Útvaldar smásögur - 01.01.1822, Side 13

13
foodfrir eptic í>ðn« fé aítrci fíní)U/ fjeftut teí&u
í?efnö meD DpgDum cg þóc;óa’fö ftnniéfeteff,
,, €nginn mi ftrcitn annrnm'" — fagDi ban —
,„{>m ret-fa miFíu ec at> gjðra enn a6 tiöa
„ ócettiim. fþjóDinwt taia ftcíö fíCta öc
h, {3tœtum feirra, en ieðin cifi eija paD ab ðjet<s
,, meD.it föorgaranna/ foo edum vcrDi 6f>ult./rf
Iþctta oar IjefuD ínntaf ^anð fiDalcerDómá
03 bcpt alDtei nocfurt beiDirm Uitdnauc f>af£
fjreinni oa ^ilc tarí Jt&nfa um ©uD/ Síannini*
03 @fp!Duc nmnnfmé enn Sófcaten 03 íjatt
mnfurUiDt 1 fa fenna ftnn lœrDóm meD famfoar«
anDa fr-6bcevícaa Dt'ðDuru líferni 09 tneiMtg*
utri DauDa, 3 ftuttu m&li: þann oat eittá 09
|ané oitri 09 DpðDugi gcmfoiinn X’enópþott
lóftr l)onum: „ foo gnM>rffiöMiv maDur, aD
i;f)cum ccfett tóf fíc fpcir, nema ijatvn tceft
t, @uD meD (5c um faD tií táDanepttó; foo
„ ríttnle, aD !>unn alítei óreittí nocfutn man,
^tn oeitti mecgummifla góDoíiD; foo þóffcm*
,, uc, aD alDrei matti bnnn neina IpjíifemD metc
f,enn DpgDina; foo »tt«i tnaDuc, aD f>antv oac
f,fcer um, jafnocl i oanDrœDa = tnefíu tilfellum,
„ón annata tóDíegginðaty aD to.Da til þtfa,
f,fem f)o!iajt 09 cett'fl oac, 09 fítfega oel falHS
r, tií aD ftprfja aDca trtcD aócum r&Dunt. 2tö
,, fjó menn ót, fúma aD brefíum ^eirta, tti
tl boetja til ffplDurœftat, oac bonum geftD.
?,$ar eg —fegir 1>antr— fantt oíla {teffa pf»
r;irburtibjó ©ófcoti, beftea c?t'D beiDcaD f)nn,
m fcm fann .DpsDtttífajtft 09 farf«lajla mann.'f.