
U Bosfon hvtfan áburð fyrir sfrigaské o. fl.
M
♦♦
♦♦
♦♦
M
♦♦
§ Bœston-skcáöuríur
a
B fæsf í næsfu verzEun
::
♦♦
::
♦♦
♦♦
| Magnús Kjaran
♦♦
ö Umboðs- og hetidverziun
♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦
Þau stóðu þögul fyrir fram-
an málverkið af Soffíu í rauða
kjólnum. Hún hélt- undir hand
legg hans og þrýsti sér upp að
honum.
— En hve þér hlýtur aö
Tilkynning um útboð
íslenzkir Aðalverktakar s.f., sem eru að undirbúa
[: byggingu hafnar í Ytri-Njarðvík, hafa í hyggju að láta jj
tj nokkurn hiuta verksins í ákvæðisvinnu, sem verður •
t: boðin út innan skamms.
:: Ákvæðisvinna sú, sem hér um ræðir, nær til bygg-
]: ingar og niðursetningar 14 steinsteyptra kera, sem hvert jj
um sig er um 7500 rúmmetrar, og nota á í brimbrjót
hafnarinnar, jöfnunar botnsins og undirbyggingar ker-
anna og sprenginga á sjávarbotni innan hafnarinnar.
íslenzkir verktakar, sem kynnu að hafa hug á að
bjóða í verk þetta, geta fengið ýtarlegri upplýsingar á
skrifstofu íslenzkra Aðalverktaka s. f., Keflavíkurfhig-
velli, þriðjudaginn 27. þ. m. kl. 14—18 og miðviku- jj
daginn 28. þ. m. kl. 10—12, enda geri þeir þá grein |j
fyrir möguleikum sínum til að framkvæma vei'kið. jj
♦♦
♦*
Reykjavík, 23. marz 195(* jj
fsisnzkrr aVaíverktakar s.f.
»••♦♦♦♦♦♦♦*♦♦♦♦•
•♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦'
n;;::::;:::;::::
_____*♦♦♦••♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦•♦♦♦*♦♦♦**♦***•♦•«.♦•♦•♦♦♦♦♦♦♦♦♦
♦•♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦’»♦♦♦♦♦»♦♦»♦»♦♦*♦*
Bifreiðar til sölu
j: Buick ’55, Dodge ’55, Kaiser ’52, Pontiac ’41 (Skipti
jj a jeppa), Austin 10 sendiferðabifreið ’46. Bradford ’46, jf
j: Austin 8, ’46. — Ennfremur höfum við til sölu 5 tonna !
:: trillubát.
BÍLASALAN
Kiapparstíg 37 — sími 82032.
S
>♦•♦♦•♦♦♦♦♦♦♦♦♦•♦♦•'♦♦♦♦♦♦»♦♦♦♦<

►•♦•♦♦♦•♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦•♦♦♦♦♦♦•♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦•♦»•♦♦♦♦♦♦♦<
::
tt ♦«
ti
MYNDIR
::
jj Þeir, sem skyldu eiga gamlar kirkjumyndir og vildu jj
jj góðfúslega lána. þær til endurtöku, eru vinsamlegast jj
jj beðnir að senda nöfn sín í lokuðu umslagi til blaðsins jj
:j merkt: ,,Myndir“, fyrir 15. apríl n. k. jj
GIPSONIT-þilplötur
stórlækka byggingarkostnaðinn.
Konria í sfað múrhúðunar.
Hentugar til notkunar hvort sem er í nýjum eða
gömlum húsum. — Leiðarvísir á íslenzku sendist í
pósti ef óskað er.
PÁLL ÞORGEIRSSON
Sími 6412
♦♦♦♦♦•
>♦♦♦♦♦<
1