Tíminn - 15.05.1958, Blaðsíða 9

Tíminn - 15.05.1958, Blaðsíða 9
1’ í MIN N, fimmtudaginn 15. maí 3L958. iiiiiuiiuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiHiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiuiiiiuiiimiiiuiiiiiiiiiiiiiiiuiiiiiiiiimiuiiiiumiiiiimiHmHiiina MiiiiiiiiiiiiiuiiiiiiiiiiiiiiiiiiuiiimiiiiiiuniiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiHiiiiiiiiiiiiiiiinuiiiiiiimniiiiiiiiiuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiij § = Þrettánda stúlkan Buick Special 1958 Saga eftir Maysie Greig Til sölu. Tilboð sendist blaðinu merkt: ,,Buick“. iiiiiiiimiiuumiiiiiiiiiiiiiiimuiiimmmmimmiiiiiimmimmmmmmi 36 Hann endurtók þessi orð eins og þau væru indæl tónlist í eyrum hans. — Ég hef elskað hana um ára bil. Er það ekki merkilegt? Það var auðvitað þess vegna sem ég varð svo reiður þegar ég heyrði um hana og . . . . . En hann þagnaði. í sælu- vímuni hafði hann næstum gleymt nærveru móður sinnar. — Þú átt við þegar þú heyrðir um hneysklið um hana og húsbóna hennar, botnaði hún beisklega. Hann sneri sér aö henni og skarplegt andlit hans varð dökkt af geðshræringu. — Það er svíviröileg lygi. Það er ekki annað en viöbjóðs- íegt slúður. — Slúður? Hún smjattaði á orðinu. Nei, elsku drengurinn minn. Þaö er síður en svo neitt slúður. Hvaö um morgun inn stuttu áður en þú fórst frá Englandi, - þegar ég ók þér til Hillcrest House og við komumst að því að hr. Frank- lin hafði veriö alla nóttina. Það var deginum Ijósaraað Klara hafði verið þar líka því hún haföi borðaö með okkur kvöldmat kvöldið áður, ef þig rekur minni til þess. Og ég hef heyrt að Helen Franklin telji þetta nægilega satt til þess að hún er aö hugsa um skilnað. Og samt ætlar þú að reyna aö telja mig á þetta sé slúður. _ — Ég bið þig að trúa Ég sárbæni þig aö trúa mér, sagði hann reiöilega. Og hvað um það þó hún hafi gist í hús- inu um nóttina? Hún er einka ritari hans. Þar aö auk bjó þar gömul ráðskona um þetta leyti Og hvað heldurðu eiginlega að þetta sanni. Burt séð frá sam- vinnu þeirra er Klara ekki vit- und skotin í hr. Franklin. — Er það satt? Hún hóf upp dökkar og mjóar augnabrýnar. Jæja, ég á erfitt með að trúa því. Ekki aöeins vegna þess að hún gisti í Hillcrest-House — heldur einfaldlega vegna þess að hr. Franklin er karlmaður og — já„ þú verður aö afsaka Jón minn, — vegna þess að unnusta þín viröist hafa óvenju mikinn áhuga á karl- mönnum. — Hvað áttu við með því, mamma? Röddin varð hörð og ógnandi. Hún yppti öxum. Ekki neitt Ég hef bara heyrt aö hún hafi nú þegar annan í takinu síðan hún kom hingaö. Ameríkani. . ég man ekki hvað hann heitir. Það varð stutt þögn. — Þú heí'ur augsýnilega ekki sóað timanum hérna mamma, svaraði hann harðneskjulega. Ég vissi ekki að Rósalind lumaði á svona miklum frétt- um. Ef þú átt við mann sem heitir Ashton . . er það þá Klöru að kenna þótt hann sé hrifinn af henni? — Nei, hún getur varla gert að því þótt hann sé hrifinn af hénni en hún ætti að geta gert að því að hann kyssi hana og það meira en lítið. Hún hló. — En kannski getur hún ekkert gert að því fyrst'hún' er nú svona eins og hún er. Sumar konur geta bókstaflega ekkert gert við því að karl- menn kyssi þær. ■— Viltu halda þér saman mamma, hvæsti hann og greip um fast um heröar hennar, kreisti hana svo fast að hana sárkenndi til. Ég þori að sverj a aö þetta er lygi og hvernig dirf istu að tala svona um Klöru. Hún er mild og blíð og góð og fögur. Hún greip andann á lofti. — Aumingja Jón. Það'var þögn. Þau störðu hvort á annað hatursfullu augnráði. Honum fannst að hann gæti aldrei að eilífu fyrir gefið henni þaö sem hún hefði sagt um Klöru þær lygar sem hún hafði lagt hlustir við og borið út. Um langan "tíma hafði hann sjálfur verið sannfærður um að ekkert hafi átt sér stað milli Klöru og Franklins og hvað viö vék Ashton, — en allt í einu tók hann eftir því að hendur hans voru rakar af svita og afbrýðisemi sterkari en hann hafði áður þekkt gaus upp í huga hans. Hafði Ashton kysst hana? Hann trúði því ekki. En þó svo væri. Það var fáranlegt að taka sér það nærri. Þaö væri hrein geðveiki. Skyldi hann hafa verið svo Það var svalandi að koma út Andvarinn lék um kinnarnar. Honum fannst svo gott að koma út undir bert loft á ný að hann sogaði loftið djúpt niður í lungun. Nú þegar hann var laus við móöur sína gat hann einbeitt hugsunum sínum að Klöru og þeirri upp- götvun sem hann hafði gert. Þegar hann hugsaði um þann tíma sem hann hafði þekkt hana rann upp fyrir honum að hver einasta tilyik hans í hennar garð - einnig þau sem hann fyrirvarð sig fyrr- mót- uöust af ást. Hann hafi elskað hana þegar hann var verstur við hana. „En hvernig í ósköpunnum á ég að fá hana til að trúa því og skilja það, hugsaöi hann, á leið sinni. Hann hló stuttlega? „Ekki verður sagt að ég hafi sérlega heppilega eiginleika til að bera sem elskhugi. Skyldi hún trúa mér ef ég félli á kné frammi fyrir henni? En hann vissi með sjálfum sér að það mundi hann aldrei gera. Hann átti bágt með að auðmýkj a sig á þann hátt. Hann gat ekki yfirbugaö stolt sitt á þann uiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimninniiiiiiimitiim Tilkynning | frá bæjarsímanum í Reykjavík j Vegna fyrirsjáanlegra örðugleika á flutningi á sím- = um í Reykjavík, eru símanotendur, sem ætla aS => flytjat búferlum á þessu ári, góðfúslega beðnir að 1 tilkynna það skriflega skrifstofu bæjarsímans, Thorvaldsensstræti 4, sem allra fyrst. iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiininiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiinmn mótfallinn þessu ef Ashton hátt. Hvernig svo sem tilfinn- væri ekki alveg svona laglegur ingum hans var háttað varð og Klara hefði deginum áður hann að vera kaldur og rólegur lýst því yfir að sér fyndist Og þó fann hann löngun til hann ímynd karlmanna. Frú Carfew rauf þögnina. — Elsku Jón, muldraði hún, og það var gráthljóð í rödd- inni. Við megum ekki tala þess að gera hluti sem hann hafði aldrei dreymt um hlægilega, barnalega hluti eins og að falla á kné frammi fyrir henni að biðja hana Átthagafélag Strandamanna. | Vorfagnaður | félagsins verður í Skátaheimilinu Iaugardagmn 17. | 3® maí kl. 9 e. h. § a Aðgöngumiðar verða seldir í verzlun Magnúsar = g Sigurjónssonar, Laugavegi 45 — sími 14568 — i föstudag og laugardag. 9 =§ Strandamenn í Reykjavík og nágrenni, athugið að g tryggja ykkur miða í tíma. i S rs mr , « r • 3 Sfiornm. = • i iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimmmmiiimimiiiiiiiiiimmiiiimmmiiiiiiimimimiiiiiiiiiimiiiiimmimmiiimimmmiimii hvort til annars á þennan hátt fyrirgefningar á öllu sem hann Þú veizt aö það er vegna þess hafi misgert við hana. Heita aö mér er svo annt um þig, henni ást sinni og tryggö. Og vil að þú gerir enga vitleysu. j hann fann að hann varð að — Þú þarft ekkert að skipta hitta hana. Hann varö að þér af því mamma, ég geri það segja henni að hann elskaði eina rétta ef ég kvænist Klöru.; hana og biðja hana að líta á sagði hann hörkulega. Hann ’ trúlofun þeirra sem raunveru- var enn svo reiður við hana að lega trúlofun. hann heyrði ekki sáttartil- boðið í röddu hennar. Þau þögðu á ný. Þaö var orðið svo I nágrenninu sló klukkan tíu högg. Hann varð hissa að ekki væri meira áliðið. Svo margt MóSir okkar GuSný Guðnadóttir frá Dalsmynni verður iarðsungin frá Dómkirkjunni í Reykjavík laugardaginn 17. maí kl. 11 fyrir hádegi. Athöfninni verður útvarpað. Blóm eru vln- samlegast afbeðin. Þeim, sem vildu minnast hinnar látnu, er bent á Hallgrímskirkju í Reykjavik. Lóa Kristjánsdóttir, Eggert Kristjárssson, Valgeir Kristjánsson rokkið að hvorugt þeirra sá hafði þó gerzt frá þvi hann móta fyrir hinu. Ýmsar til- j hafði farið aftur heim í íbúð- finningar toguðust á í huga hia og fundið móður sína þar. hennar — ástin til hans og Þó hafði þaö merkilegasta hatur á þeirri konu sem hann vildi gifast . . . ekki eingöngu hatur heldur líka einbeitni. Ef 1 raumnni gerzt í hug hans sjalfs. Hann hóaði í leigubíl sem ók framhjá og bað bíl- hún hefði ekki elskað hann stjórann að aka að mat- svo ofurheitt mundi hún ef til vill kæra sig kollótta. Auk sölunni þar sem Klara dvaldist Bara að blómabúðir hefðu Jarðarför Einars Jónssonar, söðlasmiðs, Sunnuhvoli, Hvolshreppi fer fram frá Stórólfshvolskirkju laugardaginn 17. maí kl. 3 siðdegis. Vandamenn. ástarinnar sem hún bar til verið opnar. Hann hefði gjarn hans var hún einnig haldin an- viljað færa henni blóm, ættardrambi, — henni fannst ekki orkdeur heldur rauðar að eiginkona hans yrði að vera ilniandi rósir sem ástartákn. flekklaus. „Bara að hann væri Þar sem hann sat á sætis- ekki svona blindur, hugsaði brúnni í leigubílnum fann hún með sér. Það yrði hrylli- hann til kynlegs óróa, sem legt ef hann kvæntist henni”. Hann stundi þungann. — Ég ætla að fá mér göngu- túr, mamma, ef þú hefur ekkert á móti því. Ég verð í rauninni, hann hafði aldrei fundið til áöur. Honum fannst hann vera oröinn 19 ára og ástfang- inn í fyrsta sinn. Og hann vissi að þetta var í fyrsta sinn. Það hafði alltaf Maðurinn minn og faðir okkar Kolbeinn Guðmundsson, bóndi í Sfóra-Ási verður jarðsungnn í Stóra-Ási mánudaginn 19. maí og hefst athöfn- in kl. 2 síðdegis. Helga Jónsdóttir og börn. ekki lengi í burtu en ef það veri® Klara. Hvað sem fyrir skyldi dragast að ég komi þá bæmi mundi engin geta komiö skaltubiðjaummatinnupptilji sta® hennar í hjarta hans. þín. — Þú mátt koma með Klöru hingað á morgun þegar ég lref , hvílt mig, sagði hún. Hún settiilandl Smgapore „Það var þess vegna sem ég gat aldrei gleymt henni þegar ég var fjarverandi í Frakk- HJARTANLEGA ÞÖKKUM við öllum þeim, sem auðsýmftf okkur samúð við andfát og jarðarför Halldóru Sigríðar Jónsdóttur Digranesvegi 31, Kópavogi, Aðstandendur. upp bros en hann hafði grun um að hvorki orðin né brosið væri ósvikið. Hann vissi að hún var jafn þrjósk og staö- ■ föst í þessum sökum og hann. — Ég spyr hana hvort hún vilji þaö, svaraði hann, og bæ-tti svo við: Ef þú vilt frekar hátta áöur en ég kem, þá skaltu gera það. Góða nótt. Þegar hann hafði legið hel- særður um borð í kínverska skipinu hafði hann hugsað um hana. Þá hafði hann óskaö að' hann gæti lagt höfuðið fkjöltu hennar og látið hana strjúka sér um hárið. Hann laut fram drap á rúö una, og bað bílstjórann að auka hraöann. INNILEGAR ÞAKKiR fyrir auðsýnda samúð við andlát og útför mannsins míns og föður okkar Sigurðar Magnúsar Sólonssonar, múrarameistara Laufey Einarsdóttir og börn

x

Tíminn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tíminn
https://timarit.is/publication/50

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.