Tíminn - 22.08.1961, Blaðsíða 11

MINN, Þrflfjudaginn 22.
11
1
■Ært&ENPAU/
Einn af frægustu og um leið
dýrseldustu hárgreiðslumönn-
um í London er John French,
sem starfrækir tíu sallafínar
hángreiðslustofur. Eigihkona
hans Monica aðstoðar við rekist-
ur einnar stofunnar. Þau hjón
eru vellauðug, áttu stórt hús,
höfðu margt þjónalið, stóreflis
Sögðu þjónustu-
liðinu upp
bifreið og einkabílstjóra til að
snaúst í kring um sig og syni
þeirra þrjá. Var þetta mikil
breyting frá því er John Freneh
flutti sem ungur rakari úr
sveitaþorpi og kom sér upp smá
snyrtistofu í bakhúsi við smá-
götu í London og Monica var
hárgreiðslulærlingur á stofu
skammt frá.
Ekki alls fyrir löngu settust
þau hjón á ráðstefnu og kom-
ust að þeirri niðurstöðu, að þau
væru ekkert ánægðari í fína
húsinu með þjónaliðinu en þau
hefðu verið í þröngum húsa-
kynnum, önnum kafin. Þau
seldu húsið, sögðu upp þjón-
ustufólkinu, keyptu sér lítið
fimm herbergja hús í Chelsea-
hverfinu og vinna nú sjálf
heimilisstörfin með aðstoð son-
anna. John French hefur ekk-
ert á móti því að elda matinn,
ekiki sízt, þegar hann má steikja
hann á glóð utan við stofudyrn-
ar.
Fjallkonan í Seattle

Skemmtilegir rithöfund-
ar — Durrell-bræðurnir
Talar við þá á
sokkaleistunum
Anne Gregg heitir ung stúlka,
sem er kynnir, i brezka sjónvarp-
inu og nýtur almennra vinsælda.
Hún er nokkuð hávaxin og hefur
oft gripið til þess ráðs að smeygja
sér úr skónum, svo að hún gnæfi
ekki yfir þá, sem hún ræðir við,
eins og söngvarann, sem hún er
að spjalla við á myndinni. Erfið-
asta sjónvarpsviðtal sitt segir hún
hafa verið það, er dægurlagasöng
konan Alma Cogan, sem mörgum
er í minni síðan hún kom hingað.
og mjólkurbúsdrottning úr ein-
hverju landbúnaðarhéraði, komu
fram samtímis. Sú frá mjólkurbú-
inu hafði með sér dáfallega lamb-
gimbur og í hvert sinn, sem Alma
; opnaði munninn til að segja eitt- S
hvað, jarmaði gimbrin hátt og
snjallt. I
Meðal brezkra nútímarithöf-
unda ber mikið á Laurence
Durrell, sem hefur fengið mik-
ið lof fyrir fjórar skáldsögur,
sem allar gerast í Alexandríu
og hafa verið kallaðar einu
nafni „The Alexandria Quart-
et“, en bera hver um sig manna-
nöfn. Ég hef aðeins lesið eina
þeirra, „CIeo“, og þótti efnið
leiðinlegt. Persónurnar flestar
andlega og líkamlega vankaðar,
en stillinn er víða mjög
skemmtilegur. Aðra bók eftir
hann hef ég lesið um dvöl hans
á Kýpur, þar sem hann var bú-
settur áður en allt fór að Ioga
í óeirðum. Þar lýsir hann mönn
um, Iandi og atburðum afar vel
og harmi sínum yfir atburðarás
inni, sem að hans dómi orsak-
aðist af skilningsleysi landa
hans.
En bróðir þessa rithöfundar,
Gerald Durrell, er náttúrufræð
ingur og rithöfundur f senn.
Hann skrifar skemmtilegustu
bækur, sem ég hef lengi lesið
og fjalla flestar um það, er
hann er að safna dýrum fyrir
dýragarða í Afríku og Suður-
Ameríku. Eina bók hefur hann
skrifað um dvöl sína, móður
sinnar og systkina á Korfu, er
hann var drengur og heitir sú
„My Family and Other Ani-
mals“. Þar lýsir hann fjölskyld-
unni, vinum og grönnum, dýr-
um og gróðri af kímni og ná-
kvæmni í senn.
f bókinni „The Overioaded
Ark“ lýsir hann ferð þeirra
tveggja félaga til Cameroon i
Afríku og annarri ferð á svip-
aðar slóðir Iýsir hann f „The
Bafut Beagles". Ferð til Suður-
Ameríku lýsir hann f „The
Drunken Forest". Síðustu bók
hans, „A Zoo in My Luggage",
hef ég enn ekki náð í, en hinar
hafa allar verið til sölu hér í
Penguinútgáfu. AlHr, sem hafa
ánægju af dýralífslýsingum,
eru ósviknir af bókum Gerald
Durrell. — S.Th.
Héraösmót
i Skagafirði
Sauðárkróki: — Héraðsmót Fram
sóknarmanna í Skagafirði var hald
ið á Sauðárkróki sunnudaginn 13.
ágúst. Gísli Magnússon, formaður
Framsóknarfélags Skagfirðinga,
setti mótið með ávarpi.
Ræður fluttu alþingismennirnir
Ólafur Jóhannesson og Skúli Guð-
mundsson. Smárakvartettinn frá
Akureyri söng við mikla hrifningu
áheyrenda og varð hann að syngja
mörg aukalög og endurtaka önnur.
'Þá skemmti Ævar Kvaran leik-
ari með upplestri og gamanþátt-
um. Að lokum var dansað. og léku
Gautar fyrir dansinum.
Allt að 400 manns sóttu mótið,
og þótti það á allan hátt hið glæsi-
legasta.
Á samkomu (slendinga í Seattle, Washington, 17. júni s. I. kom frú Guðný
Ethel Vatnsdal fram í gerfi fjallkonunnar. Foreldrar frú Guðnýjar eru
Friðrik Vatnsdal frá Flatey á Breiðafiði og Anna Jónsdóttir frá Munka-
þverá í Eyjafirði. Þær mæðgur komu tll íslands sumarlð 1957. Lestrar-
félagið Vestri stóð fyrir samkomunni á þjóðhátíðardaginn, en það félag
átti sextugsafmæli um síðustu áramót.
Hjúkrunarkonan, sem
stundar hjónavígslur
Störf hjúkrunarkvenna geta ver-
ið æði margvísleg. Konan á mynd-
inni hefur lengj starfað í strjál-
býlu héraði í Ástralíu og næsta
sjúkrahús var áttatíu mílur frá að-
setursstað hennar. Þcgar meirihátt
ar slys eða sjúkdóma ber að hönd-
um, ekur hún sjálf sjúklingunum
í sjúkrahúsið, en það getur verið
annað en gaman á regntímanum,
þegar aka þarf yfir óbrúuð vatns-
föll í óðum vexti.
En ungfrú Meta Pagdin gerir
fleira en hjúkra sjúkum. Hún er
eina manneskjan á stóru svæði,
sem hefur leyfi yfirvaldanna til
þess að framkvæma hjónavígslur.
„Ég vígði sex hjón“, sagði hún, er
hún kom til Englands að hvíla
sig vegna ofþreytu. „En undarleg-
asta atvikið var þó hjónavígslan,
sem aldrei fór fram vegna þess,
að brúðguminn nennti ekki á fæt
ur“.
Á myndinni er hún að spjalla
við hörundsdökk frumbyggjabörn,
sem enn eru í takmarkaðri snert-
ingu við menningu hvítra manna.