Útvaldar smásögur - 01.01.1822, Qupperneq 43

42
mefla fœfðcetí^ 3 fMitfri neob og eti'centfngu
gfevtu Jkíc íeffiná f)arDt átmtt áe SÖorginni &
ffancmattna f)erimu Snffít boeDuff oiD
tneD mífíum l)etjuD6mt, 09 t6fu lofftnð, eptic
bíóDugar oruftur, .©efuDemannmn, ©vcifatm
af Ptetmc/ tií fáoga, en £eir fSorgörmanna,
fetn enn uppijtóDu, berfuDu unDan inn aptut i
©taDinn. €ptir (jertefu feirra JpefuPémann#
rótu œDft vnMD fac fengtn t ()cuDur uiannt,
(FtrDum nafninu <£t>ffiitbtue ©anctt pctutv
í)oerr aD fennu ear af icrgvi jtigum, en gceíD*
ur fjaiDgcefri DogD, og fantt f>at n ftg fíjótt:
tteoDDanu tti aD gCfa upp ©töDinn, tneD ett*
unt fanð inntnium oa ei.aum, t ®n|Pra raiD,
uteD ilifprDÍ: aD afiir I)an$ innbóac fettðju ós.
IjuU burtfarar (epfi.
3át»öi-Duc i^onánguc, maDur Itapfíór ej
ébiígjarn, regna feoginé miFtie ftguve |iá og
éDur, bjóft íaunp forrí v>iD aD fá ferft h
5raníarífie QíeiDtefiéí, eg fmf gramDi|l fconí
utn, aD fyctjuDómut fclfara ©tnDavbáa fiuföí
foo lengí gjert fá ron i)«ná a& engn, fárar ettn
foo, aD fjaim tafa pílDi^ctm fofft; tjeíi é»t af
— eDrum til eptn&cemíe— aD bcfHa ftn eptit*
minniiega, emt |ótt l>ann eiiDi Pomafi bjá bripl*
prDutn fpric gtimD. #ann (jet J>eí fœra Jj&m
J>aD foar: aD J>ó feir ailir, fem ^arCf\>fr«Dic
fanDráDamenn gfðti fír, fetn feirra famta 0$
rCtta SanDe&errá, fct,t DauDa fcftr, etíjt bantt
fatnt tfua f>ír náD meira megna enn rCtttmt, 04
íprma ífium aímennfnái# {;á meD p?rDt? ai
; V’