Tíminn - 18.11.1959, Blaðsíða 9

ffíJtl N N, miðvikudaginn 18. nóvember 1959.
ESTHER WINUHAM
Kennslu-
konan
ís
dóttir hans er níu ára og svo
eriið viðfangs, að ennþá hef
ur honum ekki tekizt að
finna kennslukonu, sem hef
ur getað hamið hana. Engu
að síður er ég sannfærð um,
að mér tekst það. Þú verður
að lofa mér að segja já, því
annars verð ég að sækja um
stöðu hjá bláókunnugu fólki,
og því kvíði ég miklu frem-
ur.
— Eg hefði gaman af að
tala fyrst við hr. GilJingham.
— Því get ég komið í kring.
Hann hringir hingað klukkan
ellefu til að heyra, hvað þú
segir .Þá get ég beðið hann
að hringja til þín.
— Gerðu það, og svo tala ég
við þig á eftir.
„... . , . .. Hróðrekur hringdi stund-
flottanum fra Ashboume, svo vera her í Lundúnum, getið víslega klukkan eilefu, og
að hún akvað að skýra frá þér ef til vill komið með mér Júlía gaf honum símanumer
öllu saman í símanum dag- strax á morgun, en auðvitað móður sinnar síðan beið hún
inn eftir. verð ég fyrst að fá leyfi móð- full eftirvæntingar, unz sím-
Hún hafði aldiei áður búið ur yðar? inn hringúi a nýjan leik, og
a svo skrautlegu hóteli,.svo — Má ég að fá að hugsa kastaði ser þa yfir hann. Það
að meðan hún beið Hróðreks, mig um til morguns? var mððir hennar aftUr
notaði hún tækifærið til að — Gerið það svo lengi sem __________ Nú hef ég talað við hr
fara í bað. Meðan hún velt- þér viljið, en munið, að hér Gillingham og sagt honum
ist í kerinu, hugleiddi hún, er um hrein og bein viðskipti að vildir þú taka tilboði hans>’
hvernig hún ætti að útvega að ræða, svo að ég mun með-
sér eitthvað að gera. Hún var höndla yöur á svipaðan hátt
þegar farin að kvíða því að og kennslukonur eiga að venj
dveljast innan urn ókunnugt ast
:fólk, sem kannske mundi j — Því tek ég sem sjálf-
hrella hana með yfirborðs- sögðum hlut. Eg er þegar far
MUiuiiuiiiiiiiiiiiiiiiiuH<iiniiiiiiiuiiiiiiiiiiil||itl||iiiiiiiiiiiiiiiUI|||l|in„M1||l||l|l,H„lllllll„lll||||a||||||||||||
lítillæti.
Ef til vil y.rði framtíðin
ekki svo mjög dásamleg, enda
þótt hún hefði búið sig vel
undir starf sitt.
þá sé mér það ekki á móti
skapi.
— Ó, þúsund þakkir! Hvað
sagði hann við þig?
— Við skvöldruðum um
daginn og veginn í tæpan
in að hlakka til, því að ég er halftima) og mér féll vel við
Hróðrekur beið hennar
niðri og hún spurði hann
hvert þau færu nú.
— Til Mirabelle.
— Ó, nei, ekki þangað,
vlss um, að við Katrín verð-
um góðir vinir.
— Þég megið að minnsta
kosti ekki ákveða yður fyrr
en þér hafið talað við móður
yðar og heyrt, hvað hún hef-
hann. Eg býst við að þú sért
í góðum höndum, og það er
fyrir mestu.
Nokkrum mínútum síðar
talaði Júlía aftur við Hx-óð-
rek.
Eg vona, að þér séuð
niðurstöðuna?
ur að segja. Setjið yður í sam
band við hana sem fyrst, og ánægð með
svo hringi ég um ellefuleytið sagði hann.
og fæ að hevra hvernig þessu " _ jUj örugglega. Hvernig
Getum við ekki reiðir af. samdist ykkur?
Júlía var þegar orðin stór- _ Móðir yðar er kona vel
hrifin af hugmyndinni og viti borin. j
spuröi hann spjörunum úr _ En ef hún hringir nú til I
frú Dixon og segir henni, að i
sagði hún.
fundið einhvern annan stað?
— Jú, það getum við auð-
vitað þegar í stað, en ég er
að visu búinn að panta borð.! um þjónustufólkið og hús-
Við geíum farið til Savoy jhaldið. Hann hafði gamla
Grill, og svo sendi ég afpönt- vinnukonu er Elsa hét, og
gömul hjón gegndu þjónustu
un þaðan.
Hún.varð fegin, en þótti þó
leitt að sj á, að hann var eng-
an veginn ánægður með
þessa undanfærslu hennar.
Harrn hjálpaði henni ekki að
panta, og sökum meðfæddrar
hlédi*ægni vildi hún einungis 1 þegar
ódýrustu réttina og óskaði að Júlía.
sem þjónn og eldabuska. Að
ég sé á Meryweather?
— Hún gerir það naumast,'
því að ég gaf henni í skyn
ástæðuna fyrir því, að þú
gætti -garðsins, þegar hann
var ekki með bílinn.
— Ef til vill fæ ég leyfi til
að hjálpa honum i garðinum,
ég hef tíma? spurði
eins eftir vatni að drekka.
Þótt hann gæti ekki leynt
ólund sinni, hóf hann að ræða þar nóg
framtíðarhorfur hennar, og hún vill.
að lokum lagði hann fram á- j Strax að snæðingi loknum
Hann hló. — Að sjálfsögðu.
Öll fjölskyldan getur fengiö
ð gera, þegar að
hann taldi góða! sagði hann, að þau yi'ðu að
fara.
ætlun, er
og gilda.
— Þér munið, að ég sagði — Eg fylgi yður til hótels-
einu sinni í gamni, að þér ins, sagði hann. — Þér eruð
ættuð að koma til Merry- ábyggilega þreytt.
weather og annast litlu stúlk — Jú, því ber ekki að neita,
urnar mínar. Eg hef hugleitt en þetta tilboð kemur senni
þetta nánar, og nú kem ég lega til með að standa mér
með tilboö í alvöru Viljið þér fyrir svefni næstu nótt.
taka þetta að yóur sem — — —
kennslukona? Eg er álls ekki
viss um, að yður takist að
kenna Katrínu mannasiði, en
þór getið að minnsta kosti
reymt.
— Meinið txér þetta v-irki-
legá? spurði hún, — eða seg-
ið þér betta aðeins til að gera
mér greiða.
— Mér er rammasta. alvara.
Þær verða að byrja að læra
eitthvað með haustinu, og
því fvrr sem þær byrja, því hefur bpðizt staða
betra. Eg býst við, að ég hafi kennslukona tveggja
lokum var svo Mathews, sem fðrst fra Ashbourne. Eg taldi
að það g'æti komið sér vel, að
móðir yöar hefði heyrt okk- 1
ar útgáfu af sögunni áður en
að þú tækir tilboði mínu, og
um annað þurfum við varla
að ræða.
— Jú, það má vel rétt vera,
sagði Júlía hikandi.
Hún hefði gjarnan viljað!
vita, hvað hann sagði móður j
hennar, en hitt leyndi sér
ekki, að sjálfur vildi hann
ekkert um það i-æða Þaar með
var málð útrætt, þvi hún vissi
að þýðingarlaust var að
reyna að fá hann til að skifta
um skoðun.
— Eg tel, að heppilegast sé,
að þér farið með hálf þrjú
lestinni, hélt hann áfram, og
nú var rödd hans þurr og við
skipta’eg. — Eg skal sjá um,
að Mathews taki á mðti yður
á stöðinni. Ef mögulegt er,
byrjið þér að kenna þegar í
stað. Að visu veit ég vel, að
sumarfriin standa nú yfir,
en krakkarnir hafa heldur
ekkert lært í tvo mánuði. Eg
býst við að þau eigi gnægð
námsböka, en ef einhverjar
skyidi vanta, paníið þár þær.
— Hitti ég yður áður en ég
fer?
Næsta morgun hringdi
Júlía móður sina uppi. K’ara
varð furðulostin, er hún
heyrði, að döttir hennar var
•farin írá Ashbourne.
— -Hvers vegna fórst. þú?
spurði hún.
— Það er löng saga að
segja frá því, og verður að
biða betri tíma, svaraði Júlia,
-— og nú þarf ég að ræöa við
þig um dálítið annað. Mér
sem
smá-
fram að þessu ráðið of gaml sttrkna í næsta nágrehni við
ar kennslukonur.. Ung stúlka Ashbourne.
myndi tvímælalaust standa — Hver gerði þér þetta til-
sig míkiu betur, svo ef þér boð?
treystið yður til, þá .
— Auðvitað geri ég það.
Hvenær viljið þér að ég
byrji?
Eins fljótt og mögulegt
— Hann heitir Hróðrekur
Gillingham. Hann er ekkju-
maður og bankaeigandi.
Hann er vinur Dixon-fjöl-
skyldunnar, og ég kynntist
er. Ef þér hafið ekkert við að honum á Ashbourne Eldri
.... dparið yður hlaup
a miiii margra verzlana!
UÖkUOðl
ÁöilUM
títtOM!
-Ansturgtrsetá.
BARNAVINAFELAGIÐ
SUMARGJÖF
hefur í hyggju að stofna föndurleikskóla um næstu
áramót fyrir börn á aldrinum 6—8 ára.
Umsóknir um væntanlegt fórstöðustarf föndurleik-
skólans sendist skrifstofu barnavinafélagsins, Lauf-
ásvegi 36, fyrir 10. des. n. k. Æskilegt er að um-
sækjendur séu lærðar fóstrur eða handavinnu-
kennarar.
Stjórn Barnavinafélagsins.
. . . Iimurinn er
indæil —
og bragðið
eftir því
. JOHNSON S KAABER ft
íþrótfafélag Reykjavíkur:
Aðalfund
ur
félagsins verður haldinn í Tiarnarkaffi í kvöld,
miðvikudaginn 18. nóv. kl. 8,30 síðd.
Dagskrá:
Venjuleg aðalfundarstörf.
'1
Stjórnin.
.V.V.V.V.'.V.VAVAV.V.V.V.’.V.VAVA .V.’Afi .V.V.V.
Hjartanlegar þakkir til allra þeirra sem glöddu
mig á 70 ára afmæli mínu, með gjöfum, blómum
og skeytum.
Guð blessi ykkur öll.
Páll Árnason
Litlu Reykjum
!
VW.W.V.V.V.V.V.’.V.V.V.V.V.V.V.V.V.V.V.V.V.V.VS
Hjartans þakklœti til allra er heiðruðu minningu föður okkar,
Vilhjálms Gíslasonar,
Ásabergi Eyrarbakka,
og sýndu okkur vinarhug og samúð við andlát hans cg jarðarför.
Guðbjörg Vilhjálmsdóttir, Jóna Vilhjálmsdóttir,
Soffía Vilhjálmsdóttir, Sigurgeir Vilhjálmsson.
Maðurinn minn og faðir okkar
Davíð Stefánsson
frá Ásláksstöðum,
verður jarðaður fimmtudaginn 19. þ.m. — Athöfnin hefst með hú*
kveðju að heimii hins látna kl. 1.30. — Jarðsett verður að Kálfatjörn.
Vilborg Jónsdóttir
og synir.