Tíminn - 01.08.1962, Blaðsíða 16

’E_______<t.

Miðvikudagur 1. ágúst 1962
173. tbl. 46. árg.
Annað slysið varð um helgina
Mótmæli
sjómanna
Gerðardómurinn í deilunni
um hlutaskiptin á síldveiðum
hefur víða vakið mikla
óánægju sjómanna, enda fá
þeir samkvæmt honum mun
lakari hlut en áður.
Frétlaritarar blaðsins á síldar-
stöðunum hafa greinilega vorðið'
varir við þessa óánægju, sérstak-
lega eftir að menn fóru að átta
sig á, hver eru hin raunverulegu
aðalatriði dómsins. M. a. fékk blað
ið í gær eftirfarandi afrit af bréfi
frá skipshöfnum 12 skipa á Raufar-
höfn til sjávarútvegsmálaráðherra:
Hr. sjávarútvegsmálaráðherra,
Emil Jónsson, sjávarútvegsmála-
ráðuneytið, Reykjavík.
Skipshafnir á undirrituðum bát-
um, sem eru staddir á Raufarhöfn,
föstudaginn 27. júlí 1962, vilja
bera fram harðorð mótmæli gegn
úrskurði gerðardómsins á síldar-
samningum.
Skipverjar mb. Helga RE 49, skip-
verjar mb. Leifur Eiríkss. RE 333,
Danir óttast
markaðshrun
Kaupmannahöfn, 31. júlí.
Danir fóru þess á leit í dag við
stjórn V-Þýzkalands, að hún kæmi
í veg fyrir markaðshrun, sem yrði
við hömlur á útflutningi Dana á
eggjum til V-Þýzkalands. Ber-
lingske Aftenavis skrifar, að þetta
séu hættuleg frumviðskipti Dana
við EBE. Stöðvunin á eggjaútflutn
ingi Dana til V-Þýzkalands sé orð-
ið skóladæmi um það, hvernig
landbúnaðarskipulag EBE getur
Framh. á 15. síðu.
skipverjar mb. Smári ÞH 59, skip-
verjar mb. Víðir II GK 275, skip-
verjar mb. Valafell SH 157, skip-
verjar mb. Eldey KE 37, skipverj-
ar mb. Hávarður ÍS 180, skipverjar
mb. Gjafar VE 300, skipverjar mb.
Fagriklettur GK 260, skipverjar
mb. Steingrímur trölli ST 2.
Drápu
jafn-
aldra
Einkaskeyti frá Kaupmanna
höfn, 31. júlí. — Fjórtán ára
drengur, Jens Christian Pet-
ersen, fannst s. I. nótt myrtur
í Randers. Tveir félagar hans,
14 og 16 ára gamlir, hafa ját-
að á sig morðið. Aðdragandi
þessa glæps er óskiljanlegur
og hræðilegur.
Drengirnir tveir segja, að þeir
hafi ekki ætlað að drepa Jens
Christian, þeir ætluðu aðeins að
deyfa hann ofurlítið, svo að hann
yrði meðfærilegri. Þeir tældu hann
með sér á leikvöll, þar sem þeir
slógu hann niður með hamri og
bundu fyrir augu hans. Þeir slógu
hann fimmtán sinnum með hamr-
inum, og þegar þeir sáu, að þeir
höfðu gengið að honum da-uðum,
földu þeir líkið í hálmi og flýðu
heirn til sín.
Sá yngri sagði heimaíólki sinu
Framh. á 15. síðu.
Fyrir nokkrum dögum var skýrt
frá því hér í blaðinu, að bíll hefði
farið út af veginum skammt frá
ísafirði, er hann var að koma frá
Arnardal. Það er trú manna á
þessum slóðum, að þarna verði
alltaf þrjú slys í einu, og á sunnu-
daginn varð annað slysið að þessu
sinni, en óhugur er kominn í
menn, og beðið er eftir því þriðja.
Um klukkan fimm á sunnudag-
inn var Veturliði Veturliðason frá
Úlfsá á leið milli Súðavikur og
Hamarsins, þegar hann allt í einu
fór að finna brunalykt í bílnum,
sem hann ók. Fór hann út úr og
ætlaði að líta inn í vélarhúsiðl en
I þá var allt orðið svo heitt, að
hann gat ekki opnað húsið.
Veturliði lét þá samferðafólk
sitt fara út úr bílnum, en alls
| voru 5 manns í bílnum, að bílstjór
j anum meðtöldum. Eldur var í vél-
j arhúsi bílsins, og breiddist hann
, mjög öit út. Réði fólkið ekki við
1 neitt og brann bíllinn til kaldra
kola á stuttri stundu. Bæði fram-
dekkin brunnu undan bílnum og
einnig brann öll klæðning innanj
úr honum. Eldurinn stöðvaðistj
rétt framan við afturhjólin, og
varð það til þess, að eldurinn
komst ekki í benzíngeyminn, en
hefði það gerzt, myndi bíllinn
hafa sprungið í loft upp. Hann
mun þó vera gereyðilagður eins og
hann er núna, enda var hitinn svo
mikill, að allt bráðnaði, sem bráðn
að gat.
Eigandi bílsins var Valdís Vetur-
liðadóttir, og hafði hún nýlega
keypt hann frá Hafnarfirði. Val-
dís er rúmlega tvítug, og tók fyrir
skömmu meirapróf og var leigu-
bílstjóri á ísafirði, önnur tveggja
kvenna, sem þann starfa stunda
þar. Faðir Valdísar hafði fengið
bílinn að láni á sunnudaginn til
þess að aka í til Álftafjarðar.
Enn er ókunnugt um eldsupptök.

Svona Ieit bíllinn út eftir brunann. (Ljósm-: Í.J.).
Síldar víða vart
I gærkveldi voru nokkur
skip að fá góð köst 30 mílurj
norðaustur úr Langanesi. Síld
arleitarskipin voru öll að leita
síldar. Fanney fann föluverða
síld á Þistilf jarðardýpi í fyrra
kvöld, en í gær var Pétur Thor
steinsson að leita á Húnaflóa.
Þar eru skilyrði sögð góð nú
sem stendur, og nokkuð mikið
þar af síld. Ægir hafði einnig
orðið var við mikla síld á
Reyðarf jarðardýpi.
1 gær og fyrrinótt fengu nokk-
ur skip góð köst vestur og út af
Siglufirði. Þá fékk Sæfari 1150
mál og tunnur í einu kasti, Rán
ÍS 1000 og Víðir II. svipað magn,
einnig í einu kasti.
Veður var sæmilegt í gærkvöldi
á miðunum fyrir norðan, austan
kaldi, en þó ekki svo mikið, að
tefði fyrir veiðum. Dofri frá Pat-
reksfirði hafð fengið mjög gott
kast út af Langanesi, og heyrðist
hann bjóða Straumnesi, að koma
og hirða úr nótinni. Af þessu
mátti ráða, að veður var sæmi-
legt.
Síldarbræðslan hefur gengið
mjög vel á Raufarhöfn í sumar.
Löndunarbið er þar komin nið-
ur í 12 til 18 tíma.
t gærkvöldi komu tveir bátar
til Eskifjarðar með bræðslusíld.
(Framhald á 15 sfðu)
Ný skáldsaga úr
blaðaheiminum
Komdu kötturinn Branda
//
//
Kjartan varðstjóri hjá
slökkviliðinu hringdi til
okkar í gær og sagði, að
kötturinn Branda væri
horfinn. Við hittum Kjart-
an að máli eftir hádegið og
spurðum hvort þeir væru
búnir að heimta kött sinn.
— Nei, sagði Kjartan. Það
hefur ekkert til hans spurzt;
það liggur við sorg hjá okkur
út af þessum missi.
— Hvenær hvarf kötturinn?
— Hann sást síðast í gær-
morgun.Þetta var kettlingsgrey
frá þvf í vor, en hann var orð-
inn stór og sprækur, fór hér
suður um alla garða, og krakk-
ar voru farnir áð taka hann.
Það er stutt síðan strákar
komu.meg hann hingað. Þeir
höfðu tekið hann af öðrum
strákum vestur á Hólavalla-
götu, en nú er ég farinn að
óttast um köttinn.
— Hvernig litur hann út?
— Hann er grábröndóttur
og þekkist vel á eyrnasne^lun-
um. Þeir eru harðir og hár-
lausir. Auk þess var hann með
hvítan borða um hálsinn, merkt
ur Slökkvistöðinni.
— Af hverju er kötturinn
hárlaus > á eyrunum?
— Hann lentj í eldsvoða. —
Þann 14. maí í vor kviknaði í
skúr á Digranesvegi 48. Skúr-
inn hafði lengi verið mannlaus
og ekkert kvikt i honum nema
flækingsköttur, sem hafði lagt
þar. Hann hafði komið þess-
um kettlingi út og líklega far-
ið inn til að sækja hina, því
við fundum kettlingshræ í
rústunum. Vig tókum þennan
í fóstur, daufan og illa hald-
inn, brunninn á eyrunum. Það
var náð í brúðutúttu til að
sprauta ofan í hann mjólkinni,
og svo fengum við fisk hjá
Steingrími til ag fóðra hann.
Það var ákveðið verkefni að
elda fisk í köttinn, tvisvar til
þrisvar á sólarhring.
Slökkvilismenn voru allir
mæddir yfir missi kattarins
Bröndu, og þeir biðja hvern,
sem kynni ag verða hans var
að skila honum á stöðina.
Hættumar eru svo margar fyr-
ir litinn villuráfandi kött, sem
hefur misst sína nánustu.
: spennandi, 241 bls. að ?tærð.
Brauðið og ástin heitir anna, sem höf. þekkir harla vel.
skáldsaga eftir Gísla J. Ást-, ^in er jbráðfyildin ,á köflum og
þórsson ritstjóra, sem var að
koma út hjá Almenna bóka-
félaginu, og er hún ágústbók g|gg
félagsins.
Brauðið og ástin er Reykjavíkm'
saga, sem gerist rétt fyrir heims-
styrjöldina síðari. Aðalpersónurn-
ar eru ungur blaðamaður og unn-
usta hans, Birna Jónsdóttir, stúlka
úr verklýðsstétt og framarlega í
verkalýðsbaráttunni. í sama mund
og þau ætla sér að ganga í hjóna-
band skellur á mikig verkfall.
Unnustinn neyðist til að rita í
blað sitt magnaðar greinar gegn
verkfallinu og foringjum þess og
kemst fyrir þá sök í allóþægilegar
kringumstæður, þó að nokkuð
raknj úr að lokum fyrir aðstoð
hins' óviðjaínanlega Gríms, rit-
stjóra blaðsins.
Brauðið og ástin sýnir lesand-
anum inn í ýmsar stofnanir í
borginni, þar sem hann hefur e.
t.v. ekki verið kunnugur áður, svo
sem ritstjórnarskrifstofur blað-
GÍSLI ÁSTÞÓRSSON