Tíminn - 13.01.1961, Blaðsíða 8

8
TÍ4J«iN”N, fHsfcadagínn 18. }anúar KWl
i
Þessar tvær hnísur fara dansandi um laugina, synda alveg saman eftir ákveðnum takti.
stækka hann og gerð allstór
eyja. Sjávarbotninum var blátt
áfram mokað upp, og ekki
látið við það sitja að búa til
allstóra eyju, heldur mikinn
granda frá ströndinni, þar sem
Miami-borg stendur, út í eyj-
una og eftir honum lagðir
breiðir vegir og sporbrautir.
Síðari heimsstyrjöldin tafði
mjög starfið við að koma sæv-
ardýrastöðinnj upp, en þó kom
þar að nún var opnuð 1955 og
síðan hefur verið mjög aukið
arettu í munn varðmanns, sem
stendur hátt á palli, synda og
stökkva í reglulegum fylking-
um. Þær hlýða kalli varð-
manns síns, raula jafnvel eða
gelta og grípa síldar í loft-
stökki af ótrúlegri fimi.
Sú spurning vakmar, Tivort
íslendingar geti ekki komið
sér upp vísi að sævardýrastöð-
og ekki er ólíklegt, að unnt sé
að temja litlu og fimu íslenzku
hnísurnar tii ýmissa lista.
— ak.
Hnísan Gorky stekkur fjórar rrtannhæSir upp úr vatninu og grípur
síldina, sem Adolf heldur eins hátt og hann getur á palli sinum.
Sjávar-
dýra-
stöðin
við
Miami
Ájrið 1513 steig Ponce de
Leon, spænskur innflytjandi
og sæfari á land á lítilli eyju
við Biscayne-flóann á ausfur-
strönd Flórádaskaga og fékk
kaldar viðtökur hjá Seminól-
um — Indíánum sem byggðu
þennan fenjaskaga_ og eyjarn-
ar við ströndina. Á eftir fór'u
aldalangar erjur landnema og
Seminóla, en nú stendur borg-
in Miami og gistihúsaborgin
Miami Beach á þessum slóð-
um. Þangað þyrpist fólkið á
vetrarmánuðum og nýtur sjó-
baða og sævarlofts. Þarna eiga
ýmis stórmenni vetrarbústaði
sína en fiytja sig norður á bóg
inn, þegar sumrar. Miami er
fræg fyrir marga hluti. Hún er
oft kölluð paradís sjóstanga-
veiða, og víst er um það, að
þar fyrir ströndum fær marg-
ur vænan drátt og sprettharð-
an fisk á öngul.
Við Miami er líka eitt hið
stærsta og fjölskrúðugasta sæv-
ardýrasafn heims, og verður
að fara vestur til Kyrrahafs-
strandar. fil þess að finna jafn-
oka þess. Þetta sævardýra- og
fiskasafn var þó ekki opnað
fyrr en 1955, og það á sér all-
merka sögu. Það er raunar
gjöf frá auðugum iðnrekanda
í Ohio, Fred D. Coppock að
nafni. Hann var mikili veiði-
maður og þekkti fiska þá, sem
menn glíma við út af strönd
Flórída. Hann hafði búið i
Flórída hvern vetur síðan 1908.
Séð yfir sjávardýrastöðina við Miami.
Ákvað hann að gefa fé til þess
að gera stórt og fullkomið
sævardýrasafn við Miami.
En lóðir voru dýrar á þess-
um slóðum, og siíkt akvai'ium
þarf allstórt land undir hús
sín og tjarnir. Samt f-ókst að
ná haldi á svolitlum sand-
hólma skammt frá strönd, og
svo var hafizt handa um að
við hana. Þama eru nú þús-
undir eða tugþúsundir tegunda
fiska, hvala, sela, skjaldbaka,
sveppa og snáka, öllu mjög vel
fyrir komið, og þangað sækja
milljónir manna árlega skemmt
un og fræðslu um lífið í haf-
inu.
Mér gafst s. 1. sumar tæki-
færi til að ganga um stöðina
með framkvæmdastjóranum, al-
úðlegum miðaldra manni, sem
sýndi mér allt sem gerzt, og
sú heimsókn gleymist seint.
Þótt hvorki sæjust þar þorskur
né ýsa, mátti sjá skötu og stein-
bít og fleiri kunningja norðan
úr höfum, en þó vöktu meiri
athygli stórfiskar suðurhafa og
skartfiskar ýmsir. Verið var að
byggja mikla húshvelfingu
með koparhjálmi, 40 metra í
þvermál, og skyldi þar fyrir
komið nýjum deildum. Þarna
hafa verið búnar út smáeyjar,
sem kallaðar eru „týndar eyj-
ar“, eftirmynd þeirra smá-
hólma með fjölskrúðugu dýra-
lífi, sem nú eru úr sögunni við
strönd Flórída. Þar er fenja-
gróður og mangróv-tré, eðlur
ýmsar, slöngur og krókódílar,
fuglar margs konar, selir og
skjaidbökur.
Þarna eru hundruð, eða jafn
vel þúsundir manna á reiki
hverju sinni, en mesta athygli
vekja hvalalaugarnar, þar sem
margvíslegar sýningar fara
fram, og þaulæfðir og tamdir
hvalir og selir leika ótrúlegar
listir.
Mesta athygli vekja stórar
hnísutegundir, sem stökkva
tvær til fjórar mannhæðir upp
úr vatninu, sækja jafnvel síg-