Tíminn - 28.10.1958, Blaðsíða 5

TtM»i\iN, þriðjudaginn 28. október 1958.
s
Orðið er frjálst
Sigurður Jónsson frá Brún
sem látið er, munu aðrir segja ] um hluta auglýsingar þess varr ’
og er það rétt senniiegt. Atom- ings, sem betur væri ókeyptiu*
sprengja kom einnig.En okkur hér og enginn þarfnast og á af þein?.
mætti gilda einu þór.t síðari gest sökum að hafa lása, slagbranda
urinn komi þá fyrst hingaö, þegar Sjónyarp hér yrði enn um sim.
búið er að kenna honum önnur ekki nema ómerkheg vasaútgáfc,
störf en mannsmorð ein og lim- þess, sem það ætti að stæla er-
lestingar. Svipafj mætti kannske lendis og gæfi þá allra sjónvarpí:.
segja um sjónvarpip. Það mætti minnst af menningu og lil þrif;.
- SJÓNVARP -
Sjónvarps er beðizt. En það son og Björn Halldórsson fer fá 'tækt er saman námifs og slarkíð
biðja þess skrýtilega fáir. Þó var um að verða treystandi. Þá fer að og hvort betra muni verða til inga þætti þá ekki mest nauðsyn ríkis og einstaklingi og á af þeiir
þíða þangað til sjónvarpað vcrður
milli landa og heimsálfa og er þó
óvíst hvort íslenzkari hluta ísiend
og á af þeim sökum ekki hingaí
að koma.
Sjónvarp hér er penmgaþjéfu
eitt sinn hvað mest forvitni á verða meir aðkallandi að selja frambúðar. Það er þegar þúið að
þessari eyju svo vitað væri. Hór viðnám í leiðsluna frá útlöndum koma því til leiðar að 8 tíma vinnu
lærðu lítt skólagengmr menn sogu og minnka strauminn, heldur en dagur er orðinn aðaleining í tima
óviðkomandi þjóöa ems og Dan- að fjölga strengjum og kæla þá reikningi hvers iænjulegs verka-
ii' vora um það skeið, að ekki sé niður að afleiðni geimgrosta. manns. Meö því vinnumagni, sem
tíðrætt um það, sem nær var við- Þótt sama muni hvað til er svo er framlagt safnar þjóðféiag
skipta og nugmynda'heimi almenn nefnt, þar sem ailt tal um þetta ið skuldum í svo stórum stíl að vís-
ings, inniendir atburðir og norskir. málefni, verður í þessari grein ast veit enginn hvort eignaauki
Þá vöktu menn úti um frostnætur, skoðað frá sama sjónarmiði, þá stendur fyrir því eða verður nokk-
áhaldalausir og athuguðu gang má þó benda á það að fyrsia Jiru sinni hæfur til að i’enta það
himintungla svo sumarauki fannst. tekjulind væntanlegs Sjónvarps og borga niður.
Tvísýnt mun hvort horkóngurinn hlyti að verða auglýsingar. Þessir 8 tímar gefa reykvískum
frá Svignaskarði hefði ekki sjálf Það væri ekki svo óféleg heim verkamanni svo litið ag
ur fundið upp betri hagnýtingu ilishót að fá með nokkrum kostn-
hverahita en Snorralaug sýnir, ef aði ríkis og einstakiinga mikinn
hann heíði lifað lengur í reykhús hluta af heimadvöl fjölskyidunn
að sjónvarpa truflunum á því sem
aft berst á svipaðan hátt og Sovét
ríkin kváðu nú stunda með hilt
menningartækið.
Sjónvarp hér yrði að mjög mikl
sökum að haía láia slagbrandí:
girðingar og veggi á milli sin o;;'
okkar á meðan það er slíkt serr.
það yrði hér og við líkir sjálfun’..-
okkur.

fæstir
telja sig geta lifað .af því einu
og enginn ef lialda skai aigeng
ustu lifnaðarháttum ísl. fjöl-
um sínum með hálfvirkjaðan hver ar fvlltan af auglýsingaskoðun, skyldna. Þá þarf að klípa aí 8
iiin við toæinn. En öll sú menning gyllingum þeirra hluta, sem vel tíma tómstundadeginum til eftii’-
sem hér var til er talin innflutt, má án vera. Augiýsingar m.jöis, vinnu. Bæti þjóðin á sig meiri
meira að segja hin hágáfaða Mýra salts, málma og hálf- eða alóunn- tilkostnaði, einstaklingar hennar
mannaætt á ekki ag hafa haft vit inna hráefna, sem sannariega skort og félög, þá verður hún að iengja
á að fmna upp runnendu heldur ir, rnyhdu varla taka upp mikið vinnutímann og stytta sjónvarps-
er nauösyniegt að telja rétta Eglu- rúm á tjaldi. En leikiöng, glys, stundina, lestrartímann, samneyti
■ útgáfuna á visu Skaiia-Grims „Nú nautnavörur fleiri og girnilégri vandamanna innan heimilis og allt
er hersis hef'nd“ þótt margar aðrar en áður, þag yrði skoðunarefniö. sem gefur lífinu gildi. Þcirn, sem
eéu afbakaöar taldar af því þær Þar væri góð viðbót eyðsiuhneigð- þessu vilja til kosta verður svo
standast ekKi eftir bragreglum. ar smáþjóðarinnar, sem rambar lýst sennilegast ag þeir muni eiga
Mætti þó leikmannssjónum synast á gjaldþrotsbarminum og enn hef
auðvelt að lagíæra síðari niuta ir engin ráð til að smala kjósend
jiennar svo aö betur hlítti. Bn um að kjöríborði, nema að b.ióða
Íærð skal runhendan vera innflutt yfirboð forauðs og leikja, athöfn,
en ekki uppfundin og er að vísu sem steypt foefir stærri bógum en
sennil-egra að svo sé. Hví skal þa lýðveldinu íslenzka, t. d. héims
ekki enn gina við hverju nýju veldi Rómverja að sumu leyri,
sem er? Hvers vegnn þá ekki sjon- enn því sterkasta, sem veröldin
varp, sem okkur auougri þjóðir og enn hefir séð.
lærðari verja þó til milljónum aö Allt kunna þetta að vera grýiur
einar. Segja má að við gætjum' gert
úr Iþessu menningartæki á sama
ihátt og Ben. Gröndal aiþingisniað
ur lætur í skína að háskólár Banda
ríkja Norður-Ameríku starfræki.

ihraklegan ektamaka, andsityggi-
lega krakka og vera óarttr sjáifir. ,
En sjónvarpið ketnur hvernig
Séð yfir Mývatn.
veita sér og útforeiða?
Spumingunni mætti svara
þessa leið:
Þegar erlend á'hrif foárust hing
að fyrrum mátti heita öruggt að
Úrval þjóðannnar tæki við þeim,
'hreinsaöi þau og foæri á borð. Sum.
ir af þeim mönnum voru alveg
Hvað veldur hínum miklu veiði-
sveiflum við Mývatn
„ J - . , ,' ‘ Préttaforéf frá Mývatni 12. sept ,58 gerð tilraun að fá samþykkt
En skyldi ekki skorta her eitthvað frcftabreilra 1 ai
af starfsfólki til slíkrar stofnunar?
Smáborg ein þar í iandi átti starfs
Mývatns er nú oftar getið en áð- ýmsar viðireglur staðfestar. Alltaf
ur var, og stundum að misjöfnu. brugðið fæti fyrir. Siðast fyrir nær
dæmalausir að' andlegri gerð eins Svið ’og afLmuleíðir''fyrir' HaU Ferðafólkið lofar fegurð þess og 4 árum .JÐM, ,|lar
Og Egill Skallagrimsson. Ilafi dór Hermannsson um ianga ævi, fjölbreytni, en lastar myvargmn samþykkt fynr Myvatn oö s
(hann flutt inn runhenduna, en en ant ísiand kunni honum enga ógurlego. Það lofar og gæði sil- Veiðimalanetnd til athuöunar, o.
ékki aðerns gófgað fornt tungu-
tak frumættar smnar.
Það er olíkt að taka við mat sín-
tim úr höndum slíkra kappa eða
að gamfora oían í sál eða líkama
ámóta vélstrokkað tiltoerasmjör
eins og fréttaþjonusta Breta frá
kosti að bjóða. Þetta minnir a ís- ungsms og telur reyktan silung óskað sent stjórnarraði til staðfest-
lenzkan búskap, sem foar vel hesta taka laxinum fram. mgar' 1 hatt a í:,orða dl heíir ekk'
sláttuvél og fleira af slíku dóti
Heimamenn hlusta lítið á mý- ert at þessum tillögum frétzt, engin
en skortir sannanlega markaði fvr varS °S fara sínu fram fyrir hon- athugasemd seild og ekkert svar fiskivernd.
ir framleiðsluvéltækja þeirra, sem um- En veiðina vildu þeir gjarnan bonzt Þeim virðist hafa verið fund
nú hafa lagt undir sig svo tii meiri en hún að jafnaði er, þrátt mn góður geymstustaður. Og hvern Kannsokmr.
hvert einasta kot. Minna niætti fyrir að hún er oft' dágóð. var ,svo Þetta óttalega plagg,
yfirstnndandi þorskastyrjóld sýnist einnig á eldra svstkini siónvarns Mývatns er oft getið í sambandi hvers götu ekki mátti greiða? Það
vera. En þarna liggur hundurinn ins, útvarpið. Þaðá aðVera 'menn við silungsveiði. Oftast er veiðin skaI hér birt orðrétt:
áður. Hafi einhver veiðivötn i svei
um landsins þessi ákvæði í hæri'
mælikvarða, væri fróðlegt að héyr
um það. En sem sagt þrátt fyri:
allt hafa þessar tillögur ekki feng
izt starfræktar, enda munu þæ
aldrei í stjórnarráð hafa komið.
Geta má þess, að Þmgvallavati
hefir tvisvar fengið staðfesta veiði
samþykkt, hið síðara sinn litlu fyr:
en tillögur héðan voru lagðar fran
og óskað eftir samþykkt. Varl.
verður sagt að í þeirri samþykk
hafi ákvæðin verið stórstígari ur.
grafinn. j ingartæki mikið en hitt er sann treS> sjaldan góð, aldrei ágæt. Rétt
Áróður erlendra ríkja fyrir út- ast að segja að mjög orkar 'tví- Þykir að Sera 1 eitt skipti frávik, liBogurnm vciðisamþykkt
færslu markaða sinna og póliiískra mælis hvort það er ekki jafnb.etur segja sem er, að veiðin er og hefur y*11 yva n.
áhrifa myndi íiæoa yíir mann fallið til afmenningar og hefir verif) meir en ágæt. Það er mok-
úti hér ems og' Kotluhlaup ef það það þó slitið 'barnsskónum í öil veiði. Silungurinn veiðist um allt
tæki kæmi hingað. Þrátt fyrir þau ár, sem á milli liggja.
frelsisást og öll mannréttmdi hafa
sumir menn meiri tilfoneigingu til ur> ,þótt enginn dómur sé, heldur
ag heimta iog um húsrannsókn og hljóðlát spurning. En þeim, sem
upptöku sjónvarpstækja þeirra og gergu nokkurn kost á að rannsaka
samm kunna að vera til að verja hvort svo væri eð.a ekki, má vísa
þjóð sína fynr ágengm, andlegri f fiatrímuðústu vísnaleppa Símön
ágengni, engilsaxneskrar og slav ar Dalaskálds og þaðan af verri
neskrar yfirráðasýki, heldur en manr,a og benda þeim á að bera
nokkurs annars. Meira að segja það saman vig meginbluta dans
ihinir beztu menn að þjóðtiollustu iagatexta þeirra, sem nú er verið
og að menntun eins og uuðbr, ag gefa út í smápésum svo hægt
Þorl. Hólafoiskup, létu undan síga sé að bera með sér og lesa f sér
fyrir pólitískum áróðri síns tima. tii sálartjóns, hvenær sem i milli
{ Stofnun sú, er veitti flestum verka verður. Danslagatextarnir
íslendmgum æðri menntuii fyrr eru ag oðrum þræði afkvæmi út.
á öldum, háskólmn 1 Kaupmanna varpsins og sá viðbjóður margt
höfn, var voldugt áróðurstæki fyr þeírra að stíl, hugsunarleysi setn
ir konungsvaldið. Garður, verustað ingaaflögun og efnisvaii að lengra
ijir flestra íslenzkra stúdenta um njgur er ekki vitað að íslenzk ó-
aldir, heitir á Dönsku, Regensen, mennska hafi komizt.
sem er latínuskælmgur
vatnið, eða svo vítt, sem víkur A
t i, T „„ *. , . , „ . þess og vogar ná. Mývatn virðist
Þetta kann að þykja slesgjudom 1 ,, ? ., . TT.
, „ „■ K. J ,, fullt af silungi. Hms vegar er sil-
1. grein.
Vatnið sé friðað
ungurinn fremur smár, en vel feil'-
ur. Tvö undanfarin ár hefir hann
verið magur, sennilega átuskortur,
sem þó er sjaldgæft fyrirbæri í
Mývatni.
Mestur hluti veiðinnar mun vera
aðeins tveir árgangar, sennilega
frá árunum 1954—’55. Þó er þetta
aðeins ágizkun. Veiðimálaskrifstof-
an mun geynia um þetta skýr svör,
en erfitt reynist að toga þaðan
fróðleik þó að hreistur sé sent til
aldursákvarðana.
Rányrkja — ofveiði?
Þrátt fyrir þessa ágætu veiði,
heyrast' alltaf hrakspár um Mývatn.
Þar er rányrkja, ofveiði; alltaf ver-
ið að tæma vatnið; veiða síðustu
ai natni p0 erU þar í iheiðarlegir hlutir
konungs, brennimerkli hvern þann tii sönnunar því að nauðsynjarlaust bröndúrnar.
«em unnt var, undir danska xpn- Var aðláta þessa foókategand svóha Enn vi]ja spárnar .illa rætast,
lingshollustu, sem var Island: væg jiia ,fara pag iakasta er útlent ó- enn genSur ilia a® veiða þessar
ast sagt óheppileg. Því tii sönn meti> tuggið upp á ensku, gleypt og síðustu, og líklega hefir mark.'.ö ___ __
linar má benda á kennslustund gubþag ómeltu, blóðhrátt daður og aldrei verið jafnfjarri og nú. Vissu- samþykktir fer að lögum.
foóndans í Atla, sr. Björns svinarí mikig af því, og á líklcg Iega ekki allt í agætasta lagi hér
Halldórssonar í Sauðlauksdal, þar ustu skýringu sína í .lýfengaum °S ýmislegt mætti foetur fara. Má
B.
C.
D.
E.
Jafnvel þó að Mývat'n muni haf.
margbreytilegt náttúrufai
virðist það ekki freista mjög nátt
úrufræðinga okkar til rannsókna
eða þeir gefa sér takmarkaðar
tíma til þess. Þó hefir Tóma:
Tryggvason mælt nýlega kísilleir
inn í vatninu, sem reyndist geysi
fyrir allri legt magn. Fyrir fáum árum dvald
veiði frá 27. sept. til 31. janúar! dr. Finnur Guðmundsson hér un
ár hvert, þó skal mönnum heim! tíma. Mun hann aðallega haf.
ilt að veiða lítillega í lagnet rannsakað dýralíf og átuna í vatn
til heimilisnota, fjarri riða-jinu- Annars mun lítið um innlend
stöðvum eftir fyrir mælum, er ar rannsóknir síðan Bjarni Sæ
veiðimálastjóri setji þar um, mundsson gerði sínar at'huganir
og með samþykki ráðherra. Um uppvöxt og viðgang silungs
Enn fremur sé vatnið alfriðað ins skortir raunhæfa þekkingu
frá 20 á laugard. til kl. 20 á Veiðimálastjórinn mún ekki haf:
gefið sér tíma til rannsókna hér, o:
sunnudag, á tímabilinu frá 1.
apríl til 27. sept.
Óheimilt er að drepa silung,
sem er minna en 37 cm að
lengd.
Minnsta möskvastærð lagnetja
sé 14 umferðir á alin.
Minnsta möskvastærð dráttar-
netja sé 4 cm. á legglengd.
2. grein.
Samþykkt þessi giidir
(1955—1959).
í 5 ár
3. grein.
Um brot' gegn ákvæðum þessarar
Á löngum tíma höfðu skapazt
er jafnvel fátíður gestur. Verk
efni munu hér mörg, og margt fýs
ir okkur að vita. Hér skal aðein-
drepið á tvö, þrjú atriði, sem heyr,
fremur til undantekninga. Fyrs
um „leirlosið“, svo kallað tór.
1 Ytri-Flóa myndast leirlos, svt-
að segja árlega. í Suður-Flóa hafð
ekki myndazt leirlos í næríell
hálfa öld, þar til nú tvö undai'.
farin ár í röð 1956 og ’57, og e:
þá í svo slórum stíl, að elztu menr
þekkja ekki þvílíkt. í liægum ancl
vara, rak þetta saman í þykka skár.
og er hana bar að landi, hlupr
seiðin upp í fjörur, þar sem hettu
máfur og krían hirtu þau, en sun
stukku upp í gegnum skánina oe
sem hann er að sætta fyrrverandi andlegum óvana, þeim að láta bera Þar d- nefna bættar veiðireglur. bér venjur og reglur um veiði og höfðu sig ekki niður aftur og urði
Vinnumann sinn vig þá sorglegu ; sig og þag sér ag fyrirhafnar- En hvar ætti fremur að leita stuðn- fjskirækt í full 40 ár. Þar voru á- sömu aðilum að bráð. Ogerninguí
staðreynd að gcðfelldasti sonur ]ausu meira og sundurlausara af inSs 1:11 endurbóta en hjá yfirvöld- Veiðifélagi Mývatns, en það félag er að Sizka á hvert ^011 slíkt ej'
foans muni ætla að verða verzlunar áhrifúm en maður hefir þörf fyr- um þessara mála. Þar skortir ekki var stofnað 1905, og starfaði að fiskstofnmum.
maður og eins vel fara til annars ir eða getur notfært sér. völdin til að brjóta og banna, játa fiskirækt í full 40 ár. Þar voru á-1 Hvað veldur átuskorti og megur'c
þluta af yfirráðasvæði sameigin- Þessháttar þroskunáraðferg eSa neita. Um það vitnar glöggt kvæði um silung, er sleppa skyldi silungs í Mývatni, sem er óvenji.
legs konungs. Sjái menn ekki þar minntl belzt á nemanda, sem Þin nÝja veiðilöggjöf, sem tók gildi aiit ag 33 snn> lágmarks legglengd feStg Aðeins tvö, þrjú tilfelli þekk
foversu einlitur áróður hcfir skor neyddUr væri til að taka svo og síðastl. haust. Þar er svo um búið netja 39 mm. Með samanburði má a Þessari öld. Hvað veldur, af
ig íslenzka sögu og þjóðlegt skyn svo miklg af námstima sinum í sð varla er lengur hægt að snua sjá hve stórt spor er stigið fram á vatnið skilar ekki framleiðsL.
úr velviijuðum gáfumanni fjöivitr svaii og göturangl. Þáim manni ser vi'ð 1 Þessum málum, svo að vlg meg hinum nýju tillögum til sinni> silungnum?, en svo virðis
om og hálærðum iþá er óhætt að yrðl scnnilega lítið úr sjálíum séi\ yfirvöld þessi geti ekki brugðið
veita þeim aðgerð nokkra á póii En á þann einn máta my-ndi þjóð fætd fyrir hverja aðgerð.
tízku skyggni þeirra. Því bregðist inni fara ag minnsta kosti á meðan
menn eins og Guðbrandur Þorláks hún væri að átta sig á hversu ó-
Og þessi yfírvöld hafa verið
reynd. Fleirum sinnum hefir verið
verndunar og viðhalds fiskistofn- hafa verið tvo ar 1 roð fyrir 1111
inum. Lágmarkið hækkað úr 32 í fíorum 1)11 fimm arum- Argangarn
37 cm. og legglend úr 39—45 mm. 1ir koma ekki fram> virðast haf:
Vikuleg sólarhringsfriðun ekki till
Framfoald á 8. síðu.