Tíminn - 16.08.1962, Blaðsíða 13

2. síðati
túlkun þeirra á hugtakinu, skipt-
ir öllu að ráða bezta, þ. e. a. s.
dýrasta starfsliðið, leikara og
leikstjóra með risalaun, ljósmynd
ara, hárgreiðslumenn og klæð-
skera, sem eru efstir á verðlist-
anum. Sumt af þessu fólki er
raunverulega mjög gott, en ann-
að er ekkert nema tekjuháir
svindlarar. En þetta skipulag hef
ur í för með sér, að enginn lít-
ur á myndina sem heild, allir
vilja ota sér og sínu framlagi
fram. Á þennan hátt er listrænni
einingu svipt af myndum, sem þó
vilja láta taka sig alvarlega, og
fram kemur þessi slétti, útþynnti
blær, sem einkennir svo margar
amerískar kvikmyndir. Hver tog-
ar í sína átt, og sá, sem ekki er
vanur þvi að toga neitt, verður
sundurtogaður af öllum hinum.
Dæmi um þetta er hárgreiðsla
mín í myndinni. Eg hef í höfuð-
dráttum haft sömu hárgreiðslu
alla ævi, og ég var „uppgötvuð"
með hana, en nú^átti að „upp-
götva“ mig aftur. Bezti, þ. e.
dýrasti hárlagningamaður í
Hollywood, var þá í London að
greiða Elizabeth Taylor í Kleo-
pötru. En hún var sjúk, og það
var sent skeyti eftir honum. Hann
kom, sá og „uppgötvaði“ mig
(hann hafði aldrei heyrt talað
um mig áður eða séð mig í mynd)
andlit mitt og stórkostlega mögu-
leika mina, hæfileikana, hárið.
Hárgreiðslan var auðvitað óhæf.
Henni varð að breyta, hún skyldi
skapast af honum. Hann safnaði
innstreymi í nokkra daga, færði
svo lokkana til og tókst að brenna
hárið smjörgult. Þegar hann fór
aftur komst ég að því, að hann
hafð'i ekki lesið handritið að
myndinni, hann vissi ekkert um
hlutverkið, ekkert um þá konu,
sem átti að bera sköpun hans, og
sem hárgreiðslan átti að stuðla
að að móta.
Svipað átti sér stað með bún-
ingana. Þetta var stórmynd, þar
af íeiðandi urðu að vera fjöl-
breyttir búningar bæði fyrir mig
og Glenn Ford. í hverju nýju at-
riði höfðum við ný föt. Búning-
ar mínir áttu að vera beztir, þ. e.
dýrastir. Þeir sneru sér til Jean
Dessés í París. En honum var
bara ætlað að annast vinnuna,
sérstakur svissneskur tízkuteikn-
ari var fenginn til að teikna
kjólana þrjátíu. Jean Dessés var
trúlega ánægður með viðskipt-
in, en um leið dálítið særður.
Hann vann verkið mjög illa. Þeg-
ar farið var að leika í Hollywood
gátu fatasérfræðingarnir hjá
MGM auðvitað ekki notað verk
þeirra Dess'és og Svisslendings-
ins. Eg fékk algérlega nýja bún-
inga. Það er á þennan hátt, sem
myndir MGM verða dýrar og
lélegar.
Óþægileg fortíS
— Eg hef tvo samninga vestra,
annan við MGM, hinn við Mirisch
Company, óháðan framleiðanda.
í báðum samningunum finnst á-
kvæði, sem gefur mér rétt til að
samþykkja söguna. Samþykki ég
hana ekki, þarf ég ekki að vera
með. Eg hef þegar neitað tveim
ur handritatillögum í ár. Eg mun
aldrei framar samþykkja neina
hugmynd frá MGM, og þess
vegna þarf ég aldrei framar að
gera mynd hjá því fyrirtæki. Eg
veit núorðið, að við að lesa hand-
rit frá MGM, þarf ekki hugar-
flug leikara, heldur pókerspila-
manns. Leiki ég aftur í amerískrj
mynd, verður það hjá Mirisch
Company, og þá helzt í Evrópu.
„Fjórir reiðmenn Opinberunar
bókarinnar" tilheyra óþægilegri
fortíð. En óþægilegir atburðir
gefa gagnlega reynslu.
Eftir frumsýninguna i París
birtist í franska vikublaðinu
L’Expresse löng grein, þar sem
kvikmyndagagnrýnandi einn
gerði óhemju djúpsæja greiningu
á litatáknum myndarinnar: að í
raun og veru fjallaði hún um
baráttu þess græna gegn því
rauða, baráttu dauðans gegn
blóðinu. Sumir franskir gagnrýn-
endur telja Minnelli vera séní. í
Cahier de Cinema var sagt að
myndin væri listrænn hápunktur
hans, hún bæði sameinaði og
næði hærra en öll hans fyrri
listaverk. Enska tímaritið Sight
and Sound átti viðtal við Minn-
elli um frönsku dómana, og þar
var hann nógu hreinskilinn að
láta í ljós „skelkaða vantrú" þeg-
ar hann heyrði, hve Frakkar
teidu hann hafa gert góða hluti.
Eg fyrir mitt leyti lít svipað
á. Finnist einhverjum ég hafa
gert eitthvað gott í þessari mynd,
er það ekki mér að þakka. Sé
ég léleg, er það heldur ekki mér
að kenna. Eg segi eitthvað svip-
að og stendur framan við amer-
ískar myndir- — Öll líking milli
mín og hlutverksins er einungis
tilviljun — og skiptir mig engu
nú orðið.
Bændafundur
Framhald ai 8 síðu.
vara, en áður hefur verið gert,
enda er nú svo komið, að margir
bændur þUrfa að greiða æ stærri
hluta af þurftarlaunum sínum til
þess að standa undir þessum kostn
aði. Hefur þetta leitt til þess, að
landbúnaðurinn er nú orðinn al-
gjörlega ósamkeppnisfær um
vinnuafl þjóðarinnar og fjármagn,
til nauðsynlegustu uppbyggingar.
Auðsær samdráttur í land-
búnaSi fyrir dyrum
Vegna hins óhagstæða lánakerf-
is, er landbúnaðinum er nú
skammtað af hendi þjóðfélagsins
og síminnkandi stuðnings við rækt
un og annað uppbyggingarstarf, er
óhugsandi fyrir efnalítið fólk að
stofna til sjálfstæðs búskapar.
Þetta allt, sem hér hefur verið
sagt hefur stuðlað að því að þrýsta
þeim bændum og bændafulltrúum,
sem setið hafa þennan fund, til
aukinnar samstöðu, um málefni
stéttarinnar, án tillits til stjóin-
málaskoðana, því þeir hafa þegar
sannfærzt um það, að án raun-
hæfra leiðréttinga á málefnum
þeirra væri fyrir dyrum alvarleg-
ur samdráttur í landbúnaðinum,
sem hafa mundi í för með sér ó-
fyrirsjáanlegar afleiðingar, fyrir
þessa elztu undirstöðuatvinnugrein
landsins, — samdrátt, sem hag-
fræðingar nútímans á íslandi virð-
ast nú telja eitt af sínum höfuð-
viðfangsefnum að stuðla að á sviði j
efnahagslífsins. Til áréttingar fyr-
ir þessum kröfum töldu bændur
sig tilknúða, með þessum einstæða
alvöruþunga fundi, að leggja
fram sinn skerf til að styðja Stétt-
arsamband bænda í baráttu þess
fyrir leiðréttingu á afurðaverði
bænda síðastliðið haust, er fulltrú-
ar bændastéttarinnar gerðu rök-
studdar kröfur um, er náðu þó
ekki fram að ganga.
SölustöSvun er óyndisúrræSi,
sem þurft getur þó aS beita
Er það vissulega von þeirra
bænda, er að þessum fundi standa
að skilningur neytenda of forráða-
manna þjóðfélagsins verði meiri í
þessum málum nú, en verið hefur,
svo til þess óyndisúrræðis þurfi
ekki að grípa, sem sölustöðvunar
þessarar þýðingarmestu neyzlu-
vara þjóðárinnar er. Slíkar aðgerð-
ir mundu aldrei verða neitt til-
hlökkunarefni fyrir þjóðina.
Framhald af 2 síðu
að hverfa — þetta cr mynd frá
því fyrír viðreisn. Þetta kjör-
tímabil hefur ekki veriS ráðizt
í neina stórframkvæmdir eins
og fyrri kjörtímabil síSustu ára
tugi — sbr. virkjanirnar við
Sogi'ð, Áburð.arverksmiðjuna og
Sementsverksmiðjuna. í blað-
inu í gær var gerð glögg grein
fyrir því í ritstjómargrein,
hvert ástandið er í vegamálun-
um. íbúðabyggingar hafa stór-
lega dregizt saman og er það
marg sannað með opinberum
tölum. Húsnæðisskortur er far-
inn að standa sjávarþorpum fyr
ir þrifum. Vill Mbl. ekki upp-
lýsa, hvað hafi verið byggðar
margar íbúðir í t. d. Vest-
mannaeyjum og Hafnarfirði á
s. 1. ári? — Lífskjör manna
hafa aldrei verið bágari en nú,
hlutur unga fólksins þó lang
verstur.
Er ekki hæpið fyrir Mbl. að
vera að bregða upp gömlum
myndum af íslenzku þjóðlífi
„viðreisninni“ til lofs?
Sönderborg
Framhald á 13 síðu
heimasveit frjálsrar þjóðar. —-
Það er svo sem engin tilviljun,
að aðalvegi umhverfis skólann
hefur verið valið nafnið Frelsis
leiðin, og við þessa götu Fri-
hedsalleen býr landinn okkar
og fjölskylda hans, þarna í frið
sælum reit í skjóli skógarlund
ar og með nokkur ávaxtatré í
garði, rósarunna á beðum og
sitt af hverju sælgæti í mold
og ofan hennar, sem hjónunum
Jóni og Ketty þóknast að
rækta, til arðs og yndis.
Ég sagði, að það væri hlut-
skipti Jóns að gegna kennslu
í íþróttum. En þetta er ekki
eina hlutverkið. Kennslan nær
einnig til bóklegra greina og
sitt af hverju segir hann nem-
endum sínum um sögueyna í
norðri, landslag hennar, fólkið,
sem þar starfar, um menntun
þess og menningu fyrr og síðar.
Það er máske þess vegna m a.
að nemendur hans hafa stund-
um flokkazt til íslands — eink-
um í þá daga er hægt var að
heimta svo mikil daglaun hér,
að sumardvöl við sveitastörf á
íslandi borgaði fargjöldin og
eftir varð svipað og ef heima
hefði verið unnið.
Hér hafa nokkrir íslendingar
stundað nám — ekki margir —
en þeir hafa heimsótt þessa
stofnun í bæði stórum og litl-
um hópum.
Sumarskólinn var í fullum
gangi, er ég dvaldi þarna í önd-
verðum júlí í sumar. Að vetr-
inum eru hér bæði piltar og
stúlkur, en að sumrinu aðeins
kvenfólk. Vetrarskólinn er frá
3. nóvember til 28. marz, en
sumarskólinn frá 3. maí til 28.
júlí. Og svo eru stuttu nám-
skeiðin, stundum samtímis
skólahaldi, en aðallega utan
skólatíma. Þegar ég dvaldi
þarna, hafði ungmeyjakór Ríkis
útvarpsins danska dvalið á
staðnum nokkra daga til hress-
ingar og heilsubætis og svo til
þess að læra nokkuð nýtt. Allir
geta eitthvað lært, sem þangað
koma.
Trúlofunarhringar
Fllót afgreiSsla
GUÐM ÞORSTEINSSON
gullsmiður
Bankastræti 12
Sími 14007
Sendum gegn póstkröfu
^nsflýsið í Tímanwm

BUXURNAR
N?TT AMERfSKT EFNl
AMERÍSKA SNIÐIÐ
HEKLA • AKUREYRl
IÐNAÐARDEILD SÍS
SÖLUDEILD
SÍMI 1197J.17Q8Q
VARMA
PLAST
EINANGRUN
Þ Þorgrlmsson & Co
Borgartúni 7 Símt 2223b
Leiguflug
Sími 20375
Kaupum málma
hæsta verði
Arinbjörn Jónsson
Sölvliólsgötu 2 • Sími 11360
Laugavegi 146 — Sími 11025
Höfum til sölu i dag og næstu
daga:
Volksvvagen af öllum árgerðum
með alls konar greiðsluskilmál-
um.
4ra og 5 manna bíla í mjög fjöl-
breyttu úrvali með afborgunar-
skilmálum og í mörgum tilfell-
um mjög góðum kjörum.
6 manna bíla nýja og eldri með j
alls konar greiðsluskilmálum. 1
Bifreiðii við allra hæfi og
greiðslugetu
Auk þess bendum við yður sér-
staklega á:
Opel Rekord 1962, ekinn 16000
km.
Volkswagen 1962 sem nýjan.
Ford Taunus 1962, ekinn 14000
km. |
Opel Caravan 1959.
RÖST hefur áreiðanlega réttu ;
bifreiðina fyrir yður.
Við leggjum áherziu á góða j
þjónustu. fullkomna fyrir-
greiðslu og örugga samninga ;
Leitið upplýsinga hjá okkur um
bflana.
Skoðið hjá okkur bílana.
Þér ratið leiðina til RASTAR
RÖST s/f
Laugavegí 146 — Sími 11025
T f M I N N, fimmfcudaginn 16. ágúst 1962.
13