Útvaldar smásögur - 01.01.1822, Blaðsíða 58

inn, en feaav f)ann enga fv»o fann, Ijet fjam*
meD (fpDi aufa fj6inn ác váminu upp met>
leDuviíféium, en pegna flínguré t óijðnum, v>avD
tnavgac ínfhiv og tunnuc aD meíoa funDuv o®
ttavpa átbpvDié. OfpiDvi meD fjellttegni í>oeitt.
foo í veiDanum, aD etiginn f)ei)tDi pat til ann«
até nJ fSti fétaD ftg, og fðt foo fvam í futi
é Devguv; áv fof icegDi flótoiDvtD, ffín Eomf
fcm oant ev, eptip ffát; en— í ofoiDtté*
loftn fðu mcnn, aD |>aD iamaD bafDt ©tóca*
iticficío, 5 faDraa í)átt fprtc ofan f»iifar. —
SDíevaum bt& mjeg föo oiD ftaD; cn SontePá
lít fttap icggja upp mcD Jtoí Dpgta fegljtaung,
og tcira f)ana fafla oio lamaDa majtttD, fctn ác
Jtof f>aIIaDijí ccfi. «£)ólcu mcnn poi fuQfáiic
ftam fetD ftnni, og figíDu fprit Pattacijíu og
<Bi-voni)0fOa SpfenDin, en náiœgt tl7iDjacDac*
ímunni gjetDi f>af = ío g n aCopt, fcnt eínufimit
IjclDft oiD t fuiiat 3 fác * íeiDinlcgat oifut, J?ot
framav, fcnt fálin gcnguv fav lóörítt upp t;jic
í>efuD manna, mcD jíeifjanDa bruna fjt'ía.
ÍJjegar gufla tóF á ni) f)íIDu fcit áftam,
«n ofotDvi bagDi fcint ftDatt fvá aD n& fjefn
t»iD <Bé.Drac txonac^^fDa, tif euDurfyrefémgac
fatmennum, bocvvac metm f>o! fjugDu aD icita
t fcuti fvjófíomu cpu tTlaDagafcar, fcm Poc*
íágtfsc ftrjl fitnou, átiD 1506, oiD auffatt*
ocvDa 2lf<ifu, og jfcfnDu Jjpf ftángaD; en jfjæD#
öv fóttit qoetftujl f»á foo mjeg á tneDal fac*
tuanna, aD 40 fetcra íáa fóttoctFtr, fcgac
ffipií Hitt fiDit náDi tmoic nefnDa ^pu, (>oa&