Útvaldar smásögur - 01.01.1822, Síða 83

8*
ijt eg $efá, ðö eg i ^olIanDi f>et>tt íjofDi epíie
^jcílnii 0d;öuten/ fem toifoat f6c tií 2lu|tiní
'öia, ö5 6 l)ofDa éoatimiat toCEru ípcíc
I)ðic tinDac tilf6nDac lángt fc6, ^eirn HPic, feru
<eg fá. €a ðlaDDifl $4 af f eicci eptícteFt, íent
fannaDi nur, í)terfu ðaðnleg {jpfíiF um allt, feftt
péc fjðum, fjepcum eDa (Fpnja .niegum, opt
uecDa mi mennum, fem ecfi nita fpcíc, nerna
$eim aD IjalDi foma megi. 'OíaDuc fetöDi ej
ofan cptur, glaDDi famfecDamenn mfna meö fcegti
af fjín ntinni. Iþeic fegnuDu 09 B6cu meö
jfpnDi vctn 09 pálmaífcl 11691 bpcDtngímv
bjugsu fegí -og IjílDum cœc ftcajc álciDté ftáng*
aD tneD f)ag(iceDum -bpct.í/
„■€9 (iefnDí miDt 6 míni fieicra tceagja
’íinDa, fem eg fjeDfjafoi, 09 cinö um néttina ept<*
'ic letDfegu fijarnanna. Um nttDnœttt fáum ocec
'elD, f){lDum í)ann t fpc(lu oeca á ft(Fi*fFtpi, eti
fegac nálagDumfl, t6Fum t»ec eptíc aD ftglDutti
fcamljjá íUiDi £pu, og fáum, fiegat gícf fpric
tagl beunac, annatm elD l) numeginn; gátuttt,
$pí til aD elDac feic ceca ntunDu biá ftfFimen*
um piDfj6. 3 Deguninapf íogn; p6rutn »iö
|6 lomnic í fjecfc nocfucn, ec fFarfi inn t
tína 3ct>a. €inn ^armcmna flpfcaDi fKtrfí ’
uppf majiciD, qpaDfi ftaDan (já fjelDa (Fipa og*
1 fá taiiD 33. £)! Jwnn fegnuD i ocet (iucfmtt
aOic eg bljóDuDum fátt upp cétt lem bertt.
<Stcap fegDum p<ec ót aflac 6rac og rfputry
fent DefiPöxD, aD jpeffum iFipa‘flota." •» ’.v