Tíminn - 04.12.1962, Síða 7

Útgefandi: FRAMSÓKNARFLOKKURINN
Framkvæmdastjóri: Tómas Arnason Ritstjórar: bórarinn
Þó.rarinsson (áb), Andrés Kristjánsson, Jón Helgason og Indriði
G. Þorsteinsson Fulltrúi ritstjórnar: Tómas Karlsson Auglýs-
ingastjóri: Sigurjón Davíðsson Ritstjórnarskrifstofur i Eddu-
liúsinu. Afgreiðsla. auglýsingar og aðrar skrifstofur í Banka-
stræti 7. Símar: 18300—18305. — Auglýsingasími: 19523 Af-
greiðslusími 12323. Askriftargjald kr 65.00 á mánuði innan-
lands. t lausasölu kr. 4.00 eint. — Prentsmiðjan Edda h.f, —
Vonsvikið
ofstækisíhald
Flestöll stjórnmálaskrif Morgunblaðsins bera því ljós-
an vott þessa dagana, hve sárt forvstumönnum Sjálf-
stæðisflokksins svíður það að hafa misst af tækifærinu
til þess að kljúfa Alþýðusamband íslands. Morgunblaðið
virðist ekki geta látið af þeim marghrakta þvættingi, að
brotið hafi verið gegn dómi Félagsdóms á Alþýðusam-
bandsþingi, þó að öll þjóðin viti, að Mbl. getur ekki
fengið stuðning eins einasta sæmilegs lögfræðings í land-
inu við þá fullyrðingu.
Þetta mál er ofur ljóst orðið. Dóminum var fullnægt
með því að taka fyrir kjörbréf LÍV til meðferðar í kjör-
bréfanefnd eins og annarra fullgildra félaga í samtökun-
um, sem til þings komu. Til þess hafði þing ASÍ ekki að-
eins lögverndaðan rétt. sem dómurir.n hreyfði að sjálf-
sögðu ekki við, heldur bar beinlinis sKylda til þess sam-
kvæmt dómnum og félagslögum. Við athugun kjörbréfa
kom strax í ljós, að nokkrir meinbugir voru á, t. d. sást
það strax um Verzlunarfélag Hafnarfjarðar, sem ekki
iiafði fullnægt reglum um fundarhöld. Þar sem um ný og
g-eysifjölmenn samtök var að ræða, þurfti að bera saman
félagaskrár við skrár annarra félaga ASÍ, en slíkt var
ógerningur á .þessu þingi.
Kjörbréfanefnd lagði því til að fresta afgreiðslu kjör-
bréfanna en veita fulltrúum LÍV fundarsetu með mál-
frelsi og tillögurétti. S.líka afgreiðslu gat hvert einasta
fullgilt félag í ASÍ fengið og hafa ýmis fengið fyrr og
síðar. Þessi afgreiðsla kjörbréfanna virðist ofur eðlileg
eins og á stóð, en getur auðvitað orkað tvímælis eins og
flest annað, en rétt og skyldu þingsins til þess að fjalla
um kjörbréfin á sjálfstæðan og ákvarðandi hátt dettur
engum í hug að vefengja nema nokkrum þverhausum
stjórnarliðsins.
Þing ASÍ hafði á þriðja dag karpað um kjörbréf ann-
srra sambandsfélaga, á undan kjörbréfum LÍV, og sýnir
það gerla, að slíkt verður oft og einatt hlutskipti full-
gildra félaga á þingum ASÍ.
Stjórnarliðið, sem vildi svipta þingið rétti til að af-
greiða kjörbréf LÍV á sjálfstæðan hátt, lagði meira að
segja sjálft til, að felld yrðu tvö kjörbréf fullgilds félags
af Suðurnesjum, af því að talið var að vantaði nokkrar
kiukkustundir upp á ákveðinn frest til fundarboðunar.
jafnvel þó að sannaðist, að það stafaði af seinkun á skeyti
hjá landsímanum. Þannig vildi stjórnarliðið sjálft víkja
til hliðar kjörbréfum fullgilds félags og hafði auðvitað
fullan rétt til að leggja það til, alveg eins og þingið hafð’
fullan rétt til þeirrar afgreiðslu kjörbréfa LÍV sem það
við hafði.
Sannleikurinn er sá, að í ofstæki sínu og ákafri
löngun til að fá átyllu til að kljúfa ASÍ eru forkólfar
Sjálfstæðisflokksins hreinlega uppvísir af því að hafa
túlkað dóm Félagsdóms á algerlega löglausan hátt r-
fallið í svipaða gryf ju og kommúnistar, sem vildu hafa
hann að engu. Framsóknarmenn fóru hina réttu leið
Þeir séu um, að dómnum væri fullnæat, og LÍV yrði
fullgildur aðili i ASÍ, en þeir vernduðu um leið félags
legan rétt ASÍ eins og dómurinn og öll lög ráðgera.
En ölJ framkoma og skrif stjórnarliðsins um þetta mál
eru sannanir fyrir því, að þessir menn vita og viðurkenna
ao dómnum var fullnægt og LÍV varð fullgildur meðlim
u’ ASÍ. Ef þeir viðurkenndu ekki að óómnum hefði ver
ið fullnægt. þá hefðu þeir notað tækifærið til að kljúfa
Alþýðusambandið. eða gert ráðstafauir sem venjulegar
eru til þess að framfylgja dómum Hvorugt gerði stjórn
arliðið, og þannig ómerkir það sín eigin orð um þetta og
viðurkennir, að dómnum var fullnægt.
T í M I N N, þriftjudagur 4. desember 1962. —
RUDOLF AUGSTEIN;
| Stjdrnarfar getuleysisins
Úfgefandi „Der Spiegel“ segír þýzkum borgurum til syndanna.
1
Greinin, sem hér fer á
eftir, er eftir Rudolf Aug-
stein, útgefanda þýzka
blaðsins „Der Spiegel", er
mcstur styr hefur staðið um
í Vestur-Þýzkalandi undan
farniar vikur.,Hún birtist í
blaðinu fyrir nokkrum dö.g-
um dg gefur ljósa hugmynd
um, hvernig Augstein liag-
ar málflutningi sínum, en 1
greininni beinir hann orð-
um sínum einkum til þýzkra
borgara. Spiegelmálið hef-
ur þótt sýna, að enn væri
réttarfiari og stjórnarfari
mjög ábótavant í Vestur-
Þýzkalandi, en það hefur
líka sýnt, að þar eru t'il
sterk öfl, sem vi'lja færa
stjórnarfiarið í 'lýðræðis-
lftgra horf. Enn er óiljóst,
hver framvindan verður, en
ekki skyldi vanmeta það,
að,í Vestur.Þýzkalandi geta
frjálslynd blöð látið gagn-
rýni sína í Ijós, sbr. eftir-
Adenauer talar á blaðamannafundi í Washington.
farandi grein.
FALL ráðherrans Strauss
hefur forðað Vestur-Þýzka-
landi frá hættu, sem of létt-
lynt væri að telja að ógnaði
aðeins í innanlandsstjórnmál-
unum. Innan tíðar verður hægt
að 'sýna það betur, hvílíkur
bikar hefur hér verið tekinn
frá furðu sleginni þjóðinni.
Þótt mönnum létti vegna
einbeitni flokks frjálsra demó-
i krat»,inaávþað ekki koma í veg
fy-Fir-cað' nienn sjái, að aðeins
kápan ér falíin af öxlunum. Sá,
sem ætti að vera ábyrgur gagn
vart lögunum, en var skjól
hins einráða og ólöghlýðna
ráðherra, — hann er rétti
sökudólgurinn. Það er hann,
sem hefur gert réttarfarshug-
myndir lýðræðis okkar að
spotti allra, og berst nú með
þrjózku gamlingjans fyrir
nokkurra daga, vikþa eða mán-
aða fresti skuldadaga hinnar
ólýðræðislegu stjórnar sinnar.
SVO MÁ SEGJA, að ekki
skipti iengur máli, að bolla-
lagt sé um, hvort hinn 86 ára
gamli maður sýni á morgnana,
miðdegis eða síðdegis „merki
um aukna deyfð1-. Nú liggur
það ijóst fyrir: Eins og hann
meðhöndlar einmitt núna rétt-
arríkið, stofnanir þess og lýð-
ræði ; — þannig hefur hann
hegðað sér frá stofnun Sam
bandslýðveldi'sins Þýzkalands.
Ykkur hefur alltaf verið stjórn
að eins og ykkur hefur verið
stjórnað undanfarnar fjórar
vikur. Þið vilduð bara ekki
játa sannleikann.
Meðan hann þóttist forða ykk
ur frá afleiðingum hinnar töp-
uðu ránsstyrjaldar, meðan
hann virtist ábyrgðarmaður
efnahagsundursins, — þið trúð
uð því —, þá vgr ykkur sama.
hvernig ykkur var stjórnað
Þið voruð ánægð með að láta
þennan mann ráða yfir ykkur
eins og höfðingjar gera meða'
frumstæðra þjóða. (Innskof
Haldið þér, að útflutningur
inn hefði dafnað svona vel a
'Stjórnartíma Adenauers, el
hann hefði ekki skapað Þjóð
verjum mikið álit úti í heimi'
Svarið: Ég held að það hafi
verið of dýru verði keypt )
EFTIRTEKTARVERÐUR er
hinn tryllti hlátur sljórnar-
þingmannanna í þinghús-
inu og heimskulegt klappið,
þegar hann segir Þmmaura‘
brandara, sérstaklega óvand-
eða ósmekklega athugasemd.
„Kanslarinn var í essinu sínu“,
„Kanslarinn var í góðu skapi“,
„Kanslarinn var í vígahug"
stóð þá í nokkrum dagbiöðum.
Enginn í forustuliði Kristi-
legra demókrata kemst undan
hinni þungu sekt að hafa hjálp
að við að gera ríkið ótrúverð-
ugt og gera það að skopmynd
með því að styðja þennan
mann. En hvað þið fögnuðuð
því, þið kristilegu stjórnmála-
menn, þegar hann úrskurðaði,
að ekki mætti vera með neina
smámunasemi í réttarfarinu!
Þegar hann lýsti yfir því, að
sigur stjórnarandstöðunnar
jafngilti hruni Þýzkalands!
Það var nefnilega borið á borð
fyrir ykkur líka, og svo voruð
þið ánægðir.
VAR EKKI til dæmis kosn-
ingabarátta kanslarans árið
1957 ein allsherjarmóðgun
við alla þjóðina? (Við lýstum
henni í SPIEGEL og útveguð-
um með því Kristilegum demó-
krötum fleiri atkvæði!) Getur
stór stjórnmálaflokkur látið
sér vel líka, að foringi hans
bjóði sig fram tii forsetakjörs
en láti síðan framboðið niður
falla eins og hverja aðra heita
kartöflu? Þið létuð ykkur það
vel líka, þið kristilegu demt
kratar, þið létuð svipta ykku:
Iögræði.
Þið hafið horft á, hvermg
foringi ykkar löðrungaði til-
vonandi eftirmann sinn, brá
fyrir hann fæti og afgreiddi
hann á sama máta pg gert e'
eftir suðuramerískum aðferð
um í heimsmeistarakeppni
knattspyrnu — og honum, sem
misboðið var. virtist láta sé’
það vel líka. Og þegar gem
leysi kanslara ykkar kom einn
ig í ljós i Berlín^rmúrsmai
inu, þegar þið fenguð nokkur
konar fyrirframnótu í þing-
kosningunum 1961, hafið þ
aðeins dregið þá ályktun. a<
hann yrði að vera iafn lene
kanalari og hann vildi sjálfur
— ekki eins iengi eins og þið
vilduð, því að siálfir viljið þið
ekkert.
LÍTIÐ á stjórnarmyndunina
árið 1961. Átta virðingarlausar
og trúnaðarlausar vikur, hræði
legur kafli um hnignun lýð-
ræðisríkis. En allt í einu vildu
jafnaðarmenn og frjálsir demó
kratar hita upp flokkssúpur
sínar við hinn dofnandi kansi-
araeld. Jafnaðarmenn léku sér
að þeirri hugmynd, að verða
hinn flokkurinn i stjórn Aden-
auers, og þá féliu frjálsir
demókratar fyrir freistingunni.
Því meira þjakandi, sem
stjórn kanslarans varð, .þeim
mun færri óvini átti hann. Um
tíma var SPIEGEL einasti ó-
vinur hans — það er ekki
okkur til hróss, heldur ykkur
til iasts. Mér líkar vel, að sið-
ferðisleg vangeta hans til að
stjórna lýðræðisríki varð svo
greinileg í SPIEGEL-málinu.
að öll þjóðin varð sjáandi.
Allt í einu stóð hann þarna,
alveg eins og við höfðum alltaf
iýst honum í SPIEGEL, sjálfir
oft efins um dómgreind okk-
ar. Þið haldið, að ég segi, að
þið hefðuð átt að lesa SPIEG-
EL. Nei, en sannleikurinn !á
opinn fyrir, og þið þurftuð
ekki annað en að bera ykkur
eftir honum.
Þegar þið gagnpýnið okkur
fyrir að hafa gægzt í gpgnum
skráargöt, þá svörum við:
Betra er að gægjast í gegnum
skráargöt heldur en að sjá
yfirleitt alls ekki neitt. Þegar
þið ákærið okkur fyrir að
vinna með hneykslísfréttum í
stjórnmálunum, þá’ spyrjum
við ykkur: í hvaða öðru blaði 6
eða hver annar hefur ráðizt á I
stjórnarstefnu stjórnmála I
mannsins Strauss? 1
ÞEGAR ÞIÐ segið, að ykkur
geðjist ekki að stjórnarand-
stöðuaðferðum okkar. segið
okkur þá um .leið, hvaða stjórn
arandstöðuaðferðum yfirleitt
ykkur hefur geðjazt að síðast-
liðin þrjú ár.
í „Frankfurter Allegemeine''
les ég: „Ef SPIEGEL væri
eina stjórnarandstaðan í Þýzka
landi, væri ekki gott i efni fyr-
ir Þýzkaland. og ef þið hefð-
uð ekkt verið blindir af ásettu
ráði, hefðuð þtð tekið eftir þvi
Það var betra að gera eitt-
hvað. þótt það sé ekki fullkom P
Framh a 13 siðn p
_____________________»
ww—i—f rj rn ■ u?v
/
/