Mosfellsblaðið - 01.08.1999, Blaðsíða 7

Séð yfir smábátahöfnina að jjölbýlishúsum.
Komumst ekki lengra inn Isafjörð vegna borgaríss, gengum eina klst.
dagar voru til veiða. Var vaknað 5:15
til 6:30 eftir flóðum, en sjóbleikjan
fæst á þessum tíma við ósa ánna á
flóði. Þær reglur gilda í Grænlandi að
heimamenn mega veiða hvar og
hvenær sem er, veiðin er eign allra,
nema sérstakar hömlur séu settar eins
og t.d. veiðar á sauðnautum. Utlend-
ingar verða að greiða veiðileyfi í
Landssjóð. - Bjarni og Jörgen tóku
veiðimennina um borð á klöppunum
framan við refabúið alla morgna og
var áætluð 1. klst sigling, sem stundum
varð lengri. Fyrsta morgun var farið í
Biman er geysistór og vemdar húna sína vel
á hótelinu í Narsarsuaq, blaðamaður Mos-
fellsblaðsins mcelir sig við þessa kunningja úr
norðrinu, reyndar er þetta 300 km. sunnar en
Mosfellsbœr og minni líkur á samfundi við
hvítabirni en á Islandi.
Stóru Laxá og fengust upp í 39 bleikj-
ur á stöng í miklum hita og sól. Þær
voru síðan flakaðar við refabúið og
frystar í öskjum. - Næsta morgun var
farið í Breiðafjörð, en misstum af flóði
vegna hafvillu í þoku og miklum ís.
Þetta var í fallegri vík inni á hreindýra-
svæði íslensku hreindýrabændanna
Stefáns Magnússonar og Óla Krist-
jánssonar. Þann dag gengum við frá
bátnum inn á Grænlandsjökul og var
það stórfenglegt. Þriðja og síðasta
veiðimorgun var farið til Isafjarðar, en
komumst ekki að ánni vegna mikils
borgaríss, sem brotnað hafði úr skrið-
jöklum um nóttina.. Gengum við eina
Flughöjhin í Narsarsuaq er nýleg og mjög
smekkleg - Grœnlandfékk kveðju, ekki þá síð-
ustufrá Islandi. Veiðarfœraskúrar. Selbiti hangir á vegg.
klst. að veiðistað og vom torfur af sjó-
bleikju við ána, en flóðinu náðum við.
- Sérkennileg staða að mokveiða sjó-
bleikju í 25 stiga hita, heyra brothljóð
borganssins fyrir utan, refur gaggandi
í hlíðinni fyrir ofan og íslenskt sauðfé
við fallegan bóndabæ fyrir aftan. -
Veiðin var flökuð á staðnum vegna
þyngsla og borin síðan til skips út með
firði.
Klappaþorpið - konan í haflnu
A leið heim var skoðað yfírgefið
klappaþorp, þar sem fólk hafði búið
um aldir, yfirleitl um 60 manns, eða 10
fjölskyldur. Þorpið er við ísafjörð og
heitir Niaqonaq. Þarna lifði fólk nánst
eingöngu á veiði og reri frá klöppun-
um á kajökum. Trúarbrögð fólksins
lutu að krafti náttúmnnar og þar með á
síðhærða konu sem bjó í sjónum. Hún
stjómaði veiðum og uppfyllti óskir
fólksins í klappaþorpinu. Hún mun
hafa tekið vel á móti þegnum sínum
eftir dauðann, en árið 1721 komnorsk-
ur trúboði til Grænlands, Hans Egede
og boðaði kristna trú með góðum ár-
angri. En góða konan síðhærða í haf-
inu lifir enn í minningu Grænlendinga.
I Narsaq var borðað grillað hreindýr
um kvöldið og laugardag skoðað í
búðir o.fl. Síðan var siglt með Jörgen
inn Einksfjörð og Grænland kvatt með
virktum á flugvellinum, en Bjarna
Olesen fararstjóra eru færðar þakkir
fyrir sérstaklega vel útfært ferðalag. -
Þessi fimm daga ferð með flugi.fjómm
gistinóttum í svefnpokaplássi, allt efni
í morgunverð, allar bátsferðir alla daga
með öruggum skipstjóra, veiðileyfi,
fararstjórn og sjóbleikja heim til Is-
lands kostaði kr. 59.900.00.
Gylfi Guðjónsson.
Hreindýraveisla heima hjá Helga. F.v. Amar, Helgi, Mikael, Bodil, Guðrún og Jónas foreldrar
Helga, Guðbergur.
„ Olesen hvetfið “ í Narsaq. Fallegt umhverfi og skemmtilega skipulagður bœr, sem lagður er
milli klappaholta.
Mosl'ellslilíiðið