Tíminn - 03.12.1961, Qupperneq 16

(
307 blaS
Sunnudaginn 3. desember 1961
Þeir höndla
V '
með andann
- halda þeir
selji vel í ár
Vikurnar fyrir jól eru vertíð
bókaútgefenda og bóksala.
Blöðin leggja það í vana sinn
að birta fréttir af vertíð
þeirra, sem stunda sjóinn. í
gær hringdum við í nokkra
bókaútgefendur og seljendur
og spurðum um vertíðarhorf-
ur þeirra.
Við hringdum í Valdimar Jó-
hannsson hjá Iðunnarútgáfunni
fyrstan manna.
Valdimar taldi ekki ástæðu til
að reikna með neinum sérstökum
breytingum. — Eg geri ráð fyrir,
að bækur muni seljast fyrir' þessi
jól eins og að undanförnu, sagði
Valdimar. — Mér virðist ekkert
benda til, að fólk hafi minni pen-
ingaráð en að undanförnu. Og bæk
ur eru jafn heppilegar til gjafa og
áður. Hækkun á bókaverði er yfir
leitt sáralítil þrátt’ fyrir verulega
hækkun á tilkostnaði. Mér virð-
ist raunar salan heldur lítil enn,
en bækur fara yfirleitt ekki að
hreyfast neitt að ráði fyrir 10. des
ember. Varðandi framboð hef ég
grun um, að bókamagnið sé held-
ur meira nú en að undanförnu.
Þó getur verið að útgefendur séu
yfirleitt fyrr á ferðinni með bæk-
urnar en áður. En þar'eru ekki
öll kurl komin til grafar. Eg veit
ekki til, að útgefendur séu hrædd-
ir við sölutregðu venju fremur og
sé ekki ástæðu til að óttast slíkt.
Varla pláss
— Góðar horfur í á_, sagði Jó-
dís Vilhjálmsd., afgreiðslustúlka
í Bókhlöðunni. Aðalhrotan byrjar
eftir næstu helgi, og stendur fram
undir jól. Hér er komið svo mik
ið af bókum, að við höfum varla
pláss fyrir þær. Eg held að það
hafi sjaldan verið eins mikið. Um
stórsölu á ákveðnum bókum er
ekki að ræða. Huglækningar selj-
ast einna mest. Guðrún frá Lundi,
Kristmann og Élinborg seljást all-
vel, Öldin átjánda, sömuleiðis ög
samtal Matthíasar við Pál fsólfsson
fer vel af stað.
„Altid glad"
Þorvaldur Sigurðsson í Fróða
sagði of snemmt að koma með get-
gátur um gróða eða tap. ,
— Eg gæti trúað, að salan yrði
í meðallagi, tæpast verri, sagði
Þorvaldur. — Fólk er ekki farið að
hugsa mikið um bókakaup enn.
Það eru helzt krakkabækur, sem
seljast á þessum tíma. Einstaka
bækur eru þó keyptar strax í nóv
ember, en það eru bækur, sem
seljast á hverjum ái’stíma. Eg hef
ekki orðið var við, að útgefendur
séu neitt óttaslegnir. Sjálfur hef
ég engar áhyggjur. „Jeg er altid
glad, om jeg penge har eller ikke“,
eins og Danskurinn segir. Bóka-
verðinu hefur verið haldið niðri
svo það er alveg á takmörkunum
að borga kostnað. Eg held, að fólk
fái ekki betii gjafir handa kunn-
ingjum sínum fyrir jafn lítið verð.
Það væri þá helzt eitthvað skran,
i .

> ’ j
L-V 4: Éfc.J
í M ?■ „>

óekta stáss, sem kostar venjulega
meir en meðal bók. Framboðið er
sennilega meira en nokkru sinni
fyrr. í rauninni er það of mikið.
Það fer ekfe hjá því, að einhverj-
ar bækur vei'ði útundan á markaði,
ög það geta allt eins vel orðið bæk
ur, sem eiga skilið að vera lesnar
og geymdar eins og aðrar, sem
verðskulda þetta hvorugt. En ég
vildi taka' undir það, sem einn
sveitabóndi sagði við mig. — Að
setjast niður 'og lesa góða bók, það
er fín sjcemmtun.
150 bækur
«
— íslenzku bækurnar seljast
jafnt og þétt, sagði Steinar Guð-
jónsson, verfclunarstjóri í bókabúð
Snæbjarnar Jónssonar. — Það hef
ur ekki komið stórsala á neinni sér
stakri. En Huglækningar eftir Ólaf
Tryggvason hafa selst vel. Bæk-
urnar eru enn að koma á markað-
inn. Það kom mikið í gær og morg-
un, og eitthvað á eftir að koma.
Annars virðist mér, að útgefendur'
séu heldur fyrr á ferðinni en vant
er. Nú eru um 100 nýjar bækur
komnar út og um 50 barnabækur
þar að auki. Eftir þessa helgi má
gera ráð fyrir að lifni yfir sölunni.
í erlendum bókum er vaxandi sala.
The Bridge on the Drina eftir Ivo
Andric, júgóslavneska Nóbelsverð-
launahöfundinn, hefur selzt mikið.
Sama er að segja um Mila 18, en
það er ný skáldsaga eftir Leon Ur-
is, þann, sem skrifaði Exodus. Ice-
land reluctant Ally, bók útgefin í
Bandaríkjunum, sem fjallar um
samskipti íslendinga og Banda-
i'íkjamanna frá því að bandaríski
herinn kom hér á stríðsárunum og
fram til þessa dags, er uppseld.
Upphæðirt stendur
— Vertíðin er slæm, sagði Gunn
ar Einarsson í Leiftri, — á maður
ekki að segja það, þegar um er
spurt? En ef ég á að segja eins
og er, þá held ég, að bækur seljist
nú eins og að undanförnu. Þótt
margt sé um varning, sem fólk
vildi kaupa til jólagjafa, þá er
flest svo dýrt, að menn hafa illa
efni á að kaupa það, enda hafa
flestir í mörg horn að líta, þegar
þeir ætla að fara að gefa jólagjaf-
ir. Þegar kaupgetan er af skornum
skammti, verður á það að líta, að
hægt er að kaupa fallega og vand-
aða bók, sem ánægja er að gefa og
þiggja, fyr'ir upphæð, sem mundi
•hrökkva skammt til annaira kaupa.
Hér hefur orðið samdráttur í bóka-
markaði, þannig að eintakafjöldi
seldra bóka hefur minnkað nokk-
uð. Hins vegar verja menn álíka
fjármagni til bókakaupa. Þetta hef
ur orðið til þess, að upplög bóka
hafa minnkað. Bókaverðið hefur
hækkað meir en útgefendur vildu.
Þó eru íslenzkar bækur sízt dýrari
en erlendar bækur af fyrsta upp-
lagi, seldar hér. Erlendar bækur
eru að vísu ódýrari, þegar búið er
að endurprenta þær mörgum sinn-
um, en við eium alltaf með fyrstu
upplög. Eg geri ráð fyrir, að bóka-
framboðið sé heldur minna en í
fyrra. En um það er erfitt að full-
yrða að svo- stöddu. Það kemur í
ijós eftir miðjan þennan mánuð.
Full búS
— Útlitið er gott, sagði Þorvarð
ur Magnússon, verzlunarstjóii í
bókabúð Kron. — Salan er fylli-
lega eins mikil og um þetta leyti
í fyrra. Engin stórsalá á ákveðnum
bókum enn sem komið er. Fólk er
að athuga þetta. En búðin er full
af fólki. Hér er í nógu að snúast.
Bjartsýnismaður
— Eg er ekkert svartsýnn,
sagði Oliver Steinn hjá Skuggsjá.
— enda mundi ég ekki gefa út
bækur, ef ég væri það. Án efa
verður mikið útundan af bókum
á markaði í ár. Það er heldur ekk-
ert nýtt. Markaðurinn hefur lengi
verið yfirfullur. Þvi segi ég, það
þarf bjartsýnismenn tii að gefa út
bækur. En ég veit ekki til, að út-
gefendur séu hræddir við sam-
drátt. Sjálfur er ég ósmeykur. Eg
geri ráð fyrir, að sölumagnið verði
svipað og undanfarin ár, en skipt-
ingin er alltaf óviss. Bækur eru
nokkuð fastar í sessi, þannig að
vissu magni af þjóðartekjunum er
vai'ið til að kaupa þær árlega. En
meðan markaðurinn er yfirhlaðinn,
verður alltaf eitthvað af bókum,
sem gera ekki í blóðið sitt. Og þá
er að taka því. — BÓ.

w

ÁA .

ráfs
ster