Tíminn - 25.11.1962, Qupperneq 6

Atakaþing
Ársþing Alþýðusambands
íslands vekur jafnan allmikla
athygli, og oft gerast þar tíð-
indi nokkur. Svo hefur enn
orðið á þingi því, sem nú
er nýlokið. Því höfðu menn
raunar búizt við, en varla
hinu að eftirspil þeirra at-
burða afhjúpaði svo greini-
lega, sem raun er á orðin, fyr
irætlanir og innræti þeirra
flokka og forystumanna, sem
þar hafa löngum háð og heyja
illvlgasta glímu. Það ber þó
mest að harma, að þróttur
og þingtími hefur enn einu
sinni eyðzt í hatrammar inn-
byrðis deilur í stað einbeit-
ingar að kjaramálum og bar-
áttu fyrir bættum hag laun-
þega. Enginn vafi er heldur
á því, að það var ósk og vilji
stjórnarflokkanna að kynda
sem ákafast slíka ófriðarelda
til þess að freista þess að
draga úr réttmætri gagnrýni
á ófarnað stjórnarstefnunn-
ar. Sem betur fer hefur það
þó ekki tekizt nema að litlu
leyti.
HafursHMar kvntir
Óþarft er að rekja hér ýt-
arlega aðdraganda átaka
þeirra, sem í þetta sinn urðu
á Alþýðusambandsþingi.
Hann er alþjóð kunnugur.
Togstreyta hefur lengi stað-.
ið um það, hvort Landssam-
bandi verzlunarmanna skyldi
veitt innganga í ASÍ, en hin-
ar langvinnu illdeilur um völd
in í ASÍ höfðu um sinn bi.rzt
í þeirri mynd.
Effir að þrír menn í Félags
dómi kváðu upp þann úr-
skurð, a?j ASÍ væri skylt að
taka LÍV Inn með fullum
réttindum, voru haturseld-
arnlr kyntir óspart í blöðum
kommúnista og íhaldsins, og
kom þar Ijóst fram, að komm
únistar vildu hafa dóminn
að engu og láta þingið ganga
gegn honum,. ef þelr hefðu
bolmagn til, en íhaldið túlka
hann miklu víðtækar en
efni og dómsorð stóð til og
láta hann svipta ASt öllum
félagslegum ð.kvörðunarrétti
um kjörbréf LÍV Var bannig
með heitingum á báða bóva
fylkt til orustu, sem h’aut að
kljúfa og lama þessi heildar-
samtök alþýðunnar ef ekki
tækist að firra þessum stór-
vandræðum. Þanni? stóðu
málin, þegar þingið kom
saman.
nómnrri
Framsóknarmenn töldu —
eins og margir aðrir — að
dómur Félagsdóms orkaði
mjög tvímælis, svo að ekki
væri meira sagt. En dómur
er dómur, og þeir telja það
einn hyrningarstein réttar-
ríkis að hlíta dómum. Fram-
sóknarmenn á Alþýðusam-
Ein af mörgum atkvæðagreiðsl um á þingi Alþýðusambands íslands.
bandsþingi töidu því einboð-
ið, að þeim bæri að stuðla að
því, að leggja lið sitt til pess
að dómnum væri fullnægt á
þingi ASÍ og LÍV tekið inn
sem fullgildur meðlimur.
Þetta gerðu þeir, og réðu þar
úrslitum. Blöð stjórnarflokk-
anna viðurkenndu þetta dag
inn eftir, að þingið hefði fuil
nægt dóminum.
Þegar LÍV var komið inn í
ASÍ sem fullgildur meðiimur,
.: h.pr it ■ ulJtrúa Þetrra
greiðslu. en meirihlutí kjör-
bréfanefndar og bingsins
tajdi á þeim meinbaugi. svo
að ekki væri unnt að taka þau
gild að svo stödddu. og fengú
fulltrúar LÍV þingsetu með
málfrelsi og tHlögurétti en
ekki atkvæðisrétti.
Siðlaus mál-
meinbugir á kosningu eða (
kjörgögnum. Þessa staðreynd
um dóminn viðurkenndi Jón:
Sigurðsson meira að segia í|
ræðu á þinginu, og enginn i
hefur leyft sér þar að halda j
öðru fram. Það eru stjórnar-|
blöðin ein. sem hafa belgt!
sig upp í þessari ferlegu |
heimsku, og fyrst og fremstl
ráðizt að Framsóknarmönn-J
um með fáryrðum fyrir „lög-
brotin".
B
,is saaecl
0
V
8
Þá brá svo við, að málgögn
Sjálfstæðisflokksins og Al-
þýðuflokksins hófu upp óp
og ókvæðisorð og töldu, að
með þessari afgreiðslu kjör-
bréfanna hefði verið gengið
gegn dómnum, lög brotin og
æðsta dómsvald óvirt. Er sá
fáryrðavaðall svo ferlegur og
einstæðuir, að þetta siðleysi í
málflutningi hefur vakið
meira athygli síðustu daga,
en málið sjálft á þingi ASÍ.
Hver viti borinn maður og
hver einasti sæmilegur lög-
fræðingur í öllu landinu veít
þó vel, að dómurinn kvað að-
eins á um fullgilda inntöku
LÍV en haggaði að sjálfsögðu
í engu skýlausum rétti og
skyldu þings ASÍ til þess að
fjalla um kjörbréf iJV
eins og annarra fullgildra
meðlima á venjulegan hátt.
Sams konar afgreiðslu og
kjörbréf LÍV fengu, gat
hvert eina^ta fullgilt félag í
ASÍ fengið, og' hafa mörg
fengið fyrr og síðar. þættu
. Kommúnistar hafa einnigj
sent Framsóknarmönnum1
tóninn og Þjóðviljinn ræðstj
á Tímann fyrir það að halds ;
því fram, að það sé einn af
hyrningarsteinum réttarríkis,
að hlíta dómum og bætir við:
„Réttarríki byggist ekki á
slíkri hlýðni“. Þannig hafa
spjó,tin staðið á Framsóknar-
mönnum í þessu máli frá Dáð
um hliðum, og þeir una yel
á þeim rúmgóða millivegi, sem
verður miili þessara skefja-
lausu öfga.
Menn hafa verið að velta því
fyrir sér, hver sé htn raun-
verulega orsök fáryrðaupp-
hlaups Morgunbiaðsins gegn
Framsóknarmönnum, þar
sem blaðið telur þá margfalt
verri en kommúnista Skýr-
ingin blasir við og afhjúpar
Sjálfstæðisflokkinn enn einu
sinni. Forystumenn Sjálfstæð
sflokksins og svörtustu íhalds
öflin hafa lengi alið þann
draum að sundra verkalýðs-
samtökunum og lama þau.
Þeir þóttust sjá, ag nú kæmi
tækifærið. Þeir gerðu sér von-
ir um að kommúnistar mundu
fá þeim vilja sínum fram-
gengt á þingi ASÍ að hafa
dóminn að engu, og þegar
búið væri að leggja Alþ.samD.
í þá niðurlægipgu réttar-
brota, gæfi það afturhalds-
öflunum átyllu og r.ækifæri
til að kljúfa samtökin og
sundra þeim og lama i kiara-
baráttunni um langa hrið.
íhaldið hefur lengi notað
kommúnista í þessu skynl.
Áður fyrr notaði það liðsinnl
þeirra til þess að ná ASÍ úr
höndum Alþýðuflokksins Nú
átti að góðri og kunnri er-
lendri fyrirmynd að nota
kommúnista á hinn veginn
eins og stundjum áður — egna
bá eftir mætti ’til óbiigi,,ni og
nota síðan óbilgirni þeirra og
nnnin óhappaverk til pess að
kurla verkalýðssamtökin
sundur. Ofsóknarreiðin á
hendur Framsóknarmönnum
stafar af því, að beir komu
i veg fvrir það. að íhaldinu
tækist þetta og gerðu að engu
trompin, sem illvígasta aftur-
haldið vænti sér að þessu
sinni úr hendi kommúnista,
eftir að hafa hagað spilum
svo, að forystumenn Sjálf-
stæðisflokk'Sios töldu þetta
liggja á borðinu.

Með afstöðu sinm í máli
LÍV á Alþýðusambandsþingi,
hefur Framsóknarfulltrúum
tekizt áð gera þrennt. sem er
mjög mikilvægt:
1. Þeir komu í veg fyrir, að
kommúnistar kæmu fram
þeim yfirlýsta vilja sínum að
láta þing ASÍ hafa dómir.n
að engu og forðuðu Alþýðu-
sambandinu frá niðnrlæg-
ingu, sem hefði varpað þvi
varnarlausu fyrir úlfa svart-
asta afturhaldsins.
2. Þeir sáu um, svo sem ful!
sannað og viðurkennt er, að
dómi Félagsdóms værj full-
nægt á þingi ASÍ og tryggðu
LÍV full félagsréttindi í ASÍ.
UM MENN OG MALEFNI
eins og dómurinn kvað á um
og stóðu þannig í senn vörð
um lög og rétt o<r virðingu Al-
þýðusambands fsiands.
3. Þeir hindruðu að aftur-
haidsöflunum tækist sú ætl-
un að notfæra sér óbilgirni
kommúnista til þess að kljúfa
samtökin og björguðu bann-
ig Alþýðusambandinu í þetta
sinn.
Það varð þannig hlutverk
Framsóknarmanna eins og
stundum áður að standa á
milli öfganna ðg skipa máluin
til farsælla hurfs Fýrir það fá
þeir hróp frá báðum, en þeir
una því hlutskipti Vel.
4 f«mu bingi
Morgunblaðið vitnaði í Njál
bónda á Bergþórshvoli um
þetta mál og minnti á orð
hans: Með lögum skal land
byggja. Fór ekki á milli mála,
að ritstjórar blaðsins töldu
sig standa í sporum hans, er
þeir réðust að Framsóknar-
mönnum og sökuðu þá um lög
brot. Fyrst farið er að vítna
til fornra orða og atburða
má vel minna Morgunblaðið
á það. að fyrr hefur kastazt
i kekki á þingum á íslandl og
málalyktir orðið vmsar. Eitt
sinn var þine haldið. og æst,-
ust öfgar manna þar svo, að
við lá, að þingheimur berð-
ist. Þá voru málin seld i hend
ur manni, sem kvað svo á, að
menn skyldu hlíta lögum og
dómum og hafa ein lög og
báðir sýna nokkra sanngirni,
svo að ekki yrðu friðslit. Báð-
ir öfgaflokkarnir þóttust
sviknir af þeim úrskurði og
gerðu hróp og illyrði að þeím,
sem málunum skipaði. En
sagan hefur ekkí gert hlut
þess manns lítinn eða van-
metið bað starf, sem hann
vann. Mun svo enn fara.
•|/A<riirinn varSaífur
Átökín, sem enn einu slnni
hafa orðið á Albýðusambands
i bingi, minna hins vegar á, 1
hvíiíkum heljargreipum mis-
sættls og valdastreitu bessi
lífshagsmunasamtök vinnu-
stéttanna eru. í þetta sinn
höfðu Framsóknarmenn bol-
magn til þess að bægja frá
þeim yfirþyrmandi voða
og mættu menn hugleiðá
hvort sá styrkur milli öfg-
anna mundi ekki gera það
oftar væri hann efldur. 1
beim atburðum. sem nú hafa
skeð, hefur fólkið i Alþýðu-
sambandinu séð skýra mynd
af því. hvernig svartasta aft-
urhaldið i landinu hyggst
nota óbilgirni kommúnist.a
til þess að eyðileggja samtök-
in og gera þau máttlaus gegn
otvinnurekendavaldinu i
kiarabaráttunni. Það hefur
líka fengið augljósa vísbend-
ingu um bað. hvernis má
stýra fram hiá þeim voða. og
hvaða öfl það eru. sem nauð-
synlegast er að veita nægan
styrk til þess að halda öfgun-
um í skefium Fratnsókr.ar-
flokkurinn hefur í þessu efnl
varðað veginn.
6
T í M I N N, sunnudagurinn 25. nóv. 1962. —