Tíminn - 29.04.1961, Blaðsíða 7
TIMINN, laugardagiiin 29. april 1961.
MINNING:
GUNNAR J. CORTES,
LÆKNIR
Gunnar Cortes læknir lézt snögg | ingaleyfi 1940 og árin 1942—461 um. Cortesarheimilið var ham-
lega úr hjartaslagi laugardags
kvöldið 22. þ. m. á leið sinni frá
sjúkrahúsi til heimilis. Það sam-
hengi, sem ávallt ríkti í lífi hans
og athöfnum, entist honum til
var hann aðstoðarlæknir við hand | ingjuheimili, þar sem gott var að
lækningadeild Landsspítalans. Ár-jkoma og glaðvært og hlýlegt hisp-
ið 1947 dvaldi hann um nokkurra ursleysi ríkti. Fagrar listir, menn-
mánaða skeið við sérfræðinám í j ing og mannúð áttu þar góða mál-
London og aftur 1958, og enn svara, og vinahópur hjónanna
hinztu stundar, starf hans og fremur í Svíþjóð nokkurn tíma valdist í samræmi við þann anda.
heimili voru þau meginskaut, er 1950. Um haustið 1947 gerðist I Gunnar Cortes var óvenjulegur
hann helgaði líf sitt, milli þeirra hann einn aðalskurðlæknir sjúkra- maður með beztu kosti venjulegra
féll hans síðasta ferð, brottför húss Hvítabandsins, og starfaði manna. Noiræn og suðræn glæsi-
hans var ákveðin, hógvær og æðru þar síðan ásamt almennum heim- mennska blandaðist sérkennilega
laus sem önnur dagsverk. j ilislæknisstörfum í Reykjavík. vel í útliti hans og fasi eins og
Gunnar var fæddur í Reykjavík Hann var snía11 skurðlæknir, vel báðar áttir hefðu lagt sitt bezta
21. október 1911 og skorti því að- menntaður, öiuggur og áhugasam- fram. Hann var maður fríður sýn-
eins fáa mánuði á fimmtugt, er|ur °S verk lek 1 höndum hans. um og bar sig vel, en hógværð
Auk læknavísindanna átti Gunn
hann lézt. Foreldrar hans voru j
hjónin Emanuel Cortes, yfirprent- ar mörg áhugamál og margar hugð
ari og Björg Jóhannesdóttir. Hann: ir. Litir og hljómar áttu rík ítök
lauk stúdentsprófi með I. eihkunnjí sál hans, skyn hans var næmt,
frá Menntaskólanum í Reykjavík j ást hans á fögrum listum fölskva-
árið 1931 og kandídatsprófi í lækn laus og einlæg. Hann unni
og látleysi var aðall hans, glað-
værð suðursins gaf norrænni ein-
urð mýkt og sveigju, Ijúfmennska
og festa áttu í honum samleið,
sem fæstum er gefin og fáir ná
án langrar þjálfunar. Gagnrýni
isfræði frá Háskóla íslands, einnig lenzkri náttúru, fór. víða um j hans var skörp en aldrei sár, gam
með I. einkunn, árið 1937. Síðan landið og þekkti furður þess flest-1an hans markvíst en agnúalaust,
stundaði hann framhaldsnám á um mönnum betur. Hann var | vinátta hans trygg og samúð hans
ýmsum sjúkrahúsum í Danmörku kvæntur ágætri konu, Kristrúnu, djúp.
fram til ársins 1940, er hann kom Þorsteinsdóttur, sem skildi til hlít: Fráfall Gunnars kom vinum
heim til íslands í Petsamoförinni, ar hugðir hans og var virkur þátt- hans mjög á óvart og vandamenn
sem alkunn var á sínum tíma. takandi í framkvæmd þeirra jafnt hans eiga um sárt að binda meira
Honum var veitt almennt lækn- á heimili og í erfiðum öræfaferð- en orð fá lýst. Hann lætur eftir
VIM er fljótvirkast við
eyðingu fitu og bletta
Óhreinir pottar og pönnur. fit-
ugir vaskar, óhrein baðker verða
gljáandi, þegar hið Bláa Vim kemui til skjalanna Þetta
kröftuga hreinsunarefni eyðir fitu á einni sekúndu. inni-
heldur efni, sem fjarlægir einnig þraláta bletti. Hið Bláa
Vim hefur ferskan ilm. mniheldur einmg gerlaeyði. er
drepur ósýnilegar sóttkveikjur Notið Blátt Vim við
allar érfiðustu hreingermngar Kaupið stauk í dag
Erfið
hreinsun
þarfnast VIM
iilvalið við breinsun potta.
panna, eldavela, vaska baðkera.
veggflísa og allra hremgernmga
i húsinu.
sig konu og þrjár dætur. Vinir og
félagar hans votta þeim innilega
samúð sína, en orð ná skammt, ef
tjá skal hug þeirra allan. Gunnar
Cortes var einn þeirra manna, er
ekki verður manngjöldum bættur.
Karl Strand
Er ég lít yfir farinn veg, ungu
læknanna 26, sem luku prófi frá
Háskóla íslands árin 1937 til 1942,
eru 10 þeirra horfnir yfir landa-
mæri lífs og dauða.
Örlaganornirnar hafa því ekki
hlíft íslenzkri læknastétt á undan-
förnum árum. Nú síðast slitu þær
sviplega æviþráð Gunnars J Cort-
es, læknis, á meðan hann var enn
þá á bezta starfsaldri og lífið virt-
ist brosa við honum. Reykjavík
er fátækari en áður, því að hér
var starfssvið hans í 20 ár, og nú
hefur hún misst einn af sínum
beztu læknum.
Gunnar J. Cortes var mjög vel
til starfs síns búinn. Hann var
bæði mjög myndarlegur og aðlað-
andi í viðmóti. Hann átti kosti,
sem eru fremur fágætir meðal fs-
lendinga, bæði óvenjumikla reglu-
semi og snyrtimennsku við öll sín
störf. Hann var prýðilega að sér
í sérgrein sinni, skurðlækningum,
sem hann stundaði af miklum
myndarskap, fyrst sem aðstoðar-
læknir í Landspítalanum og síðan
í sjúkrahúsi Hvítabandsins.
Eg var svo heppinn að vinna
með honum þar um árabil og mat
hann og vináttu hans því meira,
sem ég kynntist honum betur. f
sjúkrahúsi Hvítabandsins stundaði
hann sjúklinga sína 200—300 tals-
ins árlega og aðstoðaði auk þess
aðra lækna eftir því sem þörf
krafði. Hann reyndist öruggur og
laginn skurðlæknir, var heppinn
Iæknir sem kallað er, og naut
fyllsta trausts sjúklinganna og
allra er stöifuðu með honum.
Þetta er ærið starf en sagan er
aðeins hálfsögð því þar að auki
var hann heimilislæknir fjölda
Reykvíkinga, með einn stærsta
praxis í bænum og stundaði hann
af stakri kostgæfni. í því starfi
var hann ekki síður vinsæll en j
á spítalanum.
Starfsævin var stutt en vinnu-
tími langur, oft fram á kvöld og
nætur og þó að hann væri alltaf
glaður og skemmtilegur og að því
er virtist hraustur, veit ég að oft
hefur hann verið þreyttur af
mikilli og erilsamri vinnu.
Gunnar J. Cortes var gæfumað-
ur. Hann naut staifs síns og sá það
bera ríkan ávöxt. „Sá, sem sífellt
gáir að vindinum, sáir ekki og sá,
sem sífellt horfir á skýin, uppsker
ekki“. Gunnar var ekki í þeirra
tölu. Vinnudagar hans voru langir
og nóttin oft lögð við, þegar
hann þurfti skyndilega að gera
skui'ðaðgerðir í sjúkrahúsinu að
næturlagi. Hann gat gengið til
hvíldar ánægður að loknu vanda-
sömu verki, og margir sjúklingar
hafa sent honum blessun sdna og
þakklæti.
Eins og ég hef áður tekið fram
var Gunnar J. Cortes gæfumaður,
bæði vegna þess að hann var mik-
ill læknir og af öllum vel látinn,
og ekki síður vegna þess, að hann
hafði mikið fjölskyldulán. Hann
var kvæntur ágætii konu, Krist-
rúnu, sem bjó honum indælt
heimili. Þau áttu þrjár myndarleg-
ar dætur og hann var mjög góður
heimilisfaðir. Fátækleg orð geta
ekki tjáð þeim samúð mína.
Læknastéttin hefur misst einn
af sínum beztu mönnum, en ég vil
muna hann sem hinn glaða og
elskulega starfsbróður, er gerði
lífið ríkara og hamingjusamara.
Eggert Steinþórsson.
nýtt"blað
Framsóknarfélögin á Akranesi
eru byrjuð að gefa út nýtt blað og
heitir það Magni. Á það einkum
að fjalla um bæjarmálefni Akra-
ness.
í ritstjórn Magna eru: Daníel
Ágústínusson, Guðmundur Björns-
son og Þorsteinn Ragnarsson.
Fyrsta tölublaðið er rösklega
skrifað og læsilegt.
Akranes var orðinn mikill fram-
farabær síðari árin, en á nú við
vaxandi örðugleika að stríða, síðan
meiri hluti hreppstjórnar þar
flæmdi hinn sérstaklega ötula bæj-
arstjóra frá störfum, sem hann
hafði leyst þar af höndum með
mestu prýði.
Hið nýja blað er líklegt til þess
að verða vorboði fyrir nýju og vax-
andi framkvæmdalífi á Akranesi,
en til þess að slíkt þrífist þarf fyrst
að hreinsa til ýms fúasprek og kal-
kvisti, sem tefja fyrir heilbrigðum
gróðri. V.