Tíminn - 29.04.1961, Blaðsíða 5
TÍMINN, laugardaginn 29. apríl 1961.
5
Útgefandi: FRAMSÓKNARFLOKKURINN.
Framkvæmdastjóri: Tómas Amason. Rit-
stjórar: Þórarinn Þórarinsson (áb.), Andrés
Kristjánsson, Jón Helgason. Fulltrúi rit-
stjómar: Tómas Karlsson. Auglýsinga-
stjóiri: Egill Bjamason. — Skrifstofur
í Edduhúsinu. — Símar: 18300—18305
Auglýsingasími: 19523. Afgreiðslusími:
12323. — Prentsmiðjan Edda h.f.
Gengið eftir svari
Það hlýtur aS vekja talsverða athygli, að hvorki Sjálf-
stæðisflokkurinn eða Alþýðuflokkurinn hafa enn svarað
fyrirspurnum um utanríkismál, sem beint var til þeirra
í eldhúsumræðunum, sem fóru fram í þinglokin.
í þessum umræðum, beindu talsmenn þeirra fyrir-
spurnum um þetta efni til Framsóknarflokksins. Þeim
var strax svarað þá af Ólafi Jóhannessyni, sem vitnaði
til ályktunar þeirrar, sem samþykkt var á nýloknum að-
alfundi miðstjórnar Framsóknarfl., þar sem lögð var á-
herzla á það tvennt, að ísland yrði áfram í Atlantshafs-
bandalaginu og að herinn færi sem fyrst.
Um þetta sagði Ólafur síðan:
„Samkvæmt þessari yfirlýsingu er það stefna Fram-
sóknarflokksins að ísland starfi áfram í Atlantshafsbanda
laginu, enda erum við samningslega skuldbundnir til
þess um tiltekið tímabil. Og það er auðvitað stefna Fram-
sóknarflokksins, hér eftir sem hingað til, að af íslands
hálfu sé staðið við alla löglega gerða milliríkjasamninga,
alveg án tillits til þess, hvort Framsóknarflokkurinn hefur
átt að þeim aðild eða ekki.
Þátttaka íslands í Atlantshafsbandalaginu er ekki
samrýmanleg hinni gömlu og að margra dómi úreltu eða
jafnvel hættulegu hlutleysisstefnu. Það verða menn að
gera sér Ijóst, að þar verður ekki bæði sleppt og haldið.
En af þátttðku íslands í Atlantshafsbandalaginu
leiðir það engan veginn, að hér skuli eða þurfi ætíð að
vera her í landi. Við inngönguna í bandalagið árið 1949
var því yfirlýst, að ekki kæmi til mála, að erlendur her
eða herstöðvar væru á íslandi á friðartímum. Að þess-
ari yfirlýsingu stóðu Framsóknarfl. og Sjálfstæðisfl. Á
þeirri forsendu var gengið í Nato. Og Bandaríkjastjórn
fyrir hönd hinna bandalagsríkjanna lýsti fullum skiln-
ingi og samþykki á þessari yfirlýsingu.
Þegar varnarliðið var tekið inn í landið 1951 vegna
hins sérstaka hættuástands í heiminum, var út frá því
gengið, að það yrði hér aðeins um takmarkaðan tíma og
að gildistími varnarsamningsins, sem er uppsegjanlegur
með tiltölulega skömmum uppsagnarfresti, þyrfti á eng-
an hátt að falla saman við gildistíma Natosamningsins.
Afstaða Framsóknarflokksins til varnarliðsins hefur
ætíð verið í samræmi við stefnuna frá 1949. Hann vill
ekki hafa varnarliðið hér á landi degi lengur en nauð-
syn krefur. Hann vill ekki hafa her í landi á friðartím-
um. Auðvitað er það teygjanlegt, hvenær friðartímar séu.
En það verða íslendingar sjálfir að meta.“
Ólafur sýndi þannig fram á, að stefna Framsóknar-
flokksins er hin sama í þessum málum og 1949, þ. e.
að vera í Nato, en vilja ekki hafa her á friðartímum, en
þetta var þá einnig stefna Sjálfstæðisflokksins og Al-
þýðuflokksins.
í framhaldi af því spurði Ólafur:
„En nú vil ég spyrja fyrirsvarsmenn Alþýðuflokks-
ins og Sjálfstæðisflokksins: Er stefna þeirra varðandi
varnarliðið breytt? Vilja þeir nú hafa her hér á landi
á friðartímum? Svari þeir nú þessu jafn skýrt og skorin-
ort og ég hef tjáð mig um utanríkisstefnu Framsóknar-
flokksins.“
Þessari spurningu hafa forsvarsmenn Sjálfstæðis-
flokksins og Alþýðuflokksins ekki svarað enn, og blöð
þeirra hafa alveg þagað um hana. Hvað veldur? Hafa
þessir flokkar breytt 'im stefnu? Vilja þeir orðið varan-
lega hersetu? Vilja þeir láta það velta á mati annarra
en okkar sjálfra, hvenær her sé í landinu? Er það nú
orðið hættulaust að hafa hér her á friðartímum? Von-
andi láta stjórnarblöðin þessum spurningum ekki ó-
svarað.
ERLENT YFIRLiT
De Gaulle hefur langan vinnudag
Kappsmál hans hefur jafnan veri‘8 aí) vera öllum óháÖur
□e Gaulle í embæffisskrifstofu sinni.
/
'/
'/
'/
'/
'/
'/
'/
'/
'/
'/
'/
'/
'/
'/
'/
'/
'/
'/
'/
't
'/
'/
'/
'/
'/
'/
'/
'/
'/
'/
'/
/
'/
/
(
/
'/
'/
'/
'/
) SEINUSTU dagana hefur
/ ekki verið rætt um annan
j mann meira en Charles de
/ Gaulle, forseta Frakklands, en
) eftir ósigur uppreisnarmanna í
/ Alsír hefur hann tryggt sér
) traustara fylgi og meiri aðdáun
\ frönsku þjóðarinnar en nokk-
\ uru sinni fyrr.
• Meðal annars hefur talsvert
■ verið skrifað um það undanfar-
• ið, hvernig de Gaulle hagaði
• daglegum vinnubrögðum sín-
• um, enda þykir jafnan nokkur
C fróðleikur að kynnast merkum
( mönnum á þann hátt. Hér á
( eftir verða rifjuð upp nokkur
( atriði, sem helzt hafa verið tek-
) in fram í þessum skrifum, og
\ helzt þykja bregða upp h“’'lir-
\ mynd af vinnuháttum . ..et-
\ ans, en áður þykir rétt að geta
\ þess, að hann er sagður vel
• heilsuhraustur, þótt hann sé
• kominn yfir sjötugt.
'/ DE GAULLE rís venjulega
/ úr rekkju um sjöleytið eftir 8
/ —9 klst. svefn. Hann hlustar á
'/ morgunfréttir í útvarpinu með-
/ an hann neytir morgunverðar
/ síns og fer yfir helztu blöðin,
/ innlend og útlend, er honum
/ hafa borizt, en hann les bæði
) ensku og þýzku. Um níuleytið
) gengur hann yfir til forseta-
) skrifstofu sinnar, sem er í öðr-
) um enda forsetahallarinnar, og
) þar vinnur hann jafnaðarlega
) allan daginn til kl. 8 að kveldi,
) að tveimur klst. undanskildum,
/ er hann ver, til hádegisverðar.
) Hádegisverðar neytir de
) ■ Gaulle í íbúð sinni og venju-
) lega hefur hann með sér gesti
^ þrisvar í viku, en aðra daga
) neyta forsetahjónin hádegis-
) verðarins ein. Forseti býður
) aldrei svo kvæntum mönnum,
) að hann bjóði ekki konum
) þeirra með. Venjulega eru gest
) irnir fáir, enda borðstofan í
) forsetaíbúðinni ekki ætluð
) meira en 8—10 manns. Þegar
•. gestir eru, hefst hádegisverður-
, inn venjulega kl. 1.15 og kl. 2
) er staðið upp frá borðum og
) gengið í næstu stofu, þar sem
/ kaffi er drukkið. Kl. 2.30 fara
) gestirnir, og de Gaulle notar
'/ næsta hálftímann til hvíldar.
) Kl. 3 er hann aftur mættur á
) forsetaskrifstofunni.
• DE GAULLE tekur á móti
) gestum þrisvar í viku á forseta-
( skrifstofunni, en annars fer
• mest af tíma hans þar til við-
( ræðna við ráðunauta hans. Oft-
Í' ast ræðir hann við einn þeirra
í einu. Ráðuneytisfund heldur
hann einu sinni í viku, venju-
lega á miðvikudögum, og auk
þess heldur hann öðru hvoru
fundi með svo kölluðum for-
( setanefndum, en de Gaulle hef-
( ur skipað nokkrar slíkar nefnd-
( ir til þess að vera sér til ráðu-
( neytis um viss mál. Áður en
( hann fer af forsetaskrifstof-
( unni á kvöldin ræðir hann
jafnan við hina föstu og nán-
ustu einkaráðunauta, sem flest-
ir eru búnir að vera lengi í
þjónustu hans, oftast einn í
einu. Hann fer svo að jafnaði
um áttaleytið til einkabústaðar
síns, þar sem hann neytir kvöld
verðar með konu sinni, les
síðan blöð og bækur og skrifar
alhuganir sínar, unz hann
gengur til hvílu. De Gaulle býð-
ur yfirleitt aldrei gestum til
kvöldverðar.
Einkabústaður forsetahjóna
er á fyrstu hæð forsetahallar-
innar og snýr aðallega út að
garði. í honum eru ekki nema
6 herbergi og er ekkert þeirra
sérlega stórt. Forsetahjónin
hafa lagt áherzlu á að búa
hann heldur íburðarlitlum hús-
gögnum og setja eki á hann
neinn persónulegan svip, því
að það telja þau ekki viðeig-
andi.
Um flestar helgar fara þau
hjónin til einkabústaðar þeirra,
sem er í sveitaþorpi, nokkuð
utan við París. Þar hlýða þau
á messu í þorpskirkjunni á
sunnudögum og dvelja svo jafn
an góða stund við leiði dóttur
þeirra, sem lézt fyrir 12 árum,
tvítug að aldri, og lengstum
hafði verið sjúklingur. Þegar
þau hjón eru um helgar í París,
lætur de Gaulle flytja sérstaka
messu fyrir þau hjónin í kap-
ellu forsetahallarinnar.
FLESTUM eða öllum þeim,
sem kynnast de Gaulle, kemur
yfirleitt saman um, að erfitt sé
að ná nokkrum kunningsskap
við hann. Það er eins og hann
gæti þess jafnan að halda öll-
um í hæfilegri fjarlægð frá sér
og varast sem mest öll áhrif
frá öðrum. Hann hefur líka
sagt opinberlega, að bæði eðli (
hans' og reynsla hafi kennt hon- (
um, að maður, sem mikil á- (
byrgð hvíli á, verði að gæta (
þess vel að vera nægilega óháð- (
ur og halda sér. hæfilega langt (
frá öðrum. Margir, sem hafa (
rætt við de Gaulle, kvarta und- (
an því, að erfitt sé að ræða við (
hann. Það hefur reynslan líka (
sannað, að erfitt er að sann- (
færa de Gaulle og fá hann til (
að breyta um skoðun, ef hann /
hefur markað sér fyrirfram '/
ákveðna stefnu. Hitt hefur jafn /
framt sýnt sig oft, að hann er '/
raunsær og getur ef svo ber '/
undir hliðrað til, án þess þó að '/
missa sjónar á aðalmarkinu. ’/
Því mun veitt mikil athygli, /
hvernig viðræðum hans og '/
Kennedy reiðir af, er Kennedy )
heimsækir hann í lok næsta )
mánaðar. Eins og er, ber mikið /
á milli þeirr’a. Kennedy vill )
efla Sameinuðu þjóðirnar, en /
de Gaulle er vantrúaður á, að )
þeir reynist nokkurntíma starfs )
hæfar án stórbreyzt skipulags. )
Kennedy vill efla Nato, en de )
Gaulle er einnig mjög vantrú- )
aður á Nato í núv. formi sínu /
og hefur í reynd látið Frakk- )
land táka lítinn þátt í störfum /
þess seinustu misserin. Það, )
sem hann stefnir að, er fyrst )
og fremst náin samvinna allra )
meginlandsþjóða Evrópu og )
hann hefur látið uppi þá skoð- )
un, að sú samvinna ætti með )
tíð og tíma að ná til Úralfjalla, •
þ.e. að Rússar yrðu líka með. •.
Það, sem de Gaulle mun þá •
hafa haft í huga, er að Evrópa •
öll verði að sameinast, ef Asíu- •
þjóðirnar eiga ekki með tíð og (
tíma að drottna yfir Evrópu, (
jafnt Vestur-Evrópu og Sovét- (
ríkjunum. Þ.Þ. (
Fyrir síðasta búnaðarþingi
lágu tillögur frá þeim Haraldi
Árnasyni, vélaráðunaut og
Öryggi við búvélar
Þórði Runólfssyni, öryggis-
málastjóra, um öryggisráðstaf
anir við notkun búvéla. Voru
tillögur þeirra svohljóðandi:
„Settar verði reglur um öryggis-
ráðstafanir i sambandi við notkun
véla í búrekstri, í samræmi við
það, sem gerist í öðrum starfs-
greinum. í
Jafnframt verði tekin upp leið-
beiningastarfsemi og eftirlit með
öryggisútbúnaði vélanna á vegum
öryggiseftirlits ríkisins og þeirri
starfsemi hagað á þann veg, sem
líklegast kann að verða til árang-
urs og ódýrast í framkvæmd.
Gert verði að skyldu að þeir,
sem aka dráttarvélum, njóti ákveð-
innar lágmarksfræðslu í meðferð
og akstri dráttarvéla og sanni síð-
an hæfni sína með prófi áður en
þeir fá heimild til starfsins.
Sett verði ákvæði um lágmarks-
aldur barna, sem falinn er akstur
dráttarvéla".
Allsherjarnefnd búnaðarþings
fjallaði um málið og varð hún á-
sátt um að gera um það svpfellda
(Framhald á 6. síðu).