Tíminn - 28.07.1959, Side 9

TÍMINN, þriðjudaginn 28. júlí 1959
MARY ROBERTS RSNEHARL
^Jruaröbb
liiúhrunarh
ona
38.
<»
o
o
o
O
o
< >
« r
<»
<»
O
! »
i »
<»
hún
Eg heyrði að’ hann talaði,
en ég gat ekki hætt að gráta.
Hann sagði að málið væri í
höndum lögreglunnar hvort
sem væri, og allri vissu að
Charlie Elliotot hefði gengiö
með grasið í skónum eftir
Paulu um árabil, ásamt til-
heyrandi afbrýðisemi. Þegar
hann fór upp, grét ég enn, og
Eg býst þó varla við, að
hefði tekið eftir því.
— Hvað skildirðu eftir í her
berginu?
—■ Töskuna mína.
— Hvenær?
Hún hikaði, og leit á mig
með grunsemd í svip.
—Eg held ég tali við lög
regluforingjann . . .
— Og gerir illt verra! Eg
er þó minnsta kosti á ykkar
bandi. En það er lögreglufor
Florence, þessi þvoglumælti............ . , ...
hálfviti stóð í dyragættinni n6 n®inn
og starði á mig með óbland-
mni anægju.
— Særði hann tilfinningar
hennar? spurði hann með illa
reglunni. Hvenær léztu Elliot
fá þessa lykla?
— Eg fæ ekki séð . .
Eg rauk upp: — Langar þig
til að senda hann í stólinn?
dulinni ánægju og kjassaði skilurðu mig? Ef þú ferð til
hana ekkert?
— O, í guöanna bænum
haltu kjafti, sagði ég, og fór
út í anddyrið, bæði til að fá
ferskt loft og losna við hana.
Eg mætti Paulu á tröppunum.
Hún var föl, augun æöis-
kennd. Eg varð að teyma
hana með mér fyrir hornið,
lögreglunnar og segir þeim, að
— Það er ekki nóg að vita
það, sagði ég stuttaralega. —
Ef þú veizt eitthvað, sem get-
ur hjálpað Elliot úr klípunni,
vil ég heyra það og er fús til
hjálpar ef ég get. Ef þetta er
alft og sumt, sný ég mér aftur
að sjúklingi mínum. Hvað um
þetta bréf, og hvar er það?
Þú ættir að segja mér allt af
létta.
— Eg skal segja þér það.
Þaö var uppgjöf í röddinni.
Getum við ekki setzt einhvers
staðar? Eg hef hvorki sofið né
borðað undanfarna daga.
Ekki varð annað séð, en
hún segði satt. Eg fann gaml
an bekk nokkuð frá húsinu, og
þar sagði hún mér allt sem
hún vissi. Það var ekki mikið,
þegar allt kom til alls, og var
satt að segja dálítið ævintýra
legt, þegar það að lokum kom.
Sumt af því vissi ég þegar.
Síðustu mánuðina hafði Her
bert átt í einhverjum skugga
viðskiptum. Hún hélt að það
hefði eitthvað snert Hugo, en
hvað sem það nú var, hafði
Herbert fundizt að Hugo væri
honum ekki heill, og að hann
væri ef til vill í lífsháska.
Eftir uppsögnina hafði hann
vakið máls á því, að þau
■VWi\\W.V.V.V.V.,.V.,.V.V.WAVV.W%WAV.,/.VA»1
Konur
f
úr Kvennadeild Slysavarnafélags íslands í Rvík,
sem voru á ferðalagi um Norður- og Austurland
fyrir skömmu, vilja biðja blaðið að færa Kvenna-
deildum félagsins sem alls staðar tóku með af-
brigðum vel á móti ferðalöngunum, sínar innileg-
ustu þakkir fyrir ógleymanlegar samverustundir.
Nefndin

I
WiVA'iW.ViViViV.'.V.VAV.W.V.V.WiWWWftWflftft
W%^%W,V.W.V.%%WA’AW.W.VAWAV%WVWWV
Verzlunarstörf i
■:
Okkur vantar fólk til afgreiðslu og fleiri starfa
í í matvöruverzlun.
í Nánari upplýsingar hjá starfsmannahaldi SÍS, Sam í
í bandshúsinu við Sölvhólsgötu, í
þú hafir fengið Elliot þessa styngju af. Þá vissi hún að
lykla á mánudagskvöldið, hann var hræddur og reyndi
sérðu hans sæng út breidda.
Hún roðnaði og dró andann
örar.
— Eg skal segja þér nokk-
uð, hélt ég áfram. Þeir vita
um stigann og halda að þeir
að hafa út úr honum við hvað
það væri. En hann var sagna
því' Florende stóð á gægjum Viti, hver kom með hann. Ef
inni í forstofunni. Eg var að
þvi komin að hella mér yfir
ahna, segja henni, hvað þessi
töf hefði kostað, en útlit henn
ar sýndi, að þaö hafði enga
þýðingu. Eg hef aldrei séð
mannlega veru nær því að
missa vitið. Auk þess var það
of seint nú.
— Er lögregluforinginn hér?
spurði hún. — Eg þarf að tala
við hann. Guð minn góður,
eru allir orðnir snarvitlausir?
— Þeir fundu hann hér í
húsinu.
— Er lögregluforinginn
hér? Eg vil ekki heyra neitt
annað. Svaraðu mér!
— Málafærslumaðurinn
sendi eftir honum. Heyrðu nú,
Paula. Reyndu að síilla þig
af og hlusta á mig. Það liggur
ekkert á. Þú hefur mánuði til
stefnu, að minsta kosti vikur.
Það sem þú hefur að segja lög
regluforinerjanum getur beðið.
— Það má ekki bíða! Hvers
. vegna á Charlie EUiot aö sitja
í fangelsi, þegar ég ætti að
vera þar í hans stað?
Eg hristi hana.
— Láttu ekki eins og fífl!
Ekki drapst þú Herbert Wynne
— Eg kom Charlie í þessa
klípu, sagði hún þrá. — Eg
verð að ná honum út. Ungfrú
Adams, ég gaf honum þessa
lykla, sem hann var með. Það
voru mínir lykiar.
— Lézt bú hann hafa þá?
—Horfðu ekki svona á mig.
Mér er alveg sama hvað þú
hugsar um mig. Já, ég lét hann
hafa þessa lykla, til þess aö
hann gæti náð í dálítið, sem ég
gleymdi þarna inni.
Þáð er ekki auðvelt að slá
mig út af lagi, en nú tókst það
fyllilega. Það kann að virðast
núná, en fyrstu viöbrögð mín
áttu ekkert skylt við morðgrun
heldur þá staðreynd, að þessi
stóreyga, unga stúlka hafði
haft ráð á lyklum, sem gerðu
henni fært að gera sig heima
kornna í herbergi Herberts
Wynnes, og notfært sér það.
Eg herti mig upp og vona að
svipur minn hafi ekkert sagt.
Vínarbréf
(Framhald af 6. síðu)
að ég geti gert mér grein fyrir
ástæðunni.
Fjórðu sinfóníu Tshaikovskys
^W.V.V.V.V.V.W.W.'.V.V.W.V.V/.VA^NW^WW
V.V.V.V.\V.V%V.VV.V.V.%V.V.V.V.'.V.V.V.".V.VV.'.W.
II.......................................
r.W.'.VVV.VVW.V'.VV.V.V.VV.V.V.V.V.VV.VV.'AVWAV
'NW.V.VVV.V.VVVVVV.V.V.VV.VW.W.V.mV.VWWAVS
í >
Höfum til sölu
Reiðhesta, dráttarhesta, dráttarvélar og alls konar
landbúnaðarvélar.
BÍLA- og BÚVÉLASALAN
Baldursgötu 8. — Sími 23136.
I
tr
til vill geta þeir ekki sannaö
það, en þeir munu reyna. Þeir
vita, að Eilliot var afbrýðisam þarf ekki að kynna. Sinfóniuhljóm
ur vegna Herberts og þið rifuzt
út af honum þá um kvöldið.
Til hvers væri: þá að fara að
segja þeim um tilkomu lykl
anna fyrr en þú mátt til? Og
skaða mannorð þitt?
Hún reisti höfuðið þótta-
lega.
— Eg hef ekkert gert til
að skammast mín fyrir. Og
ég er búin að segja þér sann
leikann. Elliot kom hér í kvöld
minna erinda.
— Til að ná í töskuna þína?
Láttu ekki eins og fífl.
— Til þess að ná í eitt-
hvað.
Eg bjóst tihfarar.
— Jæja þá. Eg hef gert það
sem ég hef getað. Það er ef
til vill betra fyrir þig að fara
á lögreglustöðina og láta þá
hafa ofan af fyrir þér um
hríð. Eg hef nóg annað að
gera.
Hún korn á eftir mér og tók
í handlegginn á mér.
— Bíddu, ég verð að tala við
einhvern. Eg veit, að þú ert
vinveitt okkmv Það var ekki
taska. Það var bréf.
sveit Vínarborgyr flutti hana, sem
væru hljómsveitin, verkið og ekki
sízt hljómstjórinn órjúfandi heild.
Schipeprs stjórnaði sprotalaust
eins og Maazel, en varla er hægt
að hugsa sér meiri mun á tveimur
■stjórnendum og þeim, þótt' báðir
séu þeir nngir og glæsilegir, land-
ar, og báðir búsettir í Róm þar að
auki. Iíreyfingar hans eru litl-
ar og hnitmiðaðar, stundum virðist
svo, sem hann slái alls ekki takt-
inn, en séð frá hlið kemur í ljós,
hve nákvæm og örugg handbrögð
hans eru. Ósjálfrátt haifði ég á til-
finningunni, að hinum reyndu og
þroskuðu hljómsveitarmöinnum og
'Sljórnandanum unga, sem nú
stjórnaði þeim í fyrsta sinn, kæmi
eins vel saman og ævaigömlum
•trúnaðarvinum.
Það er fróðlegt að sjá, liversu
margir áheyrenda hafa sótt ailla
fjóra tónleikana, sem ég hef verið
viðstödd, það sem af er hátíðinni.
Auðvitað er mikill hluti þeirrai
ferðamenn eða gagnrýnendur, sem
hér eru til þess eins að sækja þess
ar samkundur, en engu að síður
verður vart við það hér, sem raun
ar gildir hvar sem er, að þsð er
alltaf sami hringur almennings,
sem sækir þessa listviðburði, svo
sem eðlilegt er.
S.U.
I
!
FRÁ BARÐSTRENDINGAFÉLAGINU:
Sumarsamkoma
félagsins verður í Bjarkalundi sunnudaginn 2.
ágúst. — Ferðir frá Reykjavík með Vestfjarða-
leið (B.S.Í.) á laugardag.

s
•WAWA'.W.VWAVA'AWAV.Wb’AWiWAWWW
INNILEGAR ÞAKKIR færum við öllum þeim, sem sýndu okkur
samúS og hjálp vi3 andláf og jarðarför konu minnar og móður, ,•>.
Þórdísar Þorbjarnardóttur,
Höll.
Biðjum Gu3 a3 blessa ykkur öfI.
Jón Einarsson, Inga Á. Jónsdóttír. ' ’

Hjartkær móðir okkar
Sigríður Kristín Jóhannsdóttir
Stóru-Sandvík,
andaSist aðfaranótt 26. þ. m.
Börnin.
ÞÖKKUM HJARTANLEGA öllum fjær og nær, sem sýndu okkur
samúð og vinarhug við andlát og jarðarför eiginmanns míns, föður,
bróður og tengdaföður,
Jóns Kristjánssonar,
Efra-Hóli, Staðarsveit.
Enn fremur hjartans þökk til allra, er heimsóttu hann og hjúkr-
uðu í veikindum hans.
Una Kjartansdóttir, Kristmann Jónsson,
Kristín Kristjánsdóttir, Hanna Olgeirsdóttir.
Maðurinn minn Halldór Vilhjálmsson Smáratúni 14, Selfossi,
verður jarðsunginn frá Selvogskirkju, miðvikudaginn 29. þ. m. Hús- kveðja fer fram frá heimifi hins látna kl. 13,30.
Sigríður Björnsdóttir og börn.
Móðir mín og tengdamóðir
Kristín Margréf Jónsdáttir
frá Hvassafeili,
andaðist að heimili sínu, Miðtúni 6, 25. þ. m.
Jarðarförin ákveðln síðar.
Fyrir hönd vandamanna,
Guðlaug Klemensdóttir,
Hermann Guðmundsson.

ÞÖKKUM INNILEGA auðsýndan hlýhug og vfntáttu í tftefni
andláts og útfarar
Páls Sigurðssonar,
Hrepphólum.
Fyrir hönd systklna og vandamanna hins láfna
Eiísabet Kristjánsdóttir, Jón Sigurðsson.
Maðurinn minn
Axel Helgason,
lézt af slysförum 17. júlí s.l.
Útför hans fer fram miðvikudaginn 29. júlí ki. 2 frá Fossvogs-
kapellu. Athöfninni verður útvarpað.
Sonja B. Helgason.