Tíminn - 18.11.1959, Blaðsíða 5

T í M I N N, miðvikudaginn 18. nóvembcr 1959.
5
MihiíingarorS: GuSjon Helgason
frá Gröf í Hnmamannahreppi
í dag verður Guðjón Helgason
fyrrv. bóndi í Gröf, jarSsettur í
Hruna. Hann var nágranni minn
og sams'tarfsmaður við Flúðaskóla
um nokkurt árabil, hann ráðsmað
itr heimavistarinnar, en ég skóla-
stjóri. Það var mér ómetanlegur
styrkur í vandasömu -starfi að
njóta hjálpar og vináttu Guðjóns
Helgasonar. Hann var jafnan kær
kominn gestur ó skólaheimMinu og
varð sannkallaður heimilisvinur
fjölskyldu minnar, vinur. sem
okkur þótti öllum vænt um og
minnumst jafnan með þökk og
virðingu. Þ&ss vegna vil ég og
minnast hans hér með nokkrum
orðum, nú þegar hann er allur.
Guðjón var fæddur að Berghyl
í Hrunamannahreppi 3. okt. 1872.
Foreldrara hans voru búandi hjón
þar, Ilelgi Eiríksson og Guðrún
JónsdóUir, ljósmóðir. Síðar flutt
ust þau að Hólakoti og bjuggu
þar allmörg ár. Guðjón ólst upp
með foreldrum sínum fram yfir
fermingaraldur, en fór þá að vinna
fyrir sér annarsstaðar, svo sem
þá var títt. Þá var ekki um neina
almenna skólagöngu að ræða. 16
ára gamall varð Guðjón vinnumað
ur hjá Haraldi bónda Sigurðssyni
á Hrafnkelsstöðum og var hjá hon
um í 9 ár. Mun sú vist hafa verið
Guðjóni góður skóli á margan
hátt, því að Haraldur var fyrir-
myndarbóndi, og einstakt snyrti-
inenni.
Árið 1897 fór Guðjón í vinnu-
mennsku að Villingaholti í Flóa,
einkuin til þess að læra smiði
hjá Jóni Gestssyni, bónda, sem
var þjóðhagasmiður. Lauk Guð-
jón þar smíðanámi. Síðan var
hann um tíma í Skálholti hjá Guð
mundi Erlendssyni, bónda, er sið
ar bjó í Skipholti. Vann Guðjón
við smíði íbúðarhúsa þeirra, er
Guðmundur lét byggja á báðum
þessum jörðum, en vann þess á
milli við smíðar í Reykjavik.
Árið 1902 giftist Guðjón Guð-
rúnu Erlendsdóttur, systur Guð-
mundar í Skipholti og Guðrónar,
móður Guðm. Marteinssonar, verk
fræðings í Reykjavík. Guðrún,
kona Guðjóns var hinn bezti kven
kostur og skörungur mikill. Þau
sytkin voru frá Brjánsstöðum í
Grínwnesi.
Guðjón og Guðrún byrjuðu að
búa í Reykjavík og voru þar nokk
ur ár. Guðjón hafði ágæta at-
vinnu við húsasmíðar, en hugur
inn leitaði til átthaganna og þang
að fluttu þau hjónin 190.8 og'hófu'
búskap í Miðfelli í Hrunamanna-
hreppi .Bjuggu þau þar og víðar
allmörg ár. en fluttust 1915 að
Gröf í sama hreppi. Þau keyptu
þá jörð og bjuggu þar til ársins
1932, að Emil tengdasonur þeirra
tók við jörðinni. En heimili þeirra
hjóna var í Gröf til æviloka. Guð
rún andaðist 30. nóv. 1939.
Þau Guðjón cg Guðrún eignuð
ust Ivær dætur, Elínu og Eyrúnu.
Elín er gift Halga Kjartaiissyni,
hónda í Hvammi og elga þau 3
börn uppkomin .Eyrún er gift
E-nil Ásgeirssyni, bónda í Gröf.
Þau eiga einnig 3 uppkomin börn,
en misstu eitt í bernsku. Allir
eru afkomendur Guðjóns mesta
myndarfólk í sjón og raun og sam-
heldni mikil og áiStríki innan fjöl
skyldunnar. Var það hinum aldna
vini mínum hin mesta glaði í ell
inni, að sjá barnabörnin vaxa og
verða að nýtum og góðum mönn
u:n. Naut hann og ástríkis þeirra
a-lla tíð, sem og annarra barna,
er harin var með, því að hann var
með afbrigðum barngóður.
Eg fæ aldrei fuMþakkað lipurð
góðvild og hjálpfýsi gagnvart mín
um eigin börnum og annarra senx
voru undir minni umsjá í Flúða-
skóla, þau átta ár, er ég dvaldist
þar. Ekki má heldur gleyma því, I
að þegar laga þurfti, bæta eða
bréyta einhverju í skólahúsinu, I
þá var jafnan leitað til Guðjóns 1
og hann var jafnan reiðubúinn
til þeirrar þjónustu. Þá kom sér j
vel að hann var smiðnr góður. ]
Nutu þess fleiri en við, sem áttum !
að hugsa um hag skólans. Guðjón :
vann að snxíðum hér og þar eftir
að hann hætti búskap, og var,
rnjög eftirsóttur til þeirra starfa.!
Ég hygg að hann hafi aH'taf verið
hneigðari fyrir smíð'ar en bú- 1
skap, enda þótt honum færist bú
skapur vel úr hendi. Til þess hafði
hann líka stuðning sinnar ágætu
konu. j
Guðjón var fríður nxaður sýn-
um, teinrét'tur og spengilegur á
velli, snyrlimaður mikill, léttur í
spori og léttur í lund, skemmti-
legur i viðmóti. Hann átti mikla
kýmnigáfu, en beitti henni af hóf
semi. Ilann var söngelskur og
hafði ánægju af leslri góðra bóka,
enda greindur vel, minnugur og
fróður um mai’gt.
Hann var maður kyrrlátur, sótt j
ist ekki eftir mannvirðingum, en 1
vann með trúmennsku hvert starf
er honum var falið. Þess vegna !
sóttu menn það _ mjög að fá:
Guðjón til starfa. Ég minnist þess ]
t.d. að hinn ágæti listamaðui', Ein ]
ar Jónsson frá Galtafelli, fékk j
Guðjón jafnan til að vinna fyrir j
Kennsla
í þýzku, ensku, sænsku,
dönsku, bókfærslu og
reikningi byrjar 1. októ-
ber. Einnig námskeið.
Harry Vilhelmsson
Kjartansgötu 5
Sími 18128.
Bílaeigendur
Nú er hagstætt að láta
sprauta bílinn.
Gunnar Júiíusson,
málariuneistari
B götu 6, Blesugróf,
Sími 32867
LAUGARNESS
er flutt að Laugarnes er
flutt að Laugarnesvegi 52.
Hans Hóim
Vaidimar Guðlaugsson
1 *_■
i n a ■ ■ i
i a s n ■ ■ ■

sig, bæði hér syðra og svo við
sumarbústað sinn eystra. Svo vel
Mkaði honurn handbragft Guðjóns. j
j Guðjón iiaut lengst af góðrar |
j heilsu. Sjóndepra þjáði hann þó
j aMmikið síðustu árin. Þó gat hann
gripið í verk s.l. sumar, og litið j
í blöð, sér til gamans. Hann and
aðist hinn 11. þ.m. eftir stutta
legu Og í dag er hann kvaddur ,
með virðingu og þökk fyrir góða
1 samfylgd.
Blessuð sé minning hans.
Ingimar Jóhannesson.
Pantið sóíþurrkaðan
Blöndunartæki
Saltfisk
Heildsala — smásala
í sfma 10590.
RtttTTTtUt
fyrir
böð
handlaugar 1
og I
sðdhúsvaska
Nýkomin. Mjög hagstæít verð.
Sendum gegn póstkröfu um allt land.
Helgi Magnússon & Co.
Hafnarstræti 19 — Símar: 1-3184 og 1-7227.
V/A'.W.V.V.V.VAV.V.V.V.V.V.V.V.V.V.V.V.V.VJ
að heita á heilagan Þorlák biskup.
Nýiega kom hingað inn á rit-
stjórnarskrifstofuna- alllöng skrá
frá Skálholtsfélaginu um gjafir
til Skálholtskirkju eða ails um
hálft sjöunda þúsund króna. Þeg
ar betur var að gáð, voru þetta
nær eingöngu áheit á Þorlák
bií-kup helga, sumt aliháac upp-
hæðir. Örfáar upphæðir voru
áheit á Skálholtskirkju beint og
eitt allhátt áheit á Pál biskup
Jónsson, og hefur það ekki heyrzt
að hann væri til áheita fyrr.
Alkúnrta er hve áhelí hafa verið
mikl) á Strandarkirkju. ánatugum
og jáfnvel öidum saman. Nú
heyrist minna um þau, hvort
Baðstofunni hefur borizt eftirfar
andi bréfkorn frá bílstjóra á
Keflavíkurfiugvelli:
WÁ Keflavíkurflugveili eru tvær
bilastöðvar, og hefur önnur
þeirra verið algeriega hreinlætis-
tækjalaus, síðan útibúið þar var
byggt. Mun það því að kenna, að
bandarísikir yfirmenn hafa enn
ekki viljað leyfa það, að pípur
væru lagðar þar í götutia. Einnig
hefur vaimarmálariefnd ekki
þótzt hafa tök á að afgreiða mál-
ið. j
Ég hélt, aS það væri í íslenzkum
lögunx, að salerni ættu að véra á
vinnustað. Stúikurnar, sem vinna
við fyrirtæki þetta, afgreiðslu-
stúi'kurnar, hafa hótað verkfalli
ef ekki verður úr bætt. Ég held,
að svona lagað gæti varla við-
gengizt annars staðar en á
Keflavikurflugvelli. — Bílstjóri".
í
Það er vist að færast i tizku aftur
Perlu
létía
Blátt OEHO
skilar yður
Hvítasta þvottf
í heimi!
Einnig bezt fyrir mislitan
X-OMO 34/EN-2*4»
sem hugur manna beinist í
þessu efni nú orðið meira til
Skálhoits. Það er hins vegar al-
veg víst, að það er geysimikið fé,
sam Sirandarkirkju hefiir safn-
azt með áheitum, cn engimi veit
raunar hve það er mikið eða
livernig því fé öllu hetur verið
varið. Þaö væri siðmannlegt, ef
viötr.kendur þessa ijár og fyrir-
svarsmenn kirkjunnar létu frá
sér fxra á opinberan vettvar.-g
greinargerð um áheitin frá upp
hafi svo sem vitað er, og hvernig
fé þessu hefur verið vacið. Auk
þess væri að þessu góður fróð-
leikur um sérkennilegan bátt í
xslenzku þjóðlífi.
Látió
störfin!