Tíminn - 12.08.1961, Blaðsíða 13

HÍMINN, laugardaginn 12. ágúst 1961.
13
Oríið er frjálst
(Framhalc) ai 7 síðu)
«m starfsfús og ber ágaetur hagur
Rafveitunnar vott um það. Lang-
aði hann mikið til að taka af mér
allar fjárreiður en það befð'i haft
það í för með sér, að mér hefði
verið ókleift að sinna stöðu minni.
Um þetta leyti var skotið á skyndi
fundi í æðsta ráði Sjálfstæðis-
flokksins í Keflavík og hvatti Al-
freð liðsmenn sína til að ganga
vel fram. Daginn eftir þennan
klíkufund tók Kári Þórðarson
peninga þá sem Keflavikurbær
hefur fallizt á að greiða safninu
mánaðarlega inn á reikning þess
í Sparisjóð Keflavikur. Var slíkt
gerræði í fullri andstöðu við á-
kvarðanir stjórnarinnar. Á stjórn-
arf.undi 13. júní í bókasafninu var
þetta mál tekið fyrir og sá Kári
sér þann kost vænstan að afhenda
peningana þegar í stað. Var þá
staðfes.t sú tilhögun, sem verið
hefur á fjárreiðum safnsins eins
og fram kemur í yfirlýsingunni frá
meirihluta bókasafnsstjórnarinnar
hér á eftir. Sat Kári hjá rið at-
kvæðagreiðsluna. Er hann þar
með úr sögunni og tillag hans til
menningar í Keflavík tekið út af
dagskrá. Hin ljósprentaða yfirlýs
ing frá meirihluta bókasafnsstjórn
arinnar fer hér á eftir:
Út'af skrifum Alfreðs Gíslason
ar, bæjarstjóra, í Morgunblaðinu
2. ágúst sl. varðandi afstöðu meiri
hluta stjórnar Héraðs- og bæjar-
bókasafns Keflavíkur til þess í
hvers höndum fjárreiður og bók-
hald safnsins skyldi vera, óskar
meirihlutinn að taka fram eftir-
farandi: í lögum og reglugerg um'
héraðsbókasöfn er gert ráð fyrir
að stjórnir safna skipti með sér
verkum og kjósi úr sínum hópi,
formann, ritara og gjaldkera. Þar .
sem um lítil söfn er að ræða, sem 1
ekki hafá fásta starfsmenn, eða
jafnvel aðeins að hluta, verða
þessir menn að taka að sér all-
verulegt starf við söfnin og þá
hver eftir því, sem hann er kosinn
til. —
Þar sem hins vegar svo er, að
söfnin hafa fastráðinn starfsmann,
gera lög og reglugerðir ráð fyrir
a5 hann sjá um fjárreiður safns-
ins, enda segir svo í reglugerð um
almenningsbókasöfn 20 gr. fyrstu
málsgrein um skyldur bókavarð-
ar: „Hann skal annast fjárreiður
safnsins og reikningshald, nema
bókasafnsstjórn hafi það sjálf á
hendi eða feli það öðrum.“ Sam-
kvæmt þessu var eftirfarandi til-
laga samþykkt í stjórn bókasafns-
ins 13.6. síðastliðinn:
„Stjórn héraðs- og bæjarbóka-
safns Keflavíkur samþykkir, að
sú skipan, sem verið hefur á
fjárreiðum og bókhaldi safns-
ins undanfarið, að bókavörður-
inn hafi hvort tveggja með hönd
um, skuli áfram gilda. Skal bóka
vörðurinn samkvæmt því taka
á móti framlögum frá þeim aðil
um, sem þau veita og geyma ó-
ráðstafað fé safnsins á hverjum
tíma í sparisjóði eða banka.
Hann skal greiða reikninga
vegna safnsins og færa bækur
þess.“
Þessi tillaga var samþykkt með
þremur 3 atkvæðum gegn einu 1
og einn sat hjá. Eins og fram kem
ur í tillögunni var hér um að
ræða staðfestingu á því fyrir-
komulagi á fjárreiðum og bók-
haldi safnsins, sem fyrri stjóm
safnsins’ hafði ákveðið og gerð
var í samráði við fyrrverandi bæj-
arstjóra S'ggert Jónsson. En fyrstu
2 árin, ^em safnið stárfaði, var
bókhald og fjárreiður þess á skrif
stofu Keflavíkurbæjar. Á fyrsta
fundi stjórnarinnar í febrúar sl.
lá fyrir reikningsyfirlit fyrir árið
1960 samþykkt og undirritað af
endurskoðendum Keflavíkurbæjar.
Aðeins ein atbúgasemd er gerð
um formsatriði, en þess skal get-
ið að uppgjör fyrir safnig var nú
gert í sama formi og gert var með
an bókhaldið var haídið á skrif-
stofu Keflavíkurbæjar. — Meiri
hluti stjórnar safnsins taWi sig
ekki hafa neina ástæðu til að
breyta því fyrirkomulagi, sem ver
ið hafði um fjárreiður og bókhald
safnsins og mótmælir því ein-
dregið þeim atburði í grein Al-
freðs Gíslasonar, að afstaða henn
ar til umrædds máls, hafi stafað
af „duWum ástæðum".
Keflavík, 3.8., 1961
Ásgeir Einarsson, (sign),
Guðm. Guðmundsson, (sign),
Einar Kr. Einarsson (sign).
Ofanritað reikningsyfirlit, (skila
grein frá bókaverði) Bæjarbóka-
safns Keflavíkur fyrir árið 1960,
ásamt- meðfylgjandi fylgiskjölum
höfum við endurskoðað og fnndið
rétta. Sjóðseign er fyrir hendi.
Leyfum okkur enn á ný að
benda á, að við álítum, að' bóka-
safninu, sem er sjálfstæð stofn-
un, beri að hafa aðalbók og efna-
hagsbók,, sem eignir bókasafnsins
og eignahreyfingar eru færðar í
frá ári til árs.
Keflavík, 12. apríl 1961,
Friðrik Þorsteinsson,
Sveinn Jónsson.
Hefst nú lokakaflinn í hinni
sögulegu sókn bæjarstjórans í
Kefiavík gegn „uppvakningnum"
Hilmari Jónssyni. Aifreð fullyrðir
að mikill hluti safnsins liggi ó-
skráður í kössum. Það mætti
segja mér að þessi speki væri frá
Helga S. Jónssyni ,en hann og
Kári eru helztu menningarfull-
trúar Sjálfstæðisflokksins hér. Nú
lætur Helgi vin sinn setja á
prent í stærsta blaði landsins,
fleipur, sem gæti kostað Alfreð
drjúgan skiWing, ef ég hirti um
að fara í mál við hann. Sannleik-
urinn er sá, að ástæðan fyrir því
að allmikið af skráðum bókum
safnsins eru geymdar í kössum
er fjárskortur, sem Alfreð ber
höfuðábyrgð á. Vegna féleysis er
ekki hægt að binda þær bækur,
sem eru óbundnar eða þurfa lag-
færingar við. Stjórn safnsins hef-
ur verið tilkynnt að á þessu ári
verði framlag bæjarins til bóka-
safnsins stórlega lækkað vegna
þess að 1958 hafi bæjarsjóður
greitt til safnsins hærri upphæð
en fjárhagsáætlun bæjarins það
ár gerði ráð fyrir. En safnið hóf
einmitt starfsemi sína það ár og
þurfti á allmiklu stofnfé að halda,
enda var bókakostur afar lítill,
þegar safnið var opnað. Hér er
Alfreð að leika sama leikinn og
hann gerði við lögregluþjónana í
Keflavík. Þegar. hann lét óátalið
að flokksblað hans birti árásir á
löggæzlumennina en kom sjálfur
í veg fyrir að störf þeirra bæru
árangur vegna trassaskapar og
embættisvanrækslu. — Um skatta
málin ætla ég að vera fáorður.
Um niðurjöfnun útsvara í Kefla
vík í ár eru allir andstæðingar
Alfreðs sammála, jafnt Framsókn
armenn sem Alþýðuflokksmenn,
að þar hafi verið farið inn á mjög
hættulega braut. Var Alfreð raun
verulega bjargað á síðustu stundu
af pólitískum andstæðingi við að
niðurjöfnunin öll yrði ekki dæmd
ógiW. Daginn sem hann tók við
bæjarstjóraembættinu var eitt af
fyrstu verkum hans að grennsl-
ast um í viðkomandi ráðuneyti
hvort hart yrði tekið á yfirsjón-
um bæjarstjórnarmeirihlutans í
þessu máli. Eitt hefur unnizt með
þessari blaðagrein A.G.. Nú ætti
hverjum að vera ljóst í landinu,
hvaða mann hann hefur að geyma.
Hefur hann og látið afskiptalaust
að safnað væri undirskrif.tum hér
í bæ, þar sem flokksbróðir hans,
Bjarni Benediktsson, dómsmála-
ráðherra, er lítilsvirtur. Þá bendi
ég almenningi á hið þingmann-
lega orðalag, sem er á grein Al-
freðs Hann segir að andstæðing-
ur sinn sé brjálaður heimskingi
sem þurfi ,,að taka i lurginn á“.
Fleiri en ég fá sinn skammt. Al-
þýðúblaðið er „reifarablað“ og
Tíminn er „ætíð reiðubúinn til
skítverka". Frá því að kæran á
U L T I
Hluti af saumastofunnl. Gunnhildur GuSjónsdóttir klæðskeri heldur um sníSahnifinn. Þórhallur FriSfinns-
son klæðskerameistari fyrir borSendanum. Collin Porter sér um nýjungar f framleiðslunni, en hann vantar
á myndina.
salarins' eru hlaðar af garni í
ýmsum litum á stórum spólum
við hliðina á reikningsvél, sem
rekur uppistöðu vefjarins á risa
stór kefli. Þá tekur við bóm-
ingarvél, sem gengur frá uppi-
stöðunni, áður en hún fer í vef-
stólana. Af gluggatjaldaefni eru
um 650 metrar af uppistöðu á
bómu. Of dýrt er að setja upp
styttri vefi. Tvenns konar
skyttuspóluvélar spóla á skytt-
urnar, er önnur algerlega vél-
ræn, grípur spólurnar og skilar
þeim fullum. í hina eru spólur
lagðar með hendinni. Hávaðinn
af vefstólunum er mikill, en
samt er útvarp í salnum og hef
ur vel hátt.
'Framham a) 9 síðu »
er fyrirhugað að bæta tveimur
hæðum ofan á húsið.
— Er öll framleiðsla Últímu
hér í húsinu?
— Nei, vefstofan er annars
staðar.
— Hafið þér fleiri útsölu-
staði fyrir framleiðslu fyrirtæk
isins?
— Já, við seljum öðrum
verzlunum og látum föt í um-
boðssölu og öðru hvoru send-
um við bíla með karlmanna-
fatnað út um land. Það er mjög
vinsælt, menn eiga kost á meira
úrvali með því móti, því að
verzlanir út um land geta ekki
legið með mikið úrval. Sumir
halda, að kaupendur til sveita
séu ekki eins vandfýsnir og
Reykvíkingar, en það er öfugt.
Þar vilja menn yfirleitt ekki
nema úrvalsvöru. Ég vona, að
einnig verði hægt að senda
kvenkjóla út um land til sölu
með þessum hætti, þegar fram
leiðslan er komin á góðan
rekispöl.
— Hve margt fólk hafið þér
í vinnu í Últímu?
— Þar vinna að jafnaði tæp-
lega fimmtíu manns. Eigum við
að líta inn á saumastofuna?
Saumastofan er í björtum og
s'kemmtilegum sal, en skrifstof
ur og efnisgeymslur í aðliggj-
andi herbergjum. Á sníðaborði
eru sniðin samtímis um tuttugu
föt með rafmagnshníf, síðan
ganga hin sniðnu efni mann
frá manni, hver saumar sína
vissu sauma, hratt og örugg-
lega, og að lokum er fullgerð
flíkin pressuð og tilbúin til
sölu.
Á annarri hæð hússins er
saumastofan fyrir kvenkjóla,
henni veitir forstöðu frk. Arn-
dís Thomsen, sem lengi kenndi
kjólasaum í Kaupmannahöfn.
Hún sýnir mér fyrstu framleiðsl
una, pils og skóla- eða vinnu-
kjóla úr enskum ullarefnum og
mjög fallega kjóla úr blend-
ingsefnum af ull og silki. Allur
er frágangur flíkanna sérlega
vandaður, pils öll fóðruð niður
úr. Ef það útsöluverð stendur,
sem Kristján áætlar, geri ég
ráð fyrir, að ég verði með
fyrstu viðskiptavinum hinnar
nýju kjóladeildar, þegar hún
opnar.
í söludeild Últímu er mikáð
úrval af karlmannafatnaði. Föt
eru saumuð í 14 stærðum og
kosta allt frá 1850—2600 krón-
ur, algengasta verð er um 2300
krónur. Sé saumað eftir máli,
eru þau 250 krónum dýrari. En
svo eru unglingaföt á lægra
verði.
Frá Kjörgarði ökum við inn
að Elliðaárvogi, þar sem nýtt
iðnaðarhverfi er að rísa. Þar
er vefstofa Últímu. Sjö vefstól-
ar hamast þar að vefa karl-
mannafataefni, gluggatjöld og
húsgagnaáklæði. í öðrum enda
Verið er að grafa grunn fyrir
nýrri byggingu við hliðina á
þessu húsi og hefur Kristján
hug á að fá þar enn meira hús-
næði fyrir vefstofuna. Ætlar
hann greinilega ekbi að láta
staðar numið, þó að — eins og
hann segir — bankarnir hafi
litla peninga til þess að lána
iðnaðarfyrirtækjum og sjálfum
sé þeim með skattalöggjöfinni
og verðlagsákvæðum meinað að
afla sér varasjóða. En hann
hefur bjargfasta trú á framtíð
íslenzks iðnaðar, einkum vegna
þess, hve fólk hér sé vel verki
farið. Neytendur hafa áreiðan-
lega ekkert á móti því, að
hann haldi áfram að leita leiða
til að veita þeim betri og ódýr-
ari vörur en þeir hafa áður átt
völ á.
Sigríður Thorlacius.
70 ára:
Framhald af 6 .síðu)
gæti hann synt Skjálfandafljót í
vorvöxtum, eins og í gamla daga |
A.G. var lögð fram hefur bæjar-
bragur breytzt hér mjög. Afbrot-
um hefur stórlega fækkað og nú
er mjög sjaldgæft að unglingar
komizt undir manna hendur.
Áð'ur fyrr var það svo til daglegt
brauð að Morgunblaðið birti frétt
ir af afbrotum unglinga í Kefla-
vík. Þetta sér Alfreð. Hann gerir,
sé grein fyrir að valdaklíka hans j
hefur verið brotin á bak aftur.:
Þess vegna á hann engin rök held |
ur eintóm gífuryrði. Og þess
vegna leggur hann ofurkapp á aðl
flæma þá úr starfi sem hér hafa
lagt hönd á plóginn. En minn
grunur er sá. að segja megi um
Alfreð eins og Daniel spámaðim
sagði við vaWsmann: ,.Þú ert veg
inn og léttvægur fundinn."
(Grein þessi verður send Morg-
unblaðinu til birtingar)
Hilmar Jónsson.
— að manni sýnist, eftir hvatleik
mannsins.
Eg þakka Marteini allar þær
mörgu og hlýju stundir, er við höf
um verið saman að leik og störf-
um, og ég þakka honum fyrstu
köldu stundirnar líka. Þær voru
verulega kaldar, alveg járnkaldar.
Þá var hann að kenna okkur sund,
nokkrum strákum á köldu vori, í
jökullæk. Hann keyrði okkur i
sundið. þrisvar á dag í norðan
gjósti. eins og sólskin væn Þá
var hann miskunnarlaus og þá
var honum bölvað — í hljóði.
Þessi harðýðgi hans gaf honum
lika eignarréttinn á líftórunni í,
a.- m. k. tveimur af okkur, síðar
á æfinni og áreiðanlega ekki synd
samlegt orðbragð í hans garð þeg-
ar þá var skriðið að landi.
í gamla daga var þessi vísa
kveðin um Hál= í Kinn:
Háls er frjáls á hæðunum.
hlíðar framari blána
Fallegt er í Fætinum
fyrir handan ána.
Þá var bara fallegt í Fætinum.
Það var áður en Marteinn fluttist
að Hálsi.
Háls stendur hátt í brekkunni
ofan vegarins. Þar sem áður voru
kolgrá hálfdeigjuhöll, þegar vísan
var kveðin, erj nú samfelld tún,
akrar og veitur. niður að Rangá.
Hlíðin er núna fögur. Auga Mar-
teins getur, með verðugu stolti
sjötugs manns, litið mynd hinnar
gömlu vísu nú í dag. eins og áð-
ur. en til viðbótar og fegrunar á
myndinni. blasa við augum. hans
eigin handaverk — „bleikir akrar
og slegin tún.“
Eg þakka Marteini langa og
góða samfylgd og óska þess, að
hann gangi sem lengst heill til
skógar, vafinn þeim vinsældum
granna sinna, sem hann hefur
ávallt notið.
Á laugardaginn hafði Marteinn
fjölmennt boð innJ að Hálsi Hon-
um bárust mörg heillaskeyt og
gjafir Skemmtu menn sér við
ræðuhöld söng og dans fram á
rauða nótt, þar sem hinn sjötugi
tugþrautamaður var virkur þátt-
takandi.
Baldu Baldvinsson