Útvaldar smásögur - 01.01.1822, Síða 47

47
„eru enn fá, en fuBðjecb, ®omirminn! flát*
„ runac* offut ^ert/ fem Dpsimt fcambíjDur,
„ bcftc {>»í ptfla 08 cebfla íafmarft lifftnð n&D.
„ €n bocrc oerðuc foo ttí ncerjtur ? ð&Dit Q3iu*
„ íc! peféi ftuní) cr l)ctianna |funö? — 2kœO»
„ tnntjur þinn — fögfci jíóþcnn frá 2íírc —
„ náfrœnöi þinn ~ f)t6paDí jfofob Ptffanc.
„2£ttfngi þínni — Maíti petuc X)iot
„ fant Upp."
9íá ljrunðu tát ofatt bánga þcfé enflcci
Cgfta XPaítbei-6 tncnny’e, fem bí'pDDi 6, oci
fallaöi bann upp: ,,al oö eg ttú oott'i cíit of
„Calate’e ^ocgorm^nnunj!" €tt þá oont*
oöi fatnt í»ann 6ta þaöan og oarö íofá aö
öcafta unt, f)oerc fá rcra jfpiöi, þarcö fjoiöi
manna bauö ftg $á fram og f>ocrr fépptiff otö
pnttann um aö eCíafVþann fáma.
2fö þof bánu oóru föorg«c«fpfíatnir of^
Ijenöíít ©fra VPaltbcri Hlanny, fcm tóf
meö ffr þá 6 fán,ja, fjct^ortunum láfa upp pg
fól fplaö ftnm ao fciöbeina bmum Íöorgar«
mennunum meö attum þctrra 6t og í g*ammt
I)erb6rir €uifra. ©feöi þetta þann 3fa Slitg.
fam« áriö, eDuc »346.
2fr>ur ettn ótfoún í)6ffí, beiööufl borgat*
ntenft lepfii ao qoeöja þeirra ^relfara. €n—
botnfur parD fá jfiínaöur! bpilíft þaö fjónar*
fpil! §6Ifíö flpcftifí utan um £>t. petur n ei>
.fonum og bertutm, og um ©eofánga í)an$,
faömaöi þá aö ftc sg hjelöt fír fefiu, fjeiiVcirn
ttl fóta, fnecfíi, peínaöi fjiáftefum, oa fameiij#