Tíminn - 12.04.1958, Blaðsíða 5

ÍÍMINN, laugardaginn 12. apríl 1958.
Valdimar Guðmundsson prcnt-
ari í Eddu, og umbrotsmaSur við
TíniaTm er sextugur í dag. Hann er
Austfirðingur að ætt, fæddur að
Hnitbjörgum í Jökulsárhlíð 12.
april 1898. Poreldrar hans voru
Stefanía Benjamínsdóttir og Gu‘ð-
murtdur Ólafsson. Valdimar sUmd-
aði prentnám í Austra-prentsmiðju
á Seyðisfirði. Að loknu prentnámi
fluttist hann til Rcykjavíkur og
hefir starfað þar að prentiðn síð-
an, fyrst í Félagsprentsmiðjunni,
þá i prentsmiðjunni Acta um
skeið og síðan og lengst hjá prent
snjiðjunni Fddu allt til þessa dags.
Valdimar cr kvæntur. Vilborgu
Þðrðardottur, prests á Söndiun í
Dýrafirði, hinni ág.ætustu konu,
og eiga þau tvo niyndarlega syni
uþpkomha, Þórð þjóðx-éttarfræð-
ing og Sverri prentara.
SEXTUGUR:
Valdimar Guðmundsson, prentari
SamstJarf Valdimars Guðmunds-
sonar og blaðamanna við Tíinann
er orðið langt og náið, og þeir
munu óska þess að fá að njóta
sainstarfs og samvista við hann
erin um langt árabil. Valdimar
he'fir unnið að umbroti Tímans
samfleytt um þrjátíu ára skeið,
fyrst cinn meðan Tíminn var viku-
blað, eða kom út 2—3 í vifcu, en
eftir að hann varð dagblað er um-
brotið meira verk en svo, að því
ge'ti einn maður annað.
Valdunar fer þó jafnan höndum
um „andiit“ blaðsins, þ. e. brýtur
útsíður þess, og koma því handar-
verk hans fyrir augu lesenda
blaðsins á hverjum degi. Öll þessi
áivhefir Valdimar því unnið á síð-
degisvakt, hafið vinnu klukkan 4
■—þ síðdegis og unnið fram undir
miðnættið eða lengur þegar þörf
‘krefur. Það þykir þreytandi að
. vinna þannig hvert einasta virkt
kvöld vikunnar, og fæstir una því
itil lengdar, en Valdimar lætur sér
það lynda, enda sækir hann sjakl-
1 an kvöldskemtanir þær, sem ann-
að, fólk gerir sér tíðast um.
En þótt Valdimar vinni til! mið-
nættis hvert kvöld, er hann einn
hinn mesti xnorgunmaður, sem ég
beþki. Hann er jafnan kominn á
fætur klukkan 5—6 að xriorgni og
leggur þá hönd að þeiiTÍ tóm-
stundaiðju, sem hann hefir stund-
að áratugum saman, en það er tré-
skurður. Valdimar er meðal skurð-
högustu manna þessa lands, og
eftir hann liggur fjöldi fagurra
gripa, sem glatt hafa margan
manninn sem -vinargjöf á hátiða-
stundum og skai*ta síðan á við-
hafnarstað í stofiun manna. Valdi-
mar á oft annríkt við tréskurðinn
enda er tíðum til hans leitað með
iitlum fyrirvara, þegar fólk vantar
góða gjöf í skyndi, o-g hann á afar
bágt méð að neita mönnum um
greiða. Gripi sína hefir Valdimar
jáfrian selt vægara verði eri rétt-
mætt er, og munu þær morgun-
stundir, er hann hefir helgað út-
skurðinum, ekki ætíð hafa verif
greiddar fullu taxtakaupi. En hann
ann þessari fögrtt og fornu Jist-
grein, og liann telur sér hugarbót
að iðkun hennar en metur þær
stundir ckki til fjár.
En þrátt fyrir langan fastan
vinnutínia, oft næturvinnu um
fram liana og morgunstundir við
útskurðinn, gefst Valdimar tím;
til að sinna ýmsum' öðrum hugðar-
efnum, Hann ann útivist og er
glöggur náttúruskoðari. Á sumrir
fer hann oft gönguferðir unv fjöll
og heiðar og unir sér vel. Hann
er og allra manna greiðviknastur
og fljótastur til að rétta hjálpar-
hönd, þegar rneð þarf og jafnvel
oftar en til hans er leitað. Hann
er frábser heimilisfaðir og um-
hyggj usanmr sínum nánustu svo
að frábært er.
Til einskis rnanns er betra að
leita en Valdimars. Mér hefir oft
fundizt sannast á honum ' gamalt
spakmæli, sem er á þessa leið: Ei
þér liggur á hjálp skaltu leita til
manns, sem er önnum kafinn, því
að aðrir hafa alls ekiki tíma til
að sinna þér. Þannig er Valdimar.
Hann er oftást önnum kafinn en
hefur þó jafnan tíma til að gei’a
mönnum greiða. Slíka menn er gott
að vita í nánd við sig.
Valdimar er vel greindur mað-
ur, minnugur vel, málhagxir og
smekkvís á málfar, kann ógi-ynni
af kvæðuin og lausavísum og læt-
- VALDIMAR GUDMUNDSSON í umbroti viS Tímann.
-ur gfarnan fljúga i kviðlingum en stendur við umbroxíoorðið og rað-
hejdur þeim lítt til haga. ar Ietri í síður hröðum höndum
En blaðamönhum, sem unnið og fumlausum tökum. Það er unun
hafa við Tímann frá upphafi, og að sjá hann virina, þegar allt er
þeir eru orðnir allmargir, er Valdi- greiðfært, og þá renna síðurnar
mar minnisstæðastur þar.sem hann saman á nokkrum imínútum. Ilann
kann silahætti og leti illa, og t-
ur þá stundum fjúka hvöss orð til
vakningar, en þeim fylgir aiároi
illvilji cða gróm, heldur aðéias
góður hugur til blaðsins, sem
hann vinnur við, og samvertoa-
mannanna. Það fljúga stundam
hnútur milli hans og blaðamaima-,
en þær særa aldrei, verða aðeins
góð hvatning, og á eftir blæs
jafnan Ijúfur blær hins góða f.é-
lagsskapar. Ég hef engan mí’in
þekkt, sem getur komið eins mik-
lli velvild fyrir í hvassyrðum á.*i-
um sem Valdiniar. Hann felaor
enga tæpitungu, segir oft ósp..rt
til syndanna, en það liggur heid-
ur engin ósögð þykkja að baki.
Hann er hreinn og beinn. Eftii er
vinátta ein og góðhugur, sem sam-
búðina marka, þegar kurlin koaia
til grafar.
Lesendur Tímans eiga Valdir.. iff>
(Framhald á 10. síðu}.
Margir af iesendum Tín... 18
kannast við Valdimar Gúðmuuds-
jon prentara, og fyrir þá, sem ek&i
gera það, er mál til feomið, aö tvo
verði. Því að Valdimar er sá niaíÞ
ur, sem um áratugi hefir séð Tía>
ann fyrstur manna. Hann hefir ái-
an þennan tíma, lengi einn (ri9
.,umbrotið“) og síðar ásamt ö®r-
um, búið til fyrsta eintakið c£
hverju Timablaði. Blað VaidinisffS
er úr blýi og nokkuð þungt í vötf-
um. Eftir því eru pappírsblöítói
síðan gerð í prentvélinni. En Valáí-
mar ihefir lagt stund á fleira ea
prentlistina. Ilann er t.d. ágæí-
lega skurchagur og hefir margaa
jóö'an grip gert í tómstundum sSu-
xm. Hefir og verið sívinnanái í
þrentsmiðju og utan og ekki sle-gi.3
slöku við.
Mér er ljúít að minnast s'Vil-
,'innu okkar Valdimars í preat-
miðjunni á þeim árum, þegar &g
/ar starfsmaður við Tímann og
Nýja dagblaðið. Var þá stundum
iglatt á hjalla, og bar margt á
góma, þótt ekki verði rakið hér.
En á þessum timamótum í æiri
hans langar mig tlil að fjá honuia
og fjölskyldu hans heillaóskir rriiir
ar og þakkir fyrir samstarf og
kynningu fyrr og síðar.
G.G
VISITÖLUBRÉF -
tryggasta innstæða, sem völ er á
Með útgáfu vísitöíutryggðra skuldabréfa var í fyrsta sinn séð
svo um, að kaupendur skuldabréfa yrðu tryggðir gegn áhættu .
verðbólgunnar. Grunnverðmæti hvers 10.000 kr bréfs úr I.
fl. 1955 hefir hækkað um 1104 kr. Auk þess eru bréfin
skatffrjáls og undanþegin framtalsskyEdu á sama háft og
sparifé.
Vísitölubréf
Bezta tryggingin
gegn verðbófgunni
Skattfrelsi
Fénu varið til
íbúðahúsabygginga
Enn er hægt að fá vísitölubréf 3. flokks þrátí fyrir það, að
grunnverðmæti þairra hefir þegar hækkað um 2,14%, sem
fellur kaupendum í hlut. Verða bréf þessi seid með þessum
kjörum út apríimánuð, en ekki lengur. AUK ÞESS NJÓTA
KAUPENDUR ÞEiRRA KJARA, AÐ FRÁ VERÐI BRÉF-
ANNA VERÐA DREGNIR SVz% vextir frá söludegi til gjald-
daga, hinn 1. marz 1959. —
Hœkkcmdi
framfœrsíuvisitaía
•— hœkkandi
grunnverðmœti
Lœkkandi
framfœrsluvísitala
— stöðugt
verðgildi
Vísitölubréf eru hin heppilegasta gjöf handa börnum, sem
gæti komið þeim vel síðar í lífinu.
Bréf 3. flokks eru til sölu i Reykjavík hjá Landsbankanum,
Útvegshankanum og Búnaðarbankanum. Sparisjóðir og verð-
bréfasalar taka á móti áskriftum svo og útibú bankanna úti
á landi.
10,4% hœkkurt
ó grunnverðmœti
fró 1955
..«<ggr
Vísitölubréf eru tryggasta innstœða, sem völ er á