Tíminn - 13.01.1961, Blaðsíða 6

6
TÍMINN, föstudaglnn 13. janúar 1961
Sextugur í dag:
Magnús Einarsson
iðnrekandi
Magnús Einarsson, iðnrekandi
er sextugur í dag. Magnús er
fæddur á Rauðasandi 18 jan. 1901
09 ólsf þar upp til 18 ára aldurs.
Þá fluttis’t hann til Reykjavíkur
og kom til bæjarins á afmælisdag
inn sinn, 13. jan. 1919. Nokkru
eftir komu sína til bæjarins réðist
Magnús í siglingar á verzlunar
skipi, um 10 mánaða skeið. Þegar
farið var að rafvæða Reykjavík frá
Eiliðaánum byrjaði Magnús raf
virkjanám hjá Jóni Sigurðssym
raffræðing og síðar Bræðrunum
Ormsson Var Magnús einn af
fyrsta árgangi í rafvirkjadeild iðn
skólans 1922—23, en þá voru þar
kennarar Steingrímur Jónsson raf-
magnsstjóri og Guðmundur Hlíð-
dal síðar póst- og símamálastíóri.
Einnig var Magnús við fyrstu raf-
virkjanirnar á Akureyri og Sauð
árkróki.
Höfum kaupanda
að 50—100 smálesta vélbát.
LÖGFRÆÐISKRIFSTOFAN
Laugavegi 19
Skipa- og bátasala
Símar 24635 og 16307.
SKIPAUTGCRB RIKISINS
Um eins árs skeið mun Magnús
hafa starfað við verzlunarstörf,
"aðallega sölumennsku, en 1924 hóf
Magnús vélsmíðanám í vélsmiðj-
unni Hamri, fór því næst í Vél
síjóraskólann og lauk þar námi
1930. Magnús var undir- og yfir-
véistjóri um fjögurra ára skeið en
árið 1936 byrjar Magnús að undir-
búa iðnfyrirtæki sitt, dósagerð, en
það hefur verið hans aðal lífsstarf
síðustu 24 árin. Magnús hóf dósa-
gerð sína í Sænska frystihúsinu
fyrri hluta árs 1936, í félagi með
Val Einarssyni en hann hafði lært
dósagerð í Kau'pmannahöfn. og
\ar nýkominn heim frá námi. beg-
ar Magnús var að hefja starfsem-
ir.a. Segir Magnús að Valur Ein-
arsson hafi reynzt sér hinn ágæt-
asti starfsfélagi.
Á fyrsta starfsári var fyrirtækið
gert að hlutaíélagi og varð Magnús
framkv.stjóri og prókúruhafi.
Dósaverksmiðian h/f varð fljót-
lega undir hans stjórn eitt af
myndarlegri iðnfyrirtækjum lands
ins með allt að 60 manns starfandi
þegar flest var. Magnús var þar
framkv.stj. -til 1P46, eða 10 fyrstu
rekstrarár fyrirtækisins, og
nokkru síðar seld; hann hlutafé
sitt í Dósaverksmiðjunni. Enn-
fremur var Magnús annar aðal-
stofnandi Niðursuðuverksmiðjunn-
ar Síld h/f, á Akureyri og stjórn-
aríormaður bví féiagi meðan bað
fyrirtæki starfaði, frá 1944 til
1950, en frá þeim tíma hefur
Magnús rekið sín eigin fyrirtæki,
niðursuðu og dósagerð um tveggja
ára skeið í svokölluðum Dvergs-
liúsum við Grandagarð hér í oæn-
um og frá 1952 Umbúðaverksmiðj-
una h.f., Skipholti 17, en það er
fjölskyldufyrirtæki í hlutafélags-
formi. Hefur sonur Magnúsar,
Kristinn vélsmiður þar daglega
stjórn, og ferst það vel úr hendi.
Er það fvrirtæki í ágætrj þróun
Magnús Einarsson er hraust-
menni hið mesta, og vonum við
v-nir hans að ennþá eigi hann
f.ramundan langan starfstíma.
Kona Magnúsar er Anna Magn-
úsen af hinni kunnu Dalsætt í
Færeyjum og Danmörku. Bör'n
þeirra eru Einar viðskiptafræð-
ingur, starfsmaður SÍS i Barda-
ríkjunum,' Kristinn, vélsmiður og
verkstjóri í verksmiðju föður síns,
Karla Júlía, kona Víðis Finnboga-
sonar, stýrimanns hjá Eimskip og
Elín, námsmey.
Við vinir Magnúsar óskum hon-
um til hamingju með afmælisdag-
irn.
Vinur.
Auglýsið í Tímanum
ÞAKKARÁVÖRP
Öllum þeim vinum mínum og kunningjum, sem
heiðfuðu mig með heimsóknum gjöfum og heilla-
skeytum á 60 ára afmæli mínu 27. des. s 1. færi
ég mínar beztu þakkir
Óska ykkur öllum gæfu og góðs gengis á þessu
nýbyrjaða ári.
JÓN TÓMASSON,
frá Hrútatungu,
Köldukinn 8, Hafnarfirði
Innilega þakka ég öllum þeim er auðsýndu mér
vinsemd á ní-^ð cafmæli mtnu.
Vigfús Gunna»-sson
Flögu
Esja
austur um land í hringferð 19.
þ.m. Tekið á móti flutningi í dag
og árdegis á morgun til Fáskrúðs
fjarðar, Reyðarfjarðar, Eskifjarð-
ar, Norðfjarðar, Seyðisfjarðar,
Þórshafnar, Raufarhafnar, Kópa-
skers og Húsavíkur
Farseðlar seldir á þriðjudag.
Orðið er frjálst
„Ekki er allt
gull sem glóir
Vegna samtals við Halldór Sig-
ur'ðsson gullsmið í Tímanum 21.
des. 1960, get ég undirritaðúr ei
stillt mig um að svara svívirðileg-
um fullyrðingum Halldórs.
Greinin hefst á þessum orðum:
„Ekki er langt um liðið síðan
menn komu auga á að íslenzkir
steinar væru nothæfir í skartgripi,
hvað þá að þeir kæmust að raun
um að þeir væru fegurri og verð-
mætari útlendum glertölum inn-
fluttum og greiptum í hringa og
men handa fósturlandsins Freyj-
um til að skarta sig með“.
Til að byrja með vil ég taka það
fram, að íslenzkir steinar hafa ver
ið notaðir í íslenzka skartgripi
meira og minna síðustu þrjátíu til
fjörutíu árin, bæði í model-skart-
gripi sem aðra skartgripi af fleir-
um en einum gullsmið er það því
svo langt fjarri sanni, að Halldór
] sé á nokkurn hátt frumkvöðull að
I þessai'i skartgripagerð, eins og
stíft er haldið fram í samtali þessu,
Þökkum innilega ölium þeim, er sýndu okkur samúð og vináttu
vegna andláts og jarðarfarar mannsins síns, föður okkar, tengda-
föður og afa,
Guðjóns Jónssonsr,
Grettisgötu 31.
Fyrir hönd vandamanna,
Kristfn Jónsdóttir.
„Jafnvægið"
Þó byggðin á annesjum bregðist
og býli í dölunum innst,
menn skoða það ekki sem skaða
og skynsamlegt ýmsum það finnst
að halda nú undan og hopa
af hólmi í þéttbýli mest,
menn hafi þó vit á að velja
og vera hyar jjkar þeim bezt.
Inn landkunni landnáma hringur,
sem liggur nú brotinn og mjór,
hann eyðist nú bæði að innan
og eins þar sem liggur að sjór.
Það má ekki við því ið minnsta
og magnlausast ríki á jörð
að minnka að utan og innan
og afnema ræktaðan svörð —.
Og dýrmætust er hún nú orðin
in afskekkta byggð þessa lands,
því íslendings eðlið hún fóstrar
og óbrjálað tungumál hans,
það höfum við haft fyrir sannað,
en hitt er nú enn ekki víst,
að borgir það meti ið mesta,
er missa við viljum þó sízt.
Sigurður Norland.
ÚTIHURÐIR
StærSir: 90x206 cm.
81x206 cm.
Fyrirliggjandi spónlag^ar t^ak-útihnr'ÍSiV
Plasteinangraíiar
Ver'ð kr. 2.300,00 og 2.500,00 eftir ger<$.
KAUPFÉLAG ÁRNESINGA
Trésmiðja
þar sem m. a. er sagt: „Halldói
Sigurðsson gullsm. er forgöngu-
maður um þessa skartgripagerð,
en hann hóf fyrstur manna model-
smíðar með íslenzkum steinum“
Þess má einnig geta, að steina-
slípari sá, er slípar eingöngu fyrii
Halldór nú, eins og hann tók fram
í viðtalinu, hefur í nokkur un'dan-
farin ár slípað íslenzku steinana
og selt til þeirra gullsmiða, sem
hafa vildu, og það löngu áður en
Halldór fór að smíða utan um þá,
en það var ekki fyrr en fyrir þrem
ur árum, að Halldóri tókst að ná
í einkarétt á þeim, til þess að geta
þannig náð þeim öllum til sín.
En, það er þó lán í óláni, að
fleiri en einn maður í heiminum
geta slípað íslenzka steina og þar
af leiðandi geta nú fleiri gullsmið-
ir en Halldór smíðað utan um ís-
lenzka steina.
Þá er heldur ekki hægt að þegja
yfir þeiri'i ósvífni, er það er full-
yrt svart á hvítu, að hinir gull-
smiðirnir greypi innfluttar gler-
tölur í hr'inga og men handa fóst-
urlandsins Freyjum. Hér er senni-
lega átt við erlenda ímiteraða
steina svo sem Rubin, Safir o. fl.
af sama tagi, sem mun hafa mun
meiri hörku en þeir íslenzku, að
maður miði nú ekki við t.d. hrafn
t;nnu, sem er hin lélegasta stein-
jegund. Lýsa skrif þessi á opin-
skáan hátt hugarfari Halldórs í
garð hinna gullsmiðanna.
Útyfir allt keyrir þó, þegar
hann ræðst á gullsmiði þá, sem
unnið- hafa fyrir hann, og þar á
meðal undirritaðan, sem vann um
tíma hjá Halldóri og smiðaði eftir
eigin teikningum hluta af vöru
þeirri, er hann hafði á boðstólum
í verzlun sinni, og ber uppá þá
og aðra gullsmiði, að þeir stæli
frá sér teikningum, en hann tekur
þó samt fram, að gullsmiðir megi
svo sem nota íslenzkt grjót, en
þeir aftur á móti móðgi sig með
stælingum.
Eg segi fyrir mig, að ég myndi
allt annað en til Halldórs í leit að
slíkri vizku, vegna þess að ég hef
af eigin raun kynnzt verklægni
hans og vinnubrögðum og ég tel
það langt í frá, að hann hafi efni
á að slengja slíkum skít í íslenzka
gullsmiði.
Að lokum langar mig til að
geta þess, hverjir smíða model-
gripina hjá Halldóri, auk hans, á
vei'kstæði hans nú undanfarið, en
það er einn lærlingur og tveir
fúskarar ólærðir að öllu leyti,
enda talar handbragðið sínu máli.
Með þökk fyrir birtinguna,
Hreinn M. Jóliannsson,
gullsmiður.
Lögfræðiskrifstofa
Laugavegi 19.
SKIPA OG BATASALA
Tómas \rvason. hdl.
Vilhiálmur Árnason hdl.
Símar 24635 og 16307
w*V*V'%*V*-
I