Útvaldar smásögur - 01.01.1822, Side 56

aD fjœwu fpric ffaDannr eptít tnati
ta jsjet oarímanna, fem til fe''é ucíti fofnír unD*
tr eitið. (Benúu menn urt5u ftá phDic 03 Dœntö*
ic nl meíri ótiáta cnu Seneyíngae f e» t?ón»
famt t) egtr á oD lófa ffaDagjeicin. 3eneymg»'
cr e rru í)'tma brpgömcelgt tUo, og rjeöu af
íiD r>6 fj&lfic. rítti ftnum; pfti'fíBu. Jwt brotum
©n (Benúinga fftp, fem láu Jjar ft ^tmeboigs
vt íjefn og brennöu ínut upp. (Benúu menn
uilöu fama r fvammi ()afa ttl beínDar oíD Scm
ívtnga ffip, ett ftefúir gattu fteffara foo oanDs»
iega, aD I)tnna 6form táimaDiff, cn f nDann
tnifrfu bíóÐugrí barDaga enn dDur fló ótaf ^efftt
öíD befniHa*
©taDitnít <Benúa og genepcc tófu fíS*
an tatun Jhupmanna finha. f56Díc gjerDu
4t &iulega Ijevffípa ffota, en (Benútngac báru
óftgur «f fjeirti barDegum og urDu fúgaDit tíí
ac pfirgífa íaupoetDjlunac bólfeffuc ffnat t 21 b*
urebocg, boat ^enevc memt umljbetfDu ffnna
fjúfum ÐíSum og. fejlulum' og gjefepDDu fteírra
oermbprgtum. íBcnúlngat; utDu bamffoíft oiD
ýmn ófrgur, en totDu eílu, fem oifuDu, tií
öD foma ní)tmt Ijerfiota út til aD ráDaft á ní) aD
^eneyingunv .f)oerr SSorgarmaDuc bauD ftg
off etguc fnat fcam til aD bcfna gtimmilega
Jjejftrar fmánar oiD fettra ^oDuríanD, eu Scus
rv‘ngar, fem frcttu af IjernaDac étbúnfngí í)ina,
bjuggujl fem obluaajltíl mótoarnac. .£)afjjeé
uvDu af bcrffipum beggja, fetn berDufl mcD rníP#
iHi stimö og feljín nwrgt raannfb <n báDir