Tíminn - 27.10.1960, Blaðsíða 4

4
TÍMINN, finuutudagi
...... —..... 1 IIU,._^I...!ÍI'LL
10.
VARAS'!’ F. <KX N’A
iiaí m I
OG VATAG'
varast e’Ktci marguw
«arast etctcl rnargu I
varast eictcl tnargur
varast etcíi margur
varast ertci margur
71.*.st f. :xi HAHGin1 nRgj
<m isí «w
ntnAST Ji’-ÍKI l.ARCUn -Ej.
jioí-i' t'AiGUB VFlfl
/A'i.'S'" t<KI t,AnGUT! VtM
v,\-ís ;T; E'<’<X Iv’A^CU? VEI’l
• ‘ *• e.-.ici margur veit
^ !*• . 'icki margur veit
VtCl TT.-^O'- . r vel'j
Hafið þér efni á að láta inn-
bú yðar brenna, án þess að
fá fullar bætur?
Allar brunatryggingar eru
nú alltof lágar. Hækkið þvi
brunatrygginguna strax og
látið bæklinginn, “Hvers
virði er innbú mitt í dag“,
auðvelda yður að ákveða,
hve há hún þarf að vera. Þér
fáið hann ókeypis hjá okkur.
MARGUR VEIT OG
VARAST EKKI
SAMVINNUTRYG0INGAR
NÝJUNG!
Sem lengi hefur verið beðið eftir.
BIFREIDAEIGENDUK!
Við sandblásum. grunnmálum, málmhúðum undir- ;
vagn bifreiðarinnar.
Fljót og örugg atgreiðsía.
Ryðhreinsun & Málmhúðun SF
Gelgjutanga v/Rlliðavog.
Sími 35-400.
Málflutningsskrifstofa
Málflutningsstörf, mnheimta
tasteignasala
Jón Skaftason, hrl.
Jón Grétar Sigurðsson lögfr.
Laugaveg i05, 2. hæð Sími 1.380
500
bílar ti* sölu á sama stað
BlLAMIOSTÖÐlN VAGN
Amtmannsstíg 2C
Símar 16289 of 2375?
0-V*‘V» V* V* V*"N V* V* V’XO .«V«V*V‘V*V*V'W‘V‘V vv*v»v
-VV*V*V‘V*V*V»V*V*V*V*VV>V
VARIVf A
PLAST
Einangrunarplötur
Þ. Þorgrimsson & Co.
Borgamin 7 — Sírm 22235.
10 kýr
til sölu.
Ingólfshvoli, Ölfusi.
Tennurnar enn:
íslendingar eiga heims-
met í sykurneyzlu
Óhætt mun að fullyrða að
tannskemmdir séu einn al-
gengasti sjúkdómur nú á dög-
um. Þetta er hvimleiður sjúk-
dómur ekk! síður en aðrir, oft
sársaukafullur, kostnaðarsam-
ur á tíma og peninga og leið-
ir oft til lýta og jafnvel
heilsutjóns. Því verður hér
minnzt á nokkur atriði í sam-
bandi við tannskemmdir og
tannviðgerðir.
íurnar brjöta sér leið inn i
taugarhol tannarin,nar, sýkja
taugina og sækja síðan upp
gegn um rótargöng tannar-
innar. Þær valda síðan bólgu
og sýkingu í kjálkabeininu
fyrir ofan rótina og er þá í
flestum myndum nauðsynlegt
að taka tönnina.
Sykurbindindi ólíklegt
Til þess að koma, í veg fyrir
að svona fari, væri nauðsyn-
Yzta lag krónunnar eða
þess hluta tannarinnar, sem
stendur upp úr kjálkanum,
er byggt upp af glerungnum,
sem er mjög hart, ólífrænt
efni. Hann er þykkastur einn
til tveir millimetrar við bit
flötinn, en þynnist því nær,
sem dregur tannhálsinum og
igengur þar út í eitt. Undir
þessu lagi tekur tannbeinið
við, sem að samsetninga lík-
ist mjög venjulegu beini. í
miðju tannarinnar er svo
taugin, sem svo er kölluð í
daglegu tali. Hún er byggð
upp af bandvef og í honum
eru æðar, sem flytja næringu
til tannbeinsins og svo taugar,
en frá þeim liggja örfínir
taugaþræðir út í tannbeinið.
Varnargarður
Glerungurinn myndar varn
argafð um tannbeinið, en
þessi garður getur rofnað
margra hluta vegna og eru
þetta helztu ástæðumar:
Tönnin getur verið þannig
löguð frá byrjun að gailar
eru í iglerungi. Algengast er
að djúpar skorur séu niður
í bitflöt tannan'na og geta
þær náð allt inn að tannbeini.
Tönnin getur staðið skökk og
því safnast á hana óhreinindi.
Hjá öllum þróast í munni
bakteríutegund, sem breytir
sykurefnum í sýru. Sýran
vinnur auðveldlega á gler-
ungnum og því fyrr sem hún
liggur lengur með honum. Því
er þessum skorum og ójöfn-
um hættast, þar sem matar-
leifar ná að festast. Þegar
glerungurinn hefur rofnað og
bakteríur nág fó+festu í tann
beininu fyrir innan hann,
hefst hröð eyðilegging á tann
beininu, sem endar með því,
ef ekki er að gert/að bakter
Heimilishjálp
Tek gardínur og dúka í
sterkíngu.
Upplýsii gar í Scrlaskióli 12
(kjallara Sími 17045.
TRÚLOFUNARHRINGAR
A{qr«illir $amd*gur»
V ' HAU0ÓR
Skólavörðuttig' 2, 2. haeá
•"V'V'V' V-V> W>V'V
legt að hætta algerlega neyzlu
allra fæðutegunda og drykkja
sem sykur er í í nokkurri
mynd. Auk þess neyzlu fín-
malaðs mjöls, sem munnvatn
ið breytir í sykur að nokkru
leyti.
Íslendingar eiga heimsmet
í sykurneyzlu og því heldur
ólíklegt að sykurbindindi
verði algengt hér. Þá er að
velj.a næstbezta kostinn:
draga úr sykuráti eftir bví
sem hver og einn hefur vilja
og getu til, gæta hins ýtr-
asta hreinlætis í munni og
láta skoða tennur sínar og
gera við þáer á hálfs árs fresti.
Sé þessa síðasttalda gætt
vandlega, að láta gera við
tennur á hálfs árs fresti,
vinnst þetta: lítil hætta er á
því að svo mikið skemmist á
hálfu ári, að taug tannar sýk
ist og að tönnin glatist. Oft-
ast eru skemmdir þá smáar,
sem tiltölulega sársaukalítið
er að gera við. Enn mikilvæg
ara er a'ð smáar viðgerðir end
ast margfalt betur en stórar,
vegna þess að þær hafa miklu
betri festingu í tönninni, yf-
irborð fyllingarinnar er lítið
og reynir því miklu minna á
hana en á stóra fyllingu og
þar að auki er styrkur tann-
arinnar því meiri sem hún
er heillegri. Stórar fyllingar
bila fyrr vegna meira álags
sem á þeim lendir, tönnin
sjálf getur brotnað og nauð-
synlegt reynst ag taka hana
þess vegna, eða gera á henni
viðgerð, sem er margfalt dýr-
ari en einföld fyllíng.
Ef þess er þannig gœtt að
fara reglulega til eftirlits,
vinnst ekki aðeins það að
hægt er að halda tönnum
sinum fram á elliár, heldur
einnig að hver ferð verður
sársaukaminni en ella og
viðgerðarkostnaðurinn oft
ekki nema brob af því sem
annars kynni að verða, vilji
menn á annað borð halda
sínum tönnum.
Frá Tannlæknafél. fsl.